laatheid

als ik de dichter in mij
begraven zal
laat ik de woorden weg
bevrijd me van wie ik ben

de zee wast mijn
herinneringen schoon en
pijn zal niet vertrouwder
zijn dan geluk

in mijn schuur
de ongeopende dozen
altijd minder nodig
dan je denken zou

in deze haperende
krakende wereld
word ik een balling die
niet terugdeinzen zal

pijn even vertrouwd als geluk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 38