Netgedichten

netgedicht (nr. 32.975):

Heide

Heide
Rood bruine huid van
Moeder Aarde
Stekelig zacht

Nodigt uit
tot rust
tot liggen
tot koesteren
tot gestreeld worden
Diep oerverlangen

Nooit voldoende
tot de dood
tot ik het mezelf geef

Tot ik het jou vraag
te geven aan mij
Zo
ik aan mezelf

In verbinding te zijn
met mij
met jou

Nu hier
Dan daar
op jouw heide

Zie ook: http://www.ontdekjenatuurlijkeruimte.nl

Schrijver: Hans Nusink, 31 mei 2010

hansnusink

planet.nl

Geplaatst in de categorie: natuur

natuur

psychologie

Er is nog niet op deze inzending gestemd.

215

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

zo in verbinding met alles en met jou is alles wat er is en het enige dat nodig is...

pelgrim, 15 jaar geleden

de ruimte, de stille wezenlijkheid van de heide, dat 't oerverlangen in de buik, in 't hele lijf wakker schudt, zinken, troost, rust, ja, opgaan en thuiskomen. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: