Netgedichten

netgedicht (nr. 82.221):

Voorbij het einde

kom
licht de
horizon op met
wat streepjes

ik wil
voorbij het
einde naar
beginnen kijken

donker
achter mij
laten en de
gaten vullen

die gevallen
zijn toen de
wereld in chaos
ontaardde

het holle gevoel
kwam waarin
zelfs echo de weg
kwijt was

mijn ziel in
kou gevangen
zijn einde
nabij wanhoopt

omdat contacten
verbroken zijn
in de rafels van
minimaal leven

een apocalyps
sneller dan licht
omdat god
doodzonde is