Netgedichten

netgedicht (nr. 69.138):

Wolkt onbestemd

ze hebben
de zon gewist
het laatste stukje
blauw vergeven

nog wolkt
onbestemd
boven wei
en verre dreven

het is ademen
maar zonder
spirit in de lucht
energie is gevlucht

wij onderhouden
met de dood
op onze hielen de
meesten zijn al ter ziele

zonder aanwas is het
snel gedaan in de
laatste generatie verliest
de mens zijn bestaan