Alle inzendingen over gulden vlies

Gebouwd door Zwolsman en zijn EMS Failliet en voor 1 gulden opgekocht Je stond er met een meisje op de tocht En dat werd meestal ook al geen succes Beneden de betonrot en het wier Het wandelhoofd is dicht, dood als een pier.…

De huid spant dubbel gelaagd Om skelet en vlees en pezen Vernieuwt zich in een wolk van schilfers Rekt zich in zijn opperste vorm Om een leren vlies Gebonden door weefsel Dat luistert naar spieren En traag sterft Waarna de punt van de zeis In dat gaaf gelaat Een kraaiepoot, een rimpel kerft…

Zij was als tikgeit indertijd bedreven Vanaf haar jeugd tot aan haar AOW, Mijn ingedutte nicht van honderdtwee, Maar nu komt zij getikt en wel tot leven: Nu zij zesduizend gulden kan verdienen Zit zij gereed achter haar typemachine.…

." Daar hij mijn zwembad toen met euro's vulde Kreeg hij van mij als dank een hele gulden.…

vroeger, met de gulden toen wij elkaar nog duldden vroeger, toen een kwartje nog twee dubbeltjes en een stuiver was en je toch met een stuiver ging aan 't gas ja, dat was vroeger, toen had je de riks nu hebben we de euro, en dat is helemaal niks…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…

Nog zevenhonderdduizend gulden mee Als uitgestelde WAO-uitkering. Vandaar dat hij, sinds hij is opgepakt, Nooit in de bajes zakjes heeft geplakt.…

De beek is een velijnen blad, een boek, een open letterschat, een gulden labyrint, waarin de vogels komen lezen, dat de wind beschrijft, de wolk, die overdrijft, zet er de stippen en de titeltekens in. ---------------------------------------- uit: Verzen (1912)…

Vanuit het venster niets dan Gouden Regen Dertig jaar oud en daardoor wijdvertakt Een gulden hemeldak vol trossen elfentranen dat in speelse bries en zonlicht zijn naam in gouden letters spelt…

Wilders wil een referendum, wil de gulden terug, o jee Wilders wil erover praten, maar de meerderheid zegt natuurlijk nee! Wilders wil, dat komt zeker en vast Om in zijn naam het woordje Willen past.…

Jouw handen krullen, dansen als kleine engelen en mijn lijf huppelt op bokkepoten rond het jouwe, heel even het mijne, heel even, tot jij me lost, je vingers doorzichtig worden als het vlies op mijn ogen en jouw ogen, waarin ik verga, vluchtig oplossen en jij, verlost, vlucht…

ook al zet ik spotlights aan het zal schaduwen niet raken en probeer mee te gaan in mijn onzichtbaar denken, bunkers verdedigen het ontwaken zakken vol met woorden liggen al op de vuilnishoop snoep met stroop geslepen messen doeken met tranen doorlopen niets kon het versteende vlies doen slopen ontmaagden: het is hakken in…

Daar naderen de hordes uit den vreemde in hun veelgroenige en gulden lompen. Ministerpresident zet met de leemte van zijn betoog een vreselijke domper op alle flauwe feesten rond zijn falen. De nieuwsdienst zwijgt in al gerede talen.…

Het omhullende kille, als een vlies, een zacht membraan, om mij heen gestrengeld. Tastend, naar het bekende. Op het onbekende, stotend. Het einde onttrekt zich aan het zicht. De illusie, hardvochtig uiteengespat... verwarrende stilte Duister…

Want deze leeuw was slechts een muis die brulde Uit heimwee naar de goeie ouwe gulden.…

Methode-Geert werkt heel eenvoudig zo: Hij pakt wat volkse, sleetse sentimenten van klagers van professie over centen en zoekt daarbij een onderzoeksbureau dat biedt waarover Henk en Ingrid lulden: De moslimvrije Nederlandse gulden…

Die vijftig gulden jaren overziend: Elk krijgt het huwelijk dat hij verdient.…

Mijn nagel gleed langs het doorschenen vlies, En daadlijk viel een grote duisternis. Het kraalgordijn heeft even zich bewogen. Daar achter hoopt en luistert een, snel ademend. Ik luister, en ik houd mijn adem in.…

