Alle inzendingen over het geluk zee

Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Ontdaan van elke waan brak de maan in tweeën en zag de zee de liefde genadeloos vergaan Rozenblaadjes van geluk de laatste adem van stil begrijpen fluisterden zacht; 'hier eindigt onze nacht'…

Witte ijsvogels wiegen Zich op zee en twijgen dichtbij. Zij wijst ze en roept ze met helle Bekoringsstem: "Zij voorspellen Geluk!" Maar ik zie verder: van het bergenjuk Komt een donkere stip neersnellen, Een zwarte vogel voegt zich er bij.…

Gezangen helder, in liefde elke zin, Een zee van tijd eindeloos bemin. Bemin wie je bent zacht toch kracht, samenstromen in alle pracht. Pracht mens, dat ben jij, tranen van geluk, bevredigd blij. (Tranen van geluk..zijn gouden tranen..)…

elkaar staan Soms eb, dan weer vloed Rustig vaarwater Tranen proef ik zoet Herinneringen voor later Door de zee van het geluk Zullen wij blijven varen Samen één stuk Ik altijd de hare…

Heb ik te vroeg gesproken, gehuild in droogte altijd leeg ikzelf vergat de bomen en de uitgestrekte zee. Hij nam mijn tranen mee in boten een vrachtschip laadde mij aan boort, zachtjes deinend op de stroming, kabbelt mijn geluk nu voort.…

Gooi je tranen in de grote zee blijf niet stilstaan bij wat was. Kijk naar de mooie momenten tel de dagen van het geluk. Wees blij met wat je nu bezit treur niet om wat er ooit was. Dat is voorgoed voorbij gegaan leef het leven wat je wordt gegeven…

Mooi is het dat ik heel vaak besluit om er heen te gaan, zo kan ik het geluk wat ik er meemaak delen met jullie. Foto Dick Voogd…

nu bereiken zongen wind en zee in het rode zonnekoor…

Ik had met jouw aanwezigheid dáár, geluk tot in eeuwigheid!…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Langzaam stap ik in het zwembad tree voor tree, stap voor stap Om stuk voor stuk los te laten Het vroegste en recenste lijden Dan laat ik mij voorover glijden Om ‘t lijden in 1 keer af te laten glijden En dat allemaal in m’n blote gat ’t is me wat, ik ga bloot nat Met ook mijn lijdende billen Die het wel uit kunnen gillen Maar bij het afdrogen…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…

En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ? Daar is de maat waarop uw dagen dansten. Niet wen gij waart met weelden overlaên of dronken van een overmoed'ge waan, stond ge in de rei die blijde tijd omkranste. Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

Elke zee is veilig Elke haven is een thuis De reis is vol vertrouwen Zelfs breekbaar gaat niet stuk Wanneer je elkanders baken bent En elkaar om beurten volgt Zoveel meer zul je behouden Op golven van geluk…

een schelp ruist vertelt verhalen over een verlorenheid aan liefde op zee golven vervlogen dromen roerende verhalen over onbeantwoord geluk weemoedige tranen stromen over het strand van weleer een misthoorn toetert het schip verlaat de haven zonder ommekeer…

als ik de dichter in mij begraven zal laat ik de woorden weg bevrijd me van wie ik ben de zee wast mijn herinneringen schoon en pijn zal niet vertrouwder zijn dan geluk in mijn schuur de ongeopende dozen altijd minder nodig dan je denken zou in deze haperende krakende wereld word ik een balling die niet terugdeinzen zal…

Ik zie ze lopen langs de zee Hij slaat zijn arm om haar heen Dat zit wel goed tussen die twee Hun geluk houd ze bijeen…

Ze liep langs de zee, de hemel brak open. Ik vroeg: "Ga je mee"? Ze had me betoverd. Ze pakte m'n hand. Ze straalde haar lach. Goudgeel het zand, oh mooie dag. Wat een geluk vervulde mij. De dag kon niet stuk. Wat was ik blij. We liepen langs de zee. Ik keek in haar ogen, omarmde haar, regenbogen. De zee ruiste zacht.…

Mooi Kniertje staat van dag tot dag En breit voor haar deur een kwartiertje: Voor wie dat paar kousen wel wezen mag, Mijn allerliefste Kniertje? Voor wie dat paar kousen wel mag zijn, Voor moêrtje of voor vaârtje? Zucht dag op dag die bleke Krijn, Of zijn ze voor Grietje of Saartje? Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag? U wil ik het niet…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

In mijn hoofd speelt het geluk Vergezeld door een lied Over de mooie dag Dat je de zwaluwen weer ziet De grote warme zon Bruint je dunne huid Overal om je heen Is beweging en geluid Wind die stroomt Door metershoge bomen Het heeft mij op reis Over de zee meegenomen De zoute opgeslagen druppels Verfrissen mijn gezicht Het golvende…

In zang van de nachtegaal bevlogen geen woord, mijn hart, nog nooit gelogen het strand, de zee, mijn ziel veroverd de vingers aan mijn geest getoverd muziek, een lied, vrolijke noten een droom in groot geluk gegoten van liefde die niet over gaat omdat mij, alleen maar jij, bestaat.…

Toen de maan de eerlijke spiegel van mijn dromen was ik eerzucht vond in puur geluk toen nam de rivier mijn spiegel mee naar het onheilspellende van de machtige zee; Nu geeft de rivier mijn spiegel terug heb ik mijn rugzak op mijn rug bomen en wolken als kameraden volg ik de golven vastberaden.…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

Zij wisten toen wat een ieder eens komt te weten, dat gewoon geluk altijd past en nooit valt toe te meten. (deel 4: voorlopig einde) Gebaseerd op een sprookje.…