189 resultaten.
Vergeten woorden
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 3.856 Verzonden woorden
Verplaatsen zich door tijd en ruimte
Op zoek naar hun bestemming
Lieve, boze, harde woorden
Zonder enige emotie
Gedoemd om te verdwijnen in vergetelheid
Of
Laten zij hun sporen na
Tijdens hun enkele reis
Miljoenen woorden
Dwalend door dit universum
zoekend naar hun eigen verhaal
Vergeten woorden
rijgen zich aaneen…
niets staat vast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 in de woelingen
van een tijd waarin
nog niets vastligt
rijgen we momenten
aaneen tot een bestaan
op zachtmoedige dagen
zoeken we woorden
om te zeggen wat we
misschien bedoelen
niets nog staat vast
de dingen lopen zo
schitterend uit onze handen
zachte briesjes verstoren
de schijnbaar strakke oppervlakte
alles nog doorstaan we met glans…
Tijdverdeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Wat is een dag in een mensen leven
In uren slechts opgeteld in tijd
Een lichtflits, het is maar even
Een moment van vreugde en strijd
Wat is een jaar, al lijkt het meer
Dan vele dagen aaneen geregen
’t Is een rimpel op ‘t vlakke meer
Onopvallend en meestal verzwegen
Wat is een mensenleven in de tijd
Anders dan een vluchtig wezen
Een zijn…
afgeleefd
netgedicht
4.0 met 65 stemmen 1.968 afgeleefd beslapen zijn mijn dekens nu nog louter
het uitgerafeld sprei van mijn dood
waar de dag zich weet en
bewogen uren telt
het haperen van dagen
op randen van de nacht
sluit zich nu aaneen in lange rijen
de tijd loopt langzaam leeg
in jongstleden
uit elk ongesproken woord
wordt nu
botweg het
oude verdriet geperst
dit afscheid…
Madeliefjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 Als kind reeg ik die lieve
bloemetjes aaneen door met
mijn nagels een sneetje
in het steeltje te maken
en er dan een andere
madelief door te steken.
Zo kreeg ik een ketting
van vrolijke, witte bloempjes,
die ik om mijn nek en rond
mijn hoofd drapeerde, zoals
men in Hawaï toeristen begroet.…
Ritme
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 155 De letters rijgen zich aaneen,
als kralen aan een ketting.
Ik meng dan klank en kleur,
verander steeds de setting.
Verwissel soms een zin,
maar hoor de dissonant.
Lees het eens hardop,
of bekijk het van een afstand.
Maar voel ik dan het ritme,
hoe gelukkig ik dan ben...…
Illuster trio
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 Onder open vlaktes uit elkaar
In wat er omging
Ogenschijnlijk staar
Vermomd in verandering
Als kale takken bij elkaar
Engeltjes aaneen gedreven
Niemand ontliep ik slechts daar
Waar wij alles overschreven
Proeven van de stroom
Vernoemd als deze ervaring
Voltage van de droom
Gelogenstraft bij herhaling
In mijn verhaal
Heet die wrijving…
Eén voor één
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 485 Steeds als de stilte
mij met woorden vult,
rijgen mijn handen de
tranen aaneen.
Zwarte kralen vallen
op de grond,
over mijn gezicht glijden
ze één voor één.
In de pijn verloren
raap ik de woorden terug op,
tussen tranen gevallen,
zijn ze verhard tot steen.…
de zwerver
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan
stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
zwerver
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 185 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
Blomme
poëzie
5.0 met 4 stemmen 537 Maar kyk, dis 'n fees wat my oog gewaar
van blommetjies, blommetjies aanmekaar,
op ranke stingel oor graffie en steen –
soos graan op die lande, aaneen, aaneen;
soos kindertjies selwe in feesgewaad,
in hupp'lende dans op die windjie se maat;
spierwit hul kleertjies en roserooi –
die sonlig se glans op hul hemelse tooi.…
Een traan.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 2.501 De dagen rijgen zich aaneen,
worden weken, maanden, wie
weet járen.
Steeds verder gaat ze terug
in de tijd, tot ze niet meer
wéét dat wij er waren?…
Kortsluitingskans
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 125 Aaneen geschakelde momenten
van glimlach tot glundering
tedere stukjes leven
om elkaar te geven.
Ringen symboliseren
een soort oneindigheid
maar niets is minder waar
dan verlies van verliefdheid.
Woorden die raken
uit passie of haat
ze gaan over in elkaar
niemand erbij gebaat.…
Loze woorden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 860 Het waren maar loze woorden,
losse letters,
aaneen geregen tot een zin.
Waarin je mij de hemel op aarde beloofde,
mij van m"n zinnen beroofde.
Het heeft geen zin meer,
met jou door te gaan,
aan je zijde te staan.
Je hoeft me niets meer uit te leggen,
Ga nu maar, ik heb je niks meer te zeggen.