Een glazen bol gevuld met meeuwen rolt over de golven naar de horizon waar oranjerood zonnelicht vurig weerkaatst krachtige vleugels zoeken gespreid een uitweg om de wind te benutten die hun wil beheerst vlieg, o vlieg engelen der zeeen ontdoe u van het glazen vlies bijt door de navelstreng verspreidt vermenigvuldig neem bezit…

het lijkt wel een zoo de duif onder tafel labrador links zwarte kat op rechts terras de gulden haan zij sloft en slentert voorbij reumatiek gebogen het kipling-aapje als eeuwige jeugd aan haar bejaarde tas…

Ik wou, ik had een gulden, Dan kocht ik turf en hout. Een vuurtje zou ik bouwen Als onze plaat zo groot, En 'k vroeg mijn arme buurtjes Op koffie en op brood. Wat zouden ze dan smullen In 't hoekje van de haard! Voor mij wierd 's nachts een plaatsje En ook wat brood bewaard: Och had ik maar een gulden....…

Zo'n zestigduizend gulden slechts erbij Is het bedrag dat onze artsen vragen. Vandaar hun staking van een drietal dagen, Dus uitgerekend tot de vierde mei. Die dag herdenken wij dan met z'n allen De doden die inmiddels zijn gevallen.…

Een gulden met de kop van Johan Vlemmix... Nooit heeft hij zich zó koninklijk gevoeld Maar denk niet dat ik hierdoor -onbedoeld- Nou Bea's beeltenis met die van hem mix Munt uit jezelf met eigen munten slaan... Wat 'n mega-gaga-megalomaan!…

Pas werd ze tachtig, onze Beatrix Met dit vers breng ik haar alsnog een hulde Haar leuke toetje deed iets met de gulden De euro daarentegen, ach, da’s niks Die munt bezit geen koninklijke rente Want de percentvoet nadert nada, niente.…

wanneer ik 's ochtends soezewaak meng ik mijn dromen met panache tot een dichttalende gouache zich beeldend op mijn wazig vlies zodra de zon in pastel blaakt vervloeit mijn strelend zinnespel tot een zachtvloeiend aquarel waarin ik mij dronken verlies na muzewenk en ruggespraak sla ik een kader om het doek zoek een licht-obscure invalshoek…

Mijn handen rieken van uw reuk waar ik uw steel en blaren kreuk, o gulden Afrikaantjes, en 'k hou van u zo veel en teer als straks uw parkskens gloeien weer saffraan-goud in de laantjes; ik riek u dan zo bitter-fris, onaards en vol geheimenis.…

Zacht, haast zonder te bewegen omhelst een broos vlies nieuw leven ademloos valt adem samen waar twee harten ritmisch kloppen op het bewegen van een nieuwe morgen zwanger van dromen op het wandelpad van werkelijkheid worden maanden geteld in dagen wanneer de laatste wee geen pijn meer geeft en lente alle zinnen laat ontwaken…

Mijn adem heeft zich om jouw naam gevouwen en draagt zijn klanken deinend door het bloed voor ze als tere fluistering de lippen strelen jouw beeltenis heb ik in mijn zicht gevangen en elke lijn zorgvuldig op het vlies gebrand zodat jij rust in elke blik de warmte van je stem zweeft voort gevleugeld door mijn zuchten die de stilte van jouw…

De FRS-man had een leuk verhaaltje Breukhoven stak zich lachend in de schulden Leuk: geloven dat de afgeschafte gulden Wat waard was. Toen kwam muntje bij 't paaltje Oud geld scoort voor Hans B. niet zo geweldig Want geld dat niet meer geldt geldt niet als geldig…

In dertienhonderd en twee beken naar de stroom, stromen naar de zee, zó de verdedigers van het vlaamse-gemeente-sisteem, sterk in de strijd, wal, tegen de aanval van de franse leenroerigheid; zee-wal, pal, als de Rode Zee ten tijde van de Eksode was, tocht van godsvolk naar Kanaäan, tocht der Joden. Maar negentienhonderd zestien zal, zij aan…