Oimyakon
Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is verlaten slechts in planken
door schrale handen moeizaam gedragen
begraven in de ijzige kou
Geplaatst in de categorie: woonoord