Het is over, uit en voorbij.…
Ik was en scheer mij glad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 729 ik was en scheer mij glad
mijn lijf geurt inspireert mijn zinnen
zweet na van het warme bad
momenten schieten mij te binnen
ik snuif de geur en daarmee beelden
van door de jaren heen
hoe wij ons minden streelden
en genoten steeds aaneen
ik scheer mij glad en was mij weer
opdat jij komt
--------------------------------------
“ik was…
Ik ben niet gek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 rood schemeren
de flarden nog uit
ons heftig gesprek
en nee
ik ben niet gek rijg zo
de woorden weer aaneen
om terug te komen
maar dan met feiten die
jij zal moeten onderschrijven
onze zinnen vallen uiteen
ooit door gif verbonden
waarheid heelt het zere been
we zijn naar de zon gegaan
zagen het rood verdwijnen
alsof het gesprek…
Vrij ademen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 829 Ik heb in je hart
melodieën geschreven, zonder
muziek maar wel met het licht
dat ik in je ogen heb ontmoet
de dagen aaneen lengen de jaren
waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb
zoveel zonderlingen ontmoet dat ik
één van de melaatsen geworden ben
ik kan niet kaatsen tussen de reiziger
in mij en de zwijger die in mijn woorden
zichzelf…
meerstemmig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 273 waar glimlachen rond ogen zweeft
vullen ze de avond met een lied, aaneen gezongen
levend, zoals vaardigheid het weten biedt
een wereldklank
gebracht uit warme kelen, kwelend
rond wat handen onderschrijven met geduld
niet slechts dat wat vrolijk klinkt
maar de toon van hoe je hartstocht drinkt
als liefde onze harten kruist
in alles huist…
Verloren vuur
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 93 Er gaan eindeloos dagen voorbij,
samengepakt in een bundel van tijd,
van op afstand als een amorfe brei
en zij lijken allen aaneen gebreid.
Krampachtig het gesprek gaande,
geen moment te laten blijken,
alle dagen ten overstaande
voor een obligate pose te wijken.
Verloren is het juiste moment.
Achteloos, voorbij voor je het weet.…
dichter bij het vuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 109 dichter bij het vuur
smeedt metalen taal aaneen
laat woorden vonken
de taalsmid verbeeldt
blaast het leven in ijzer
zijn witheet geheim
de meestersmid gloeit
hamert op zinnen van vuur
neemt taal in de tang
laat talen branden
temt gloeiende taalijzers
vuurvliegjes dansen
boven een vuurzee
zweven liefde en de dood
dichter bij het…
woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 916 woorden dwarrelen
als herfstbladeren door mijn brein
het gedicht rijgt ze aaneen
leeg stom zonder ziel
zonder pijn
woord na woord pak ik bij de oren
rangschik schrap
brutalen protesteren
kleine zwakken
schuiven zonder morren naar voren
geloof nooit
dat een gedicht zomaar wordt geboren
vechten met woorden is sterven
en telkens weer…
taal der liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.179 ik dicht de woorden voor jou aaneen
omdat ze verwoorden wat ik voel
jij laat mij zweven in de taal
die ik beschrijf zonder enig doel
soms rijmen ze aan een stuk door
soms zijn het teksten voor jou alleen
de genegenheid is er dankzij jou
nu weet ik dat ik niet ben van steen
woorden gaan en woorden voelen
alles dat de liefde kan beschrijven…
Ode
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 626 De ziener ziet alleen als hij niet kijkt
De ziener zit stokstijf en lispelt
met droge lippen werelden
en gods verlaten schepping
en werelden aaneen.
En ik,
ik drink zijn woorden
Manna, honing van de goden
want ik ben ziende blind
en wil blind zijn zoals hij.…
opschrikken
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 816 wakker worden in een vreemde kamer
de dingen staan niet op hun plaats
het bed ruikt anders, ziet er eigenlijk
bijzonder wantrouwen wekkend uit
de hardheid van de matras onbekend
rijgen vragen zich alleen maar aaneen
de weg naar terug lijkt afgesloten
van buiten klinkt onbekend geluid
antwoorden worden nog niet gegeven
op de muur…
En dan opeens ...
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.435 dan omstandigheden
die zich aaneen hebben laten smeden
tot de gedroomde drogreden
dat aftreden
van de ene troon van trouw
onomstreden
leidt tot het betreden
van een nieuw hemelsblauw
En dan opeens ...
is ook officieel
niet meer
wat was…
Het Nieuwe Koningslied
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 724 Wilhelmus van Nassouwe
Die delen aaneen bond,
’t Schild waarachter ik kan bouwen
De dijken temmen de zee.
Dat ik dankbaar mag blijven,
Mijn hart steeds opengaat;
De tirannie verdrijven
En and’ren binnenlaat.…
Stokoud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 616 Jij doet het tweede
al veel jaren aaneen
zelfs zo hevig dat
mij het eerste dreigt.
Mijn dood zal dan weer
het sterven vergroten
dat zich genadeloos
intens aan je voltrekt.
Het is de dood de eer te na
jou nu nog in te rekenen.
Hij stelt dit dan ook
zo lang mogelijk uit.…
knalgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 we plukten paardenbloemen,
braken er de knoppen af en
legden ze langszij
de stelen trokken we in
smalle repen en weekten ze
tot kromgetrokken kleine krullen,
ongelijk maar wondermooi
een handvol kralen spiegelde geluk
aaneen gehaakt
door kleine vingers
vormden ze voor moeders dag
het mooiste wenscadeau
zo ging het toen
als dank een…
Kind van de rekening
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 183 hun woonoord
hun domein bij weer
bij wind, hun onderdak
Dagen rijgen
zich aaneen tot weken
zonder uitzicht
........'n gapend wak
dat het daglicht
niet verdragen kan
geen troost biedt of bood
..........in een omarmen
De straat...…
Schaduw in het zand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 560 Verworden tot een schaduw op het zand
Bizarre spiegeling in water of op land
En flarden van gedichten
Larderen haar gedachtestroom
De werkelijkheid veranderde tot droom
Verloren dagen kleven zich aaneen
Verwachtingen in doosjes opgeborgen
Haar hart gesloten in afwachting
Op de droom van morgen
Ze verdoet haar toegemeten…