Alle inzendingen over gemengde

Voor het eerst naar school het was heel spannend wat was ze trots Kijk haar zitten op haar stoel fier en rechtop haar ogen zoeken mij zoeken houvast maar staan ook blij Ik kijk toe met gemengde gevoelens ik wil haar niet achterlaten maar moet toch gaan een nieuwe levensfase begint voor haar maar ook voor mij ik zucht eigenlijk…

bedrogen en in bovenschrift vertolk ik gevoelens in een gedicht tracht het je te zeggen voorzichtig balanceer jij op mijn woorden in een nee de lijdensbeker vult zich nu met mijn gezicht en spiegelt lippen bij gebrek aan dadendrang wat ik zie en zag valt te verhullen met het gemengd genoegen van een handgebaar pak ik mijn spullen…

Gemengd bedrijf: aardappels, knollen, graan, het varken en de kip, de koe, het paard, de mens, het huis, de stal, het groene land, de nacht, de dag, de kringloop van de maan, het schommelen van de wieg, de wekroep van de haan, drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam, zomer en winter, appels, pruimen, jam - slagregen, windhoos, hagel, bliksem…

Gemengde gevoelens, gekleurde gedachten... Soms een hard gelag, zo voel je zwakte en dan weer kracht. Maar telkens word je je meer bewust van het gene je ervaart. En de werkelijkheid krijgt betekenis voor mij zo waar.…

Het vrouw- en mensonvriendelijke drietal is doodleuk terug, door draaitol John de Mol die stelt: hun tegenstem is waardevol maar maakt voor geld door disrespect een knieval. Geef hem voor zijn manier van zaken doen een Loden Mol. Hij heeft geen cent fatsoen.…

Volle herfstkleuren zachte bladeren specifieke geuren als eindnoten van ‘parfum klassiek’ -geheim gehouden toontechniek- in een boom gekerfde liefdes datum pril geluk eerste Franse tongtechniek het park waar zachte paden gemengde kleuren van bladeren leiden naar herinnering en neo-romantiek.…

penselen kijken me aan het linnen nodigt uit om te gaan beginnen snel de eerste streken maar mijn vingers zijn de vorm en kleur vergeten ik zoek en op het doek staat chaos in creatie schuif met mes de resten weg wat blijft krijgt adem voelt vrij en vormt in gemengde kleuren mijn stillevend schilderij…

naar Gerrit Komrij ze hadden de bomen gekapt de bomen waarin de kraaien bij honderden nestelden natuurlijk was er het gekras maar dat is nog geen reden hun habitat te verwoesten een zeer dat Lochem zich zeker mag aanrekenen de vogels zullen zich danig ontheemd hebben gevoeld zo ook ik als reiziger die de kale plek aanschouwde met gemengde…

Gevoelens van onmacht en liefde troost en verlorenheid oude dagboeken volgeschreven het meisje van toen Iedere week een ander als ze wilde maar ze wilde niet rust in een chaos die ze als zo prettig heeft ervaren Het meisje van toen, tien kilo lichter en wat naïever ook Maar altijd feest feest feest Ieder dag gemengde gevoelens maar…

ik hoorde ongeslepen diamanten in het gemengde koor de sopraan parelde haar tonen reeg het snoer tot melodie esoterische intensiteit verwijlde in de ijlte kwam vol terug in het refrein waar samenzang de edelsteen ontving als kroon op hun muziek die door een ovationeel applaus de hoogste lof kreeg van een laaiend enthousiast publiek…

wat een plezier om de vogels te voeren ik dacht zelfs een duif te horen koeren slechts een klein stukje van onze stoep is sneeuwvrij voor de gemengde vogelgroep voor alle maten die er duiken en dalen is er plaats genoeg om hun eten af te halen als de vogels er zijn en zo gretig gaan grazen is deze plek zogezegd als een omgekeerde…

je ademt in de buitenwijk de groene longen van de stad de standaard blond die je als kind al aangemeten was toch trekt als een magneet de binnenstad de bohemiéns en het gemengd publiek de vrolijkheid en de muziek het uitgaan in de kleine uurtjes is spannender dan koffie bij de buurtjes het trekt en stoot weer af de buitenwijk…

Zijn rug gekromd als 'n gespannen boog zijn zweet gemengd met speeksel druipend van z'n lijf, wat was het heet! Met open mond en pap in de benen bedreef hij zijn liefde voor allemans schandaal kreunend en steunend, op zijn armen leunend, keek hij omhoog en dacht: "Waar is m'n bed!"…

zeilen gaven een hemel aan het podium in een ruimte van lucht waar stoelen leegte kenden daarboven vaak de ouden van de dag die nu en dan de ogen naar de aarde wendden beneden zat toekomst geringd met gerucht in het gras lyrische zielen afzonderlijk bij elkaar bij het buffet leek het even een gemengd ras…

. _________________________________ Het falderappes grijpt naar pot en pannen Zo ook de netevreter en duinvoet Maar het geteisem bakt ze bruin en zoet Gemengd met sesamolie uit de kannen De lorejas weet niks van fijne kruiden Zijn smaak is als zuurdeeg voor kleine luyden…

