Apocalyps?
De Oermoeder sterft
wordt aan verre hemelen
met kind gekruisigd
Alles wordt tot stof
als oog en silhouet kruisen,
degens begraven
De dorstige mens
drinkt het gif uit haar wonden
van dode handen
Uit een nieuwe kern
onder een oud gesternte
werd zij geboren
Op helblauwe kraters
van de zoekende mensheid
rust een felle zon
Zijn stralen klimmen
over steen en grafzerk heen
in alwetendheid
De wraak der Goden
zal als een heilige toorn
in hem ontsteken
Een zieke Aarde
die de mensheid hard meesleurt
in haar ondergang
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 18 april 2011
Geplaatst in de categorie: haiku
sterk en hoogstaand gedicht.