35852 resultaten.
Natte **
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.125 het ** van je **
origineel:
Ik lees je volle warme lippen
met het puntje van m’n tong
die priemend vol verlangen
klaar staat om te antwoorden
op de zwoele vragen die je stelt
Terwijl de gordijnen dicht blijven
zodat het nog lang nacht lijkt
vervul ik je lustvolle wensen:
mijn tong tekent natte hartjes
op het landschap van je huid…
Een huid van zilverschoon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 281 Ik sta wakker in mijn kamer
en kijk flux de wereld rond
Daar waar ooit mijn schaduw stond
ligt een worp aan scherpe messen
Het is enigszins na zessen
als de liefde zich ontkurkt
Trouwe dienaar der beminden
die zich openhartig schurkt
langs een huid van zilverschoon
kriebelen vonken sensueler
Zinnenstrelend in het donker
waar de…
Mijn tweede huid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 630 Elke ronding elke welving
elke plooiing elk haartje
al je bijzonderheden
voelen als mijn eigen huid
ik streel je landschap
kus je verborgen parel
mijn huid glijdt in de jouwe
tot één wellustig lichaam
op weg naar het genot…
huidhonger
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 strelen,
spelen
voor velen
die dit niet
delen
onbekende
taferelen
hongeren en
dorsten
naar huid en
handen
aanraken, betasten
strelen
delen
voor velen
helen…
Huid van lavendel?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 dat wij als
reizigers die de glans van toeval
deed verbleken, oceaan van paarse
gloed die scheen, uit haar welgevallig
oog welt een traan in de
liefdevolle opwinding van
wederkerigheid, daar ligt de kiem
van intimiteit, een dialoog die wij
tot wils-gebied hebben verklaard
van alle materie ontdaan, toen
was er alleen de geurige huid…
Alleen jij speelt met mijn huid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 41 Alleen jij speelt met mijn huid,
wanneer wij intiem samen zijn.
Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik zin heb om te huilen
en de hele wereld mij te nauw omsluit,
breng jij barmhartigheid met jouw omarming
en haal jij mij de diepste uit.…
Klaaglied van agnes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 117 Geen dermatoloog kon wat vinden behalve
Dat ik me drie keren per dag moest gaan zalven
Ach laat ik maar stoppen om
niet door te draven
't Is dorst waar m'n huid zich
maar niet aan kan laven…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.182 Verlangen naar
Je stem
Je ogen
Je lach
Verlangen naar
Naar de warmte
Van je huid
Je hand op mijn knie
Verlangen naar
De ogenblikken
Waarin hemel en aarde
Elkaar kusten
Verlangen naar
De zee en duinen
Vallend zonlicht
Brand verlangen
Avondrood…
Anders zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 220 terwijl de rozenblaadjes
over haar huid gleden
voelde het alsof de aarde
verschroeide
haar keel dichtgeknepen
beet ze hard op d'r lip
hopend de emotie te
kunnen onderdrukken
zijn ogen groot van
verbazing toen zij het
panisch uitschreeuwde
ze stond in brand…
pauken (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 met vernauwde blik
snellen we voorbij de
plekken des onheils
haasten ons over de
struikelstenen boven
de gedolven graven
vergewis je van de
koude diepe hemel
hoor de naamlozen die
met beukende pauken
roffelen op de hardleerse
huid van de aarde…
Ondergelopen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 66 Overgevoelig voor een badkuip,
gevuld met verlangen naar meer,
stijgt diep tot aan mijn enkels.
De kraan open laten, opwarmen tot
het ijs sponst en bodempje
afvalwater kan niet weglopen.
Je liep door me heen als door een vergiet
en droogde jezelf uit over de jaren, nu
vullen mijn mond en neusgaten zich
met een zee van plastic, levenloos door…
De pracht van de aarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 177 Zoveel moois en meer
gegoten in momenten
aarde laat zich zien.…
handvest
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 90 De konijnen zijn gnijpende
rillend van gillend genot
stovende in de pot
ik ben aarde hier
als het wintert op mijn huid
werp ik haar af
de epseklepsen worden opgeroepen
en de beklozen ten grave gedragen
het wezenlijke te berde gebracht op draagbaren
de waarheid in ketenen te bedrillen op het teken…
Bijenpij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 In mij heerst stilte
die er niet is
midden in de 50.000
Ierse bijen
die een zwarte mantel zijn
om mijn bleke huid
mijn lichaam is hun hart
het gaat sneller kloppen
van hun gif, ik voel
me verbonden, één
met het leven, één
met de lente
het luide zoemen
van de liefde hier op aarde
op mij
in mij…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 in vers vertrapte aarde
staan mijn voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend…
Het grote voordeel van ouder worden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Zij sprak: het nadeel van ouder worden is,
dat je tijd op aarde steeds korter wordt,
het voordeel van ouder worden is;
dat we alles wel zo'n beetje meegemaakt
en gezien hebben!
