8295 resultaten.
Lente verlangen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Buiten is het koud en het wolkendek toont grijs.
Binnenkort dient zich de winter aan
Met sneeuw en spekglad ijs
of korrelhagel niet transparant
Ik verlang nu al naar de lente
Met haar zachte geur en bloemenpracht
Maar op mijn auto ligt nog een winterband…
late lente
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 182 het nieuwe hekwerk
als toegang tot
een late lente
goddank komt eindelijk
het seizoen op gang
tedere zon kust zacht de aarde
als bij het langverwacht vertrek
van kilte van de koude nacht
terwijl de mens hartgrondig zucht
wenst hij de kou moet uit lucht…
Vroege Voorjaarsavond
gedicht
3.0 met 50 stemmen 17.016 Er was een waas van het aanvanklijk lover
Om het afzonderlijke, zwarte hout,
En iets als zoelte zweemde de avond over,
Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud.…
Jaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.415 De lente kwam met storm
De dood kroop – zonder vorm -
Uit zijn ei
Genadeloos besloop hij mij
De zomer bracht het licht
Onzichtbaar, hard
Stil stralend en gericht
De kanker plots verstard
In de herfst een gouden blad
Blij met wat ik had
Ontlook ik weer
Opnieuw, een tweede keer
De winter, niet somber of koud
Maar helder, transparant…
Nooit tevreden.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 742 De zomer vinden we te heet
de winter weer te koud
de lente kan er nog mee door
herfst is waar je niet echt van houdt.
De regen is te nat
de herfst brengt stormen mee
de winter is te glad
en met de lente zit het ook niet mee.
Toch heeft ieder seizoen
zijn eigen pracht en praal
ook ik heb van die dagen
dat ik zeg: het weer ?…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 315 Geeft vreugde in het oud gemoed,
brengt mij de lente heel nabij.
Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.…
Buikvlinderkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Lieve Lente, wat was je ver weg
op zoek naar het nog niet gevonden
paarse paasei. 't Kwam uit een planten-
pot verstopt achter de bruine hoop
Ijdele herfstblaadjes in een hoek
gedreven door koude harde wind;
er kwam maar geen verlossend einde,
lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 dan de lente ons weer!…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 171 De blauwe regen op ons pleintje,
tooit zich wazig groen.
Zijn lange vingers tastend,
naar de warme lentezon.
Hij moet zich haasten,
't is al April, dus niet gewacht.
Nog maar enkele weken,
tot zijn bloesempracht.
De merel wil zo graag
Zijn nestje bouwen.
Terwijl hij wacht
op zijn dichte bladervracht.
Bij het dalen van de avondzon,…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Het voorjaar spreidt zich uit,
met een tapijt van bloemen.
Fel kleurend
in de vroege lentezon.
De donkere aarde dekkend,
sierend, als op een feest.
Daarboven jubelen weer de vogels,
driftig trillend in hun liefdesgloed.
De mens aanschouwt dit sprookje
opnieuw, met grote vreugd.
Het doet opnieuw een snaartje trillen
in een wat oud gemoed…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 612 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.…
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
Zie...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 4.160 In 't kale hout
de tekening van twijgen
vermoeden van een knop
die straks de lente baart
geel sikkellicht zoekt aarde
zie de maan schijnt
zie de maan...
maar mis het ochtendgloren niet
er wordt een dag geboren
ongekleed en ijzig koud
en zie...
de zon schijnt…
Renaissance
gedicht
3.0 met 45 stemmen 11.914 Na jaren van hoop
op een beter verloop
zijn we voorgoed
uit de bloeiende lente.
Maar lief, wees gerust
het vuur is geblust,
en het ijzer te koud
om te smeden.
Toch komt onze tijd
voor altijd terug
en nog mooier
dan in ons verleden.…
Ogen strakken strenge vorst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 je stem is dun
en glad als ijs
geeft geen enkele emotie prijs
ogen strakken
strenge vorst in het
donkerblauw van koude luchten
toch breek jij
als ik smelt en
eindelijk mijn lente toon
jij schotst wat scheef
in kruiend ijs
ontdooit dan tot een warme droom…
Lente
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 126 Vandaag,
trekken we naar de tuin;
om in natuur te aarden en ons te bezinnen
met koude tenen in vette zwarte aarde,
naast knoppen en groene sprieten.
Vandaag,
neuriën we op een tijdloos lied van binnen;
zo met die prikkende voorjaarszon op je kruin.
Lente,
't is eindeloos genieten.…
Zijn winters kleedje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 een koude wind
streek langs mijn hand
maar ik voelde jou ontluiken
in het zachte bed
van zwarte aarde zag ik
het kleine blad ontspruiten
verscholen tussen mos
dat nog zijn winters kleedje had
ontkiemt al lente in het bos
ook in het fluiten
van de vogels zijn
de speelse rollers niet te stuiten…
Mama
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 4.662 Zul je ooit nog beseffen
wat je me hebt aangedaan.
Dat je jouw eigen leven verkoos
en mij in de kou liet staan.
Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten.
Het tegendeel bleek waarna mijn
zelfvertrouwen uiteen werd gereten.
Daar stond ik alleen,
in een wereld zo groot.
Met kleding aan maar eigelijk bloot.
Onwetend wat er ging komen,
met…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
Zo koud
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 563 Ik heb het zo koud.…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 8.774 Macaber bevochtigd beeld
door geijzelde lenzen
star en voortvluchtend
gevangen in grenzen.
Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee…
huivering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 536 je oogt roestig vandaag
en de wind is op collectetoer
hij neemt alles
tot je naakt en breekbaar
de lente tegemoet rilt…
Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 kille wind
wervelt motsneeuw
emotie breekt
in ijzige tranen
hagelbollen…
mensen in de mist
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.336 de witte stilte
kraakt en raakt het lichaam van
mensen in de mist
vochtig klam in koude pijn
huivert het onzichtbaar zijn…
Oimyakon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 744 Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is…
koud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.332 duistere schimmen
in koud hout kraken kraaien
de heldere nacht…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 11.670 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.641 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…