Alle inzendingen over grand theatre gister

Het WK Vrouwenvoetbal, Sportjournaal Het NK Atletiek, het Grand Slam Tennis De Tour de France (steeds met verbale stennis) Het WK Waterpolo, abnormaal! Ik voel me door die sport van binnen hol Wel vreemd, want ik heb er de buik van vol!…

Hun Grande Dame is voorbij dit leven. Maar mocht je haar ooit zien ... zwaai dan even.…

In Zandvoort is de goudkoorts opgelaaid Wie tijdens de Grand Prix naar Max wil turen Zal er een onderkomen moeten huren Waarna men je beleefd een oor aannaait Je kunt met vrouw en kind plus de bagage Voor duizend piek per nacht in de garage…

Aha, INSOLATION is "zonnesteek" en "ossenhaas" is FILET PUR, "stopverf" is MASTIQUE, en CHEVALIER ROUGE is een "tureluur", "koffers kwijt" is dus PERDU BAGAGE en "grote boodschap" "GRAND MESSAGE ... Voilà, met die kennis kan ik gerust vertrekken naar de Côte d'Azur !…

Waar de blanke top der duinen Schittert in de zonnegloed Loeien strakjes de fortuinen Van oranje vastgoedbloed Liefde voor het vaderland? Bernhard maakt dat daar te schand…

Een zeehond die in Zandvoort resideert beraamde voor 3 mei een groot festijn waar alle dieren welkom zouden zijn, want Zandvoort, nam hij aan, faciliteert. ‘t Was er bomvol – voor de F1 geen pretje. Maar ‘n zeehond wil ook wel eens een verzetje.…

O Nederland, we krijgen een Grand Prix, Want eigenaar prins Bernhard kon het lappen, Straks scheurt de raceauto van Max Verstappen, Als winnaar op het Zandvoortse circuit. Hoera, schenk met dat bier de glazen vol, Maar voor coureurs wel zonder alcohol.…

een foto een vader een kind levens opgeslokt door het water een moeder leest een laatste bericht mam we hebben het beloofde land in zicht ik vraag me af wat God van dit alles nu vindt voor menigeen is het hier gaan stranden het geloof in hem verdronken in de Rio Grande…

Nog steeds wil ik het leven proeven met een vrouw Een high tea in Liberty Koffie in Metz Met, uitzicht over Amsterdam In vervoering raken van North Sea Jazz En Yes, Steely Dan "Hey Bulldog", "Ases Tod" En terug naar Beacon Theatre of The Dakota Building Bergen beklimmen en waden door een beek Toskane ontdekken Walvissen…

de seizoenen hebben je klein en schuchter gemaakt bleek en onooglijk in het gezelschap van velen op een noestige stam maar vlak voor de oogst gaven warmte en zon alle kans om te rijpen zwaar van de suikers bolt jullie lach naar de boer die geen grand cru had verwacht…

ik liep onlangs op de oevers van de Colorado River, in de baarmoeder van onze oorsprong, de Grand Canyon! ik stond daar in die canyon, zo nietig in schril contrast tegen die magistrale rotsformaties in een diversiteit aan kleuren, van dieprood naar zandbeige.…

Deze Hertog Jannen komen lekker hard aan en zijn net niet zo wreed als de kanonnen van Grolsch. Toverdrank voor echte mannen, ga daar maar eens aan staan!, met een bitterzoete beet en extra pittig met een scheutje Bols. Kopstoten zijn altijd goed voor het gewas en het nuttigen is op zich een grote prestatie, al kun je er ook je overwinningen…

Een boze rugstreeppad in Zandvoorts duinen blaast stoom af: "Ik heb geen prinsheerlijk bloed, ben ook geen rijke luis met zat vast goed, toch wil ik door mijn duinzand blijven struinen. Dat crossbelang wordt loeihard overschat dus ga ik op het rugstreepoorlogspad!"…

Geniet gratificaties (grand garçon!)…

Had ik maar meer genoten Van eerdere dagen van de week Had ik maar meer gedaan Zodat vandaag iets minder leek Een mooie dag met veel zon Is nu helaas voorbij Nu moet ik weer naar school Ben nu dus niet meer vrij Vandaag denk ik aan morgen En morgen denk ik terug Aan de dagen zonder zorgen Die zijn helaas achter de rug…

Ik ken jou, klonk het naast haar terwijl voeten zich eindelijk weer thuis voelden keek ze verschrikt opzij donkere ogen glimlachten en in een flits zag zij een hel blauw zonnescherm en een ijsje met vier bolletjes en slagroom, ja slagroom ik meende jou ook te kennen sprak ze zacht, maar het ijsje smolt samen met de herinnering…

Waarom koos je nou vandaag precies vandáág om weg te gaan Waarom niet gisteren of eerder dan bijvoorbeeld toen ik nog niet wist van je bestaan…

broedt, een symboliek in de betekenis van de zoektocht naar de bron van het vruchtwater waaruit ik vertrok en later met de ballast van mijn wetenschap in het ransel, wat steeds zwaarder woog, - gemeten naar de geestelijk afstand - zich naar het einde spoed, de mildheid te ontdekken van de schoonheid in “ het thuis komen “ zoals het gisteren…

Door de liefdevolle wolken voel ik de zon niet meer Achter de hoge bergen voel ik de wind niet meer In het heldere water zie ik de vissen niet meer Mijn herinneringen zitten in de knoop In een prachtige rozentuin ruik ik de rozen niet meer In de fijnste jazzclub hoor ik mijn muziek niet meer Mijn hart ben ik kwijt Mijn herinneringen zitten…

Altijd al een goeie Keeper geweest, in staat De onmogelijkste ballen Uit de bovenhoek te halen - Alleen die laatste bal, Een onverwachte schuiver, Snoeihard en loepzuiver In de linker benedenhoek Van mijn ziel Is te veel voor mij, Hij glipt langs mijn vingers En ik kan er net niet bij…

De tranen die Ik in dit leven Op voelde wellen Zijn nooit aan De oppervlakte gekomen, Ze liggen ergens onder In deze diep donkere Duiker opgeslagen - Nu ik ouder ben Probeer ik ze aan te boren Maar ze liggen te diep, Het lukt me niet Om er bij te komen, Ze liggen bevroren In stil verdriet…

Gisteren weer een dag gemist Ik was er gewoon niet bij En als ik eens wist wat ik miste voelde ik me vrij Alleen God weet waarvoor je vecht En soms wil ik alleen maar daar zijn Is dit slecht Ik denk het niet daar is het fijn Dagen gestreden Uren gezwoegd Ook wel pijn gekregen En dat is zeker niet wat ik vroeg Zit dat in je hoofd…

Al was er veel belangrijks aan de hand, - ’t Is oorlog en men is aan het formeren - , Moest ik me op iets anders concentreren, Het helpt als je je eventjes ontspant. Vandaag blijf ik maar even lekker thuis, En stop een grote ijszak in m’n kruis.…

nog steeds een Grande Dame je vlagen van herkennen zijn reeds lang vervlogen een streling over mijn wang, heb ik mijn steunkousen aan? ja lieverd, we gaan wat eten nu als een oud verdwaasd vogeltje zo broos vleugellam God, wat hou ik van je!…

nog hangt de druppel aan het glas het zacht bouquet laat dromen proeven voor de slok heuvels wijngaard en chateaux de houten kisten als cadeaus vuur vlamt fonkelend in les grands crus de glazen hoog geheven een proost voor mij ben al twee jaar bij mijn watertje gebleven…

na zeven slokken wijn beslaat de schrijn van helder glas ik teken rondjes en een kruis het dodenhuis van nu is opgebouwd uit zonlicht en een wervelend grand cru vol rode, volle lagen eens verschijnt mijn hamerslag eens verliest mijn lach ach ik zal je nimmer vragen om het einde van de dag…

Een heilige van steen heeft zijn nek gebroken omarmd door een jongen Zijn hoofd ligt in het midden van het plein, tussen de linten rood-wit zoals de ambulance voor de baldadige toerist die goed voor de dag wilde komen met een unieke achtergrond zonder benul van kunst of oog voor het vakmanschap van Bernardo Falconi laat staan enig…

Een feestdag met parades, toespraak, staatsie O wat een held is Poetin, imposant! Humaan helpt hij het Oekraïense land Bevrijdt dat met succes van elke nazi Gewichtig praalt hij nu, die kloeke reus Met zijn loodzware, ellenlange neus…

De wijn: twee wit, twee rood en één rosé, En doe nog maar een flesje Grand Marnier.…

de kast staat tegen de muur tafel, stoel en bed staan op hun plaats net als gisteren aan een andere muur hangt een schilderij een paar foto’s op de kast net als gisteren het eten wordt gebracht de koffie, de thee net als gisteren vandaag ben je gisteren vergeten stond die tafel gisteren ook daar vraag je hing dat schilderij…