Hij sprak: ik zie de voor- en nadelen eveneens,
maar kan niet lang genoeg op aarde verkeren
om het mee te maken, want het is altijd te kort!…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Ik sla een bladzij open van mijn flora
En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan?
Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder…
De pyjama
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 Wie is er niet wild
van de nonchalante pyjama’s in zijde.
De monochrome exemplaren
In rijke kleuren,
als diepblauw of smaragdgroen.
Ideaal voor een zondagse brunch.
De bloemenprints vind ik
onweerstaanbaar.
Draag ze casual met instappers
of een flink paar hakken.
Een oversized zonnebril op je neus
voor dat kleine beetje Beyonce gevoel…
Ik hou zoveel van jou
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.434 ik hou zoveel van jou
meer dan de wind
die de kruinen van de bomen streelt
meer dan de zon
die de huid van de aarde warmt
meer dan de zee
die duizenden malen haar grenzen kust
je zult het misschien niet willen geloven
maar mijn hart stroomt over van liefde
en ik verdrink in mezelf om jou
heerlijk…
Hedendaagse elegie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 16.518 Snel verscheurt
koude aarde.
Niemand ontvlucht.
Wij, die van wanten weten,
trekken dikke huiden aan
verstoken de kranten
zetten de buis op idols of op quiz
scharen ons om de joekel van een vrieskist
en sluiten de wereld winterhard buiten.
-------------------------------
uit: 'Tussentonen', 2004…
In de stilte van de zon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 196 Moeizaam ademt moeder aarde
haar korst kreunend, verzuchtend
gebarsten als verdroogde lippen.
Prevelend en fluisterend een zuchtje warme wind
verdord blad dat troosteloos dwarrelend
de ronding van de aarde vindt.
De grond is verhit
de zon verzengend heet
druppels op gloeiend heet getinte huid
geen water maar zoutig zweet.…
Heide
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Heide
Rood bruine huid van
Moeder Aarde
Stekelig zacht
Nodigt uit
tot rust
tot liggen
tot koesteren
tot gestreeld worden
Diep oerverlangen
Nooit voldoende
tot de dood
tot ik het mezelf geef
Tot ik het jou vraag
te geven aan mij
Zo
ik aan mezelf
In verbinding te zijn
met mij
met jou
Nu hier
Dan daar
op jouw heide…
stil en hoog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 de lucht
is stil
en hoog
de zon laat
de aarde
schitteren
de oerboom
omsluit de
wereld
ruimte licht
en stilte
alles is
zoals het is
ze voelt de
littekens
op haar huid
wie maakt haar
vrij van de
ingeslagen
scherven
ik kan haar
kloppen met
een veer
de lucht is
stil en hoog
zoals de
oerboom…
Het huidige moment
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Het grote
komt voort uit
de kleine dingen
die je eert
en verzorgt
Het huidige moment
is altijd klein
in die zin
dat het
altijd
eenvoudig is
maar daarin is de
grootste kracht
verborgen…
Zonder magie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 hij zag haar handen
zonder magie van
verborgen talenten
wist hoe tijd
groeven had getrokken
in vereelte huid
er was geen mystiek
in het aards vermoeien
dat werken heette
met een lijf dat
bij iedere beweging pijn
en ellende niet kon vergeten
toch was er altijd
de lach die in elkaar ontmoeten
zoveel blijdschap en warmte gaf…
Overwinteren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 952 Hou mij toch vast
laat me gevangen zijn
heb mijzelf
volledig in de hand
en val in snedes uiteen
brand merktekens
in mijn bruine huid
druk pennen door vlees
smeul door
onder as bedekt
als sneeuw
de donkere warme aarde
met gras geel verdroogd
groen in de wortels…
dauwdruppels
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 415 Als op een glanzende huid
na een nacht vol liefde
glinsteren de druppels dauw,
doorzichtig als een
tule sluier, vederlicht
in de vroege morgen.
het mistige vocht
streelt de droge aarde
dat dorstig wacht
om gewekt te worden,
de nevellucht daalt
in alle rust, en zorgt
voor nieuw leven.…
Abstractum van de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 De eenzame winternachten
keren terug naar oude waarden
ware aard doorklieft het donker
we ontdoen ons van textiel
voelen op tast de verlegen huid
gezichten vervagen door het duister
het zaad gedijt in nauwe kieren
in machteloze bekoring gesmoord
in het abstractum van de nacht.…
[ Kom je, met jouw Huid ]
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 Kom je, met jouw Huid
naar mijn Lichaam, de Tempel --
van het aanraken?…
vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 482 mensen staan
leg ik even aan, blijf ik even rusten
maar hoe kan ik aarden op deze aarde
mijn bootje wenkt reeds naar nieuwe kusten…