Een goede baan een vette knip dan denk je toch al snel… verhip ik heb een heel rijk leven Een redelijke vriendenschaar ze wisselen wel met het jaar niet een is echt ‘gebleven’ Vergeten om te investeren gevoelens weten te blokkeren Een goede baan en vette knip gemengd met een vleugje egotrip zo ben jij alleen gebleven Is dit een rijk…

Het kleurrijk gemengd geheel van aquamarijn en mintgroen. Zomaar een schilderij. De artiest? Weet ik veel... Hoewel uren verstrijken, lijkt de tijd stil te staan. We hebben het niet gered. Ik sta al zolang te kijken, hoogste tijd om te gaan. Nog even...jouw bruidsboeket.…

ik probeerde stukjes geluid op het doek te penselen in het verhaal van de pigmenten leefden er velen heb tonen gemengd tot een lief arrangement van meeslepende kleuren in dansende vormen kwamen zij langs wervelend onder mijn hand een dirigistisch teveel omdat linnen ging spreken over diepte en liefdevol leven op mijn doeken…

Schildersezel klaar gezet Dan begint de pret Inspiratie genoeg Middagje schilderen voor de boeg Heerlijk die verfgeur Genieten van die nieuwe gemengde kleur Het beeld uit mijn hoofd komt op doek Hoewel ik nog naar een lijntje zoek Staand een koffietje erbij Bekijk mijn kunstwerk eens van opzij Het is toch echt de Onze Lieve Vrouwenkerk…

Een weeklang liet hij meerdere keren per dag boeketten bloemen bij haar bezorgen grote, kleine, gemengde, in alle kleuren het resultaat was zero, nihil de buurt fleurde er wel van op want wie wel blij verrast werden waren alle buren in haar straat de kaartjes met hartjes en vleiende woorden heeft ze wel eerst verwijderd maar toch nog…

Ik preek niet, ik ga mijn eigen weg Niet echt, want waar ik ga is al een weg Ik preek niet, ik heb gemengde gevoelens over wat ik weet.…

het maakt het bont, gemengd met hinde. meewarig de zwijgende dolfijnen gebaren: weinig vin en veel venijn. en zout legt de zon van de zee op zijn huid, en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid. wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand besluit: het moet hier uit, dit schip is gezonken.…

Zo graag had ik de muren Die ik om me heen heb opgebouwd Nu eens voorgoed geslecht 'k Heb wel mijn best gedaan, Maar lukken wil het niet echt - Onmacht die te groot is, Kracht die te gering is, Muren die om mij heen Zijn opgetrokken uit stenen Van angst, het cement gemengd Met argwaan, uitgehard tot Onbreekbaar beton, zijn het…

Dat zijn veel gemengde gevoelens door elkaar, die wisselen ook voortdurend van toon en luidheid en er zit veel ruis op. Ook onduidelijkheid, alsof iemand de FM-band van mijn emoties scant en steeds iets anders hoort. Maar het meeste van alles ben ik gevoelig!…

De zandloper der tijd loopt door heden vergaat naar verleden neemt alles met zich mee vervaagt zich tot herinneringen Verbasterde gedachten gemengd in doelloze gesprekken besproken terwijl de zandloper zijn werk doet en de tijd rustig doorvloeit Geworden zijn herinneringen nu voltooid verleden tijd vergaan in de loper Herrezen in herinnering…

Kijkend naar een waas van herinneringen De paniek raast in mijn keel Tranen stromen door mijn lichaam Elk gevoel is er een teveel Eerst, eerder, nu en morgen Lijken verstrengeld tot een moment Onduidelijke lijnen in mijn hoofd Alle herinnering en gevoel gemengd Verloren in tijden die niet bestaan Duizend ogen draaien rond Ongelovig starend…

nooit hebben wij ons bloed gemengd of naakt gedanst bij volle maan geen heidens ritueel van schedelbekers bier vleermuis en vampier weg met de magie uit donkere uren de hete vuren in overgaaf aan satan en serpent wij kiezen voor door licht gebroken duisternis de klaring van de zon koestering in warmte en transparantie van de zee…

De wind roept mij naar buiten het is precies de goede wind om te lopen in het wonder van de lange lanen die de lucht betoveren met dwarrelende bloesem en in mij ingehouden gaan zingen van vreugde gemengd met verdriet om het vallen, weg van het leven, weg van de bladscheuten het dwarrelende besef dat het bijna voorbij is hoe graag…

In een allerlaatste poging Om jou toch te laten blijven Heeft een groot deel van de bomen Zijn groenkleur afgedaan Die bladeren, gemengd gekleurd In tinten van het stoplicht Schilderen met zonneverf Mijn kaaklijn glanzend goud Wij staan daar in die duinpan De ansichtkaart voorbij De eik weet te vertellen Dat dit nimmer heeft gefaald…

Soms kijk ik in de spiegel en zie ik een blik van herkenning die overspringt van mijn lichaam naar mijn gedachten over mijzelf Soms zegt mama over papa iets dat ze in mij herkent en soms bevalt me dat maar liever ben ik gemengd met trekken van mama papa, de oma's en opa's die dat wel zullen hebben gezien maar ik herkende niet hun…