107 resultaten.
Distichon 27 Pips
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
285 Last van apocalyps?…
De zachte apocalyps (3)
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
92 in den beginne was er
het woord
god schiep de mens
hij werd gehoord en
doodde zijn broer
zo verhaalde het woord
dat is blijven hangen
in de hele overleverende
geschiedenis en de
uitleg is gebruikt door
mensen en schavuiten om
er zelf beter van te worden
ten koste van de medemens
de verhalen uit de diverse
culturen zijn eenduidig..…
Apocalyps
netgedicht
0.0 met 1 stemmen
908 In de rode schaduwen
Van een stervende zon
Zingt de machtige adelaar
Het troostende lied voor
De eenzame leeuwerik.
Zijn doordringende blik
Peilt achteloos
De liefdevolle vrucht van
Het verwoestende mensenkind,
Gedachteloos achtergelaten, als een
Opdringerig koekoeksjong,
In de druilerige portieken
Van een, zichzelf het leven
Uitzuigende…
Apocalyps
netgedicht
3.6 met 16 stemmen
2.143 Het doffe glas verhulde nog de roestige wijn,
satijngerijpt. Zou het van de stalen druiven zijn
die aan betonnen ranken
en langs granieten flanken
wedijverden met blauw azijn ?
De witte raaf, de grijze krater, de ijle damp
trok exploderend over de resten van het kamp
waarin geen hart meer klopte
het laatste leven stopte
zonder getuigen van…
APOCALYPS
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
619 een aardbewoner staat voortdurend bloot
aan hemelse gevaren die hun banen
verlaten en langs onbekende lanen
op ramkoers liggen met de aardse schoot
die dreiging slaat de mensheid uit het lood
maakt keerkringen van de meridianen
en van de thuisplaneet een dal der tranen
een inslag wordt gewis ons aller dood
de telescopen zijn opnieuw vergroot…
Apocalyps
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
177 ik raakte
dingen aan
om me heen hun
echtheid verdween
in stof
aan mijn handen
glansden restanten
waar chaos verscheen
ongeordende
vormen vulden
de ruimte zonder
enige wetmatigheid
hersendood
zieltoogde nog
stervend leven in
bandeloos bewegen
weg was wetenschap
beschaving en cultuur
de apocalyps sloeg
triomferend het laatste…
De apocalyps
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
163 weg was de wereld
ontdaan van natuur
en het beetje cultuur
dat wij in vele generaties
beschaving hadden vergaard
verdwenen de muur
van het huis dat
onderdak bood aan
een knus en vooral
liefdevol leven thuis
het was geen vertwijfeling
maar een zeker weten
jij hebt het boek
tot deze bladzijde gelezen
de omslag was het moment
in de apocalyps…
apocalyps
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
292 in het gehuichel was een deel en één in tranen
in sommige uren heel veel schijn en meer
in deze droeve jaren van het hart en in de gene
waren stormen - welke stormen, wie? - maar
nooit echt het geluk zelden begeleiding
meestal versluierd omdat het heel diep zat
en alle stromen vloeiden wassend verder
het zichtbaar buiten was van binnen meestal…
Apocalyps
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
260 De lanen zullen uiteenspatten,
de mieren zullen mij verdrijven,
als de macht niet inperkt,
als de wereld niet omdraait,
zodat het sterrenstelsel
mijn woning wordt,
zodat ik kan dansen met de doden,
in een trance die eeuwig duurt,
voorbij de bomen die mijn stem bewaren,
de bloemen die mijn hart verdelen,
er is niets wat mijn verlangens…
Apocalyps
netgedicht
3.6 met 9 stemmen
495 mijn handen omvatten het universum
in een glazen bol, kijk als je schudt
dan beweegt het, sterren schuiven
achter de maan, bomen vallen uit de lucht
bergen breken de zee in twee en de zon
drijft uitgeblust met de ondergang mee…
Apocalyps?
hartenkreet
4.8 met 6 stemmen
399 De aarde schudt en beeft
stuiptrekkend en schokkend over het land.
Schrik en paniek krijgen de overhand
bij een ieder die het heeft overleefd.
Ontredderd zoekt men zijn liefste
op plaatsen, die onherkenbaar zijn verminkt.
De zee schuimt en stapelt zich als een muur
van water, rolt met verpletterende kracht
als tsunami aan land, overspoelt…
Apocalyps?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
302 De Oermoeder sterft
wordt aan verre hemelen
met kind gekruisigd
Alles wordt tot stof
als oog en silhouet kruisen,
degens begraven
De dorstige mens
drinkt het gif uit haar wonden
van dode handen
Uit een nieuwe kern
onder een oud gesternte
werd zij geboren
Op helblauwe kraters
van de zoekende mensheid
rust een felle zon
Zijn stralen…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
304 Ik zag in m’n lucide dromen
op m'n reizen van de geest
reuzen groter als een ster
richting zonnestelsel gaan--
ik zag apocalyptische ruiters
erger dan megavulkanen en
grote meteoriet inslagen--
ik zag dat de dood het wist
hij poetste zijn beenderen
in een hoek van de wereld--
ik dacht 't zijn maar dromen
tot ik op de reisfoto…
Apocalyps
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
208 Terwijl de wereld
In vlot tempo
Haar eigen apocalyps
Tegemoet draait,
Een eind maakt aan
Nutteloze zorgen en zuchten,
Zie ik in het verste
Hemelrijk een gouden
Zwaan die met haar
Schitterende vlerken
Een donker zwerk doorklieft
En sneller dan de aarde
Ooit aan zichzelf
Ten onder kan gaan
Slaat ze haar verblindend
Mooie…
EINDE VERHAAL
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
258 Al eeuwen jagen wolkenluchten
Voorbij wijd open mensenogen
Staan veelbelovend regenbogen
Boven te vaak geslaakte zuchten
Laat oorlog vele volkeren vluchten
Kust schaduw zacht het onvermogen
Verschijnt de zon te opgetogen
Gaan er hardnekkige geruchten
Dat ooit de aarde nieuw zal zijn
En haar bewoners welbewust
Niet meer gehinderd door hun…
Visionairs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
116 Van buiten mooi weer spelend
Van binnen- aardverschuivingen
Sterk wisselende temperaturen
Verhitte winters, bevroren zomers
Verschroeid herfstblad, ijskoude
Voorjaarsbloemen
Hagel in augustus, tropenzon
In januari
Het staat allemaal in De Bijbel
Mijn moeder zegt het
Haar gezicht - een donderwolk…
hemel in verpulverde staat
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
1.220 de lucht brak in
talloze scherven
we ademden hemel
in verpulverde staat
straten trilden
wegen schokten
overbodig gewicht
doelloos uit zicht
aarde verstilde in
het doolhof van tijd
de nacht was de dag
in de schemering kwijt
handen vatten de
dood als geluk
stervenden schreeuwden
hun werkelijkheid stuk
met de zon in
de hand, ogen…
Een heidens karwei
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
354 zes dagen om te scheppen
na de Apocalyps
de ervaring van lang geleden
borrelt op in zijn brein
wanneer hij na zes dagen
en triljoenen vragen zijn werk bekijkt
is alles zoals het moet zijn
weer heeft hij het hemelruim vormgegeven
en deze keer, weet de Heer
mijn handen zijn schoon gebleven…
Hemels idee
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
389 Grove nalatigheid van doktoren
Heeft er uiteindelijk toe geleid dat
Mortuaria in een Turkse stad
Voorzien zijn van bewegingssensoren
Daar denken ze dat de komende nacht
Een zombie Apocalyps wordt verwacht
…De gemeenteraad van de stad Malatya in het oosten van Turkije heeft een mortuarium laten bouwen waar een alarm afgaat indien ‘overledenen…
Met hete zonnewind
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
247 ik kreeg een hand
terwijl je ogen
van de wereld waren
een ander universum
zagen door de
blauwe nevels rook
je opende en toch
in koel afstandelijk
kwam onverwacht de schok
je verkilde in lichaamstaal
verschroeide me
met hete zonnewind
heb de sterren in je blik
zien doven jouw apocalyps
kom ik nooit meer te boven…
De patstelling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
143 ketting
vol te maken
zag hoe
handen
elkaar raakten
de cirkelkracht
zijn eerste
schijnen gaf
indrukwekkend
klonk het
sonore geluid
waarmee
duizenden mantra’s
werden geuit
hun gelijkvormig
bewegen openden
warme uitnodigingen
om in de wereld
te leven en er
deel van te zijn
om zo de patstelling
teniet te doen zonder
apocalyps…
Goed en kwaad gewist
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
235 het licht is gebroken
de poorten van hel geopend
goed en kwaad gewist
nu sist en schuifelt
gebroed met
opgekropt gemoed voorbij
de apocalyps gemist
gist angst en pijn
als venijn in het bestaan
radeloze ogen
breken in onvermogen
om verder te gaan
de klok is blijven staan
toen de mensheid
aarde de das heeft omgedaan…
Gebrandschilderde wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
233 de lange gang
stond vol kerken
gevuld met gezang
zijn immense pilaren
stonden naar
de hemel te staren
in glas in lood bevolkten
gebrandschilderde wolken
het blauw van de lucht
deuren zwaaiden open
klokken gingen luiden en
de mensenzee golfde naar buiten
kleurrijk en verscheiden
rouwklagend om de heiden
die in de apocalyps is…
Zeven Zegels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
195 Zacht is doodgaan zelden, maar
er is niemand die dat navertelt
Spieren denken niet, maar doen
zo hun best het vege lijf
te redden, dat je juist vergaat
van een helse folterpijn
omdat de tijd ineens vertraagt
tot een eeuwigheid terwijl
op de slagen van het laatste
uur de hemel sterrenloos
zwart wordt van een nieuwe zon
die aanzwelt…
De zachte apocalyps (1)
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
85 de eerste
meldingen
waren terloops
uit inforubrieken
maar wie nieuws zocht
kwam tot een heel
andere conclusie zeker
als men verderging
en merkte dat een
overheid de rol
van organisator
leek te hebben
overgenomen
als dat tenminste
nodig bleek omdat er
geen sprake was van
slachtoffers schade of
enige paniek
feit was dat de
gebeurtenissen…
Mammons zetel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
110 In mighty mountains tweelingkathedralen
De mammon - zetel der heilige gralen
Waar uncle sam nooit iets kon overkomen
Geen steen die david naar
de reus zou gooien
Nooit had bush jr. in z'n bangste dromen
Gevaar van flying eagles aan zien komen
De zeppelins, nog brandend
in hun kooien
Geen mens weet van hun doodschreeuw in de hel
Apocalyps…
Voorbij het einde
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
108 voorbij het
einde naar
beginnen kijken
donker
achter mij
laten en de
gaten vullen
die gevallen
zijn toen de
wereld in chaos
ontaardde
het holle gevoel
kwam waarin
zelfs echo de weg
kwijt was
mijn ziel in
kou gevangen
zijn einde
nabij wanhoopt
omdat contacten
verbroken zijn
in de rafels van
minimaal leven
een apocalyps…
De gesel
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
100 wie heeft
in godsnaam
de gesel op
deze wereld
losgelaten
het boek
met genetische
blauwdrukken
uitgegeven als
geschiedschrijving
ja dat van de
apocalyps met
het menselijke als
leidraad eet
of wordt gegeten
van micro
naar macro
waarbij de grote
soorten al
verdwenen zijn
en het grut
listigheid in
virale en bacteriële
vorm…
Sociale apocalyps
netgedicht
4.9 met 24 stemmen
50 dirigerend de
weg wezen
zij langbeende
als furie vooraan
liet zich niets zeggen
haar dwingende ogen
hield de groep bij elkaar
omdat dit aantal nog
een overlevingskans
bleek te hebben
door hun constellatie
en de snel en soepele
manouvreerbaarheid
in de op drift geraakte
mensen die stilte en
rust zochten weg
uit de ontketende
sociale apocalyps…
Het eonenlange wachten
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
144 de kiezels die
mijn voetstap altijd
ving in bekend geluid
nog voelde alles
vertrouwd ondanks
donkergrijs in het vooruit
het goot stil makend
de sfeer veranderde snel
naar kil en fel
tijd had opgehouden
te bestaan toen het
hemelwater zich liet gaan
zag de zondvloed
komen als een zee
die het land overstroomde
wist de apocalyps…