Alle inzendingen over eindeloze liefde

Lippen blazen bellen minnen nachten dromen zee en zand hand in hand de slaap overwinnen en de lakens zij bekennen schoonheid aan elkaar daar vind ik je in mijn armen droom ik je een land waar de zon nooit ondergaat laat ik mij het liefst verleiden door jouw glimlach die onze gedachten deelt en in het diepste van mijn zinnen de…

Nu verzucht ’t hele land kap nou toch eens met die sneeuw we zijn het zat het wordt teveel stop nu maar eens onderhand jaren riepen diezelfde mensen een witte Kerst is lang gelee die zou er moeten komen en iedereen riep driftig mee. Dan komt er een mooie witte niet alleen Kerst, welnee, veel meer uren dagen weken maanden zitten we er nu…

tussen de heuvels nabij het land zo vlak als een gulden een middenweg die wij samen delen tussen muren van steen en paden van asfalt is het brein inmiddels in beton gegoten omdat het ze niet lukt deze observeerders te slopen langs tuinen van goud door velden van zout gegoten in spijt vergeven is tijd laat alles nog eens los wij vloeien…

wolken die je gedachten laten kolken laat de rust in je hoofd vrij haal de steen van je hart licht het lood van je voeten en spring samen met mij in de zee, die eindeloze zee…

midden voorbijgangers wierookwalmen galmende psalmen laat het licht zich met zoveel leven ontdekken dat het de tijd breekt tot een eindeloze ommevaart van kleurrijke ogenblikken die me helpen om voor het eerst benevens leven te begeven…

Eén nachtje slapen, dan is 't weer zover Voor dat TV-icoon uit het verleden Wiens eerste loopbaan wegvalt bij z'n tweede Als schijnsel van 'n lang gedoofde ster Door ieder lichtjaar, elke tijdsbarrière Loodst Van der Togt zijn supplementscarrière…

terwijl ze toezien hoe alles komt even blijft weer verdwijnt wortelen ze zich in elkaar doorgronden de diepte op zoek naar onwankelbaarheid de kracht van hun gehechtheid met bloei in de kruinen als eindeloze lente te verwoorden…

Mijn dagen gaan nu al zo lang in klamme regelmaat; mijn nachten evenzo want slapen is gelijk aan waken. Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij, seconden traag, tot in de eeuwigheid, in levenloze regelmaat. Ontdaan van alle lust tot leven is mij mijn einde niet gegeven ; mijn nachten-dagen gaan maar voort in klamme regelmaat van eenzaamheid…

in een halve zon de schaduw sloeg al om op mijn balkon zag ik je buiten droomde me jouw hand jij liep daar zo parmant het rode koppie in de wind op eindeloze benen ik haakte aan jij liet me gaan een jochie als zovele maar je herkende toch mijn lichte blauwe ogen nog pofte voor jou echt speciaal kastanjes de eersten van dit…

hoe lang kan een tel zijn op 't moment van vertrek je raakt dan aan de stille waarde en leven met liefde wordt toegedekt onderwijl we elkaars hand dragen op weg naar daar, de rustende aarde hoe lang kan een tel zijn wanneer dichtbij, als nabijheid voelt proef dan van zoete woorden ook als een ervan al raakt aan overvloed maar soms zegt zwijgen…

een zachter herfstbeeld: dit eindeloze sterven werpt zijn vruchten af…

eindeloze verkwikking laat me sidderen.…

De liefde heeft je gegrepen.…

Ik droom ons het is een gegeven Ik droom ons in eindeloze uren Ik droom ons en vraag me niet waarom…

over de horizon van waarheden naar eindeloze schoonheid zo Gorter…

warm waait de wind langs je lichaam dat ik aanbid ik zie je in het zweet ons leven lijkt een eindeloze rit een rilling langs je rug is liefde dan voor ons op de vlucht?…

Ik stond op, besloot filosoof te zijn met eindeloze reeksen vragen en in elk antwoord het venijn van onraakbare diepere lagen Gevangen in de grenzenloze revue op het kantelpunt tussen voorbij en nog te gaan .…

zo heel gewoon kokend water een zakje thee gewoon een glas dampend hete rooibos thee schenkbare liefde in de eenzame kilte van een eindeloze nacht drinkbare bronsrode moed transparante gouden gloed in die pikdonkere nacht sympathiek troostrijk vocht het niet mogen maken kan je heel diep raken gewoon wat thee door dat ongrijpbare…

, zo klein Symbool voor hoop in onze harten Dat onze liefde ooit weer zal zijn…

Een eindeloze verte, Om mezelf in te verliezen.…

Als de wereld niet meer zou draaien in het eindeloze blauw, dan was er geen dag verloren want mijn wereld draait om jou.…

Ik heb er nooit naar gezocht, nam die moeite niet, maar mijn hart is nu vanzelf, aan dat van jou verkocht, alleen maar liefde, geen verdriet. Dus bestaat de ware liefde echt? Of is dit slechts een opwelling, heb ik me te vroeg gehecht, het is alsof ik alsmaar glijd, langs een eindeloze helling.…

Liefde, eindeloze warmte, jawoord tot de eeuwigheid. Beschermende handen, die de kou van de wereld weerstonden. Deze handen, gebald, de liefde stukgeslagen, de woede, in enkele seconden. Jouw eens zo liefdevolle ogen, verlangend gericht op zijn hele wezen. Nu diezelfde ogen, dik, van pijn en verdriet, starend naar wat is en was.…

'k Laat je niet zonder liefde zijn 'k laat je niet verkillen in een koud graf de zomerrozen die voor jou gaan bloeien gaan je zo vaak zeggen: hoeveel ik om je gaf. 'k Laat je niet zonder liefde zijn de nachtegaal zal nog voor je zingen als toen ik mijn eerste verzen voor je schreef en onze beide harten in eindeloze verrukking dreef.…

, Energie en Zorgen (Moeder)liefde, Er-zijn en Geborgen zijn de onmetelijke krachten te vinden in jij die verantwoorden dat ik jou wil zijn in mij…

zoet verward en ik had liefde ingekleed en rond mijn schat gebogen…

Zonder jouw woorden is de regen mijn minnares die blijven wil met eindeloze gedachten die jij liever vergeet…

[Haiku] Eindeloze nacht boven een zee vol zeilen waarin maanlicht bolt.…

die nog warm beschut met ons zal overwinteren het voorjaar gaat ervaren als begin van eindeloze jaren…

Met mijn tong proef ik de bittere smaak van het eindeloze stromende verdriet van verloren liefde. In de weerspiegeling van mijn tranen zie ik jouw gezicht en alles wat ik zo liefhad in jou. maar dan spatten de druppels vol geweld uiteen ………… Ik voel me leeg vervuld met pijn maar vooral zonder jou……. zo vreselijk alleen…