Alle inzendingen over ouders OR familie

gezin dat niet op een gezin lijkt, familie die niet op een familie lijkt, liefde die niet op liefde lijkt, maar verdriet, dat is de werkelijkheid…

Je bent ouder en zorgt dat je kinderen in liefde opgroeien, ze vliegen uit en ook zij, zijn in de begenadigde positie om ouder te worden, zorgen ervoor dat hun kinderen in liefde opgroeien. We worden ouder, we zijn ouder zullen steeds ouder worden. Tot de dood ons scheidt, maar dat duurt hopelijk een hele lange tijd.…

watersnood in '53 ik was nog maar een kind en waar ik woonde was geen ramp het onheil leek veel verder weg maar ik voelde wel de angst van ouders om familie, vrienden hoorde de toegeknepen stem er waren zo veel schokkende verhalen via de radio kwamen de berichten wij maakten ons een eigen beeld pas later zagen we hoe water genadeloos…

Je moet presteren Je moet het alleen doen Je moet beter zijn dan de ander Je familie moet normaal zijn Je moet niet afdwalen Je moet geen fouten maken Je moet dure kleding hebben Om erbij te horen Die Nikes zijn het geld waard Om erbij te horen Je moet niet arm zijn Je moet de perfecte ouders hebben Je moet altijd op tijd op werk zijn Je…

bedrijf Bloeiden mijn ouders even op Slechts een aantal jaren toen Steeg de ellende tot een top De natuur is cyclisch En ik ben cynisch Jij blijft bestaan Ik ben verloren Tot zo Kort ah…

Haar familie is haar passie haar thuis, Die ik graag bezoek Traan van vreugde. Gezicht als geboorte. Heerlijke knuffel. Maar haar familie is haar passie haar thuis. Ze heeft zwart haar en een vrolijke schaterlach. Ze zoekt het lied van hoop. Stemmen die stralen. Maar haar familie is haar passie haar thuis.…

Ik moest altijd wat doen vroeger van m’n ouders, broer en zussen want stilzitten was verspilling verspilling van je gegeven talenten en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken dienstbaar voor je vader en moeder en ook voor je broers, zussen, familie er zijn voor andere mensen, buren, naasten…

Ik zag in mijn oude tante De trekken van mijn moeder . En van een oma en een opa, Die ik nooit echt heb gekend . Hetzelfde bloed stroomt door mijn lichaam dezelfde oogopslag gelijkt. De verbeten trekken om haar mond. Het in zichzelf gekeerde staren in de leegte van een landerige dag, waar op wasdag alle lakens heerlijk wapperen in de zon…

En haar familie, die ze lief had, Daar raakte ze van ontbonden ach en die familie, die zij lief had, kon het niet waarderen en wilde dan ook niet, deze dingen niet accepteren en begon uit jaloezie het één en ander te organiseren zij wilden niet dat iemand het leven zou beleven, alle dingen maar kon doen, en zich in elk feest maar kon…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Alle personen die ik heb gekend M'n ouders en familie, waardoor ik ben verwend Ik ga op reis en ik neem mee.. Kortom ik ga op reis en zit er maar niet mee.…

Mijn familie is al binnen helpt dat dan misschien? zo vol zal het toch niet wezen ik wil mijn ouders zien Nee, zegt God en wrijft zijn baard deze keer heb je geen geluk en de hemel is nog lang niet vol maar de hemel wordt te druk…

M'n oudere zwager is erg ziek, heeft nog maar kort te leven. Familie treurt. De één gaat eerder dan de ander, beurt hij ze op, we hebben goed geleefd. Weinig is uit zijn gedrag op te maken geen verdriet, geen angst en beven stapt 's nachts stil uit het leven. Zijn handen ontspannen op het laken wisten dat het werk was gedaan.…

, familie en vrienden ik probeerde je te helpen maar het was te laat nu leef je in m'n hart voor eens en altijd en als ik weer eens weg wil terug naar ons, voel ik een speciaal gevoel het gevoel dat alleen jij me kon geven het gevoel dat ik niet alleen was het gevoel dat je van me hield het gevoel dat ik altijd bij me draag…

: ouders met kind ons in ons gezicht aanstaren en zich in alle ernst afvragen hoe zouden deze lieden toch heten…

dag tot dag rijdt hij van huis naar school groot en kleine kinderen dagelijks vervoert hij de mannen en vrouwen van en naar hun werk bij het in- of uitstappen steunt hij de ouderen naar familie op weg van luilak tot student voor wie zich verslaapt neemt hij gas terug voor wie niet lekker is haltert hij bij de deur van arts of ziekenhuis…

Ook denkt men vaak aan hen die er niet meer zijn Vader en moeder, broers en zusters die we missen Bekende mensen, familie, vrienden en kennissen Oude herinneringen van vroeger, toch geeft dat pijn.…

In vijf minuten ga ik Met mijn ogen dicht De vroegste episode van Mijn leven door - Herbeleef ik tot in Het miniemste detail Alles dat mij in de Eerste vijf jaren van Mijn leven overkwam; Vijf minuten lang ben ik Dat kleine bange kind dat In verwondering om zich heen kijkt En op zijn ouders na niemand heeft Om bij te horen…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

mooiste bent en je familie uit Turkije komt maar je toch spek met stampot eet…

er is er weer eentje afgeleverd de kapstokmens waarvan de schooltas aan de vlaggenmast te klapperen hangt ouders familie school en omgeving hebben met hun werken weer een mens gedepersonaliseerd het een maatschappelijk kleed omgehangen en klaar is kees hij heeft voldaan aan regels normen en waarden maar heeft geen enkele binding…

Je hele leven ervoor zorgen nooit wordt het te veel de hele dag vandaag en ook alvast voor morgen Hoe zou het gaan voor onze kleine wordt het een jongen of een meisje Gaat alles goed wordt ons kind gezond Zorgen voor een dak boven het hoofd en als het nou niet in God gelooft? Zorgen voor eten wat zal het worden? Ik zou het niet weten…

Nooit zal ik aan jullie wennen Jullie weten niet wie ik ben Of wat ik ben Jullie willen me niet kennen Zo voelt het als jullie tegen me praten Ik voel me alleen en klein Jullie hebben me verlaten Ik heb er genoeg van om alleen te zijn Ik ben niet sterk genoeg om op te bloeien Tot een sterk persoon uit te groeien Het zal mijn tijd nog wel…

Heden is verleden, al niet meer ver van hier. Geheugen zacht bekleden, met spijt en met plezier. Waar eerder werd ervaren, gevoeld met lach en traan, Koel je nu zonder bezwaren, de hitte is gedaan. De pure eerlijkheid die je wilde geven verdwijnt, je wordt wijs, En helaas kleurt ook jouw leven Niet wit of zwart maar grijs.…

Dit is echt Gods werk, dit is echt van steen. Daar hoef ik niet voor naar de kerk, dat weet iedereen. Dit is pas helder water, dit is zuiver goud. Als ik zo mag worden later, word ik graag heel erg oud.…

Dat komt gewoon doordat je ouder wordt en niet iedereen je meer verstaat. Ook al probeert men je te begrijpen, 't gaat erom of jij 't accepteren kan. Dus maak je maar geen zorgen, wij maken er ook geen punt meer van.…

De vorm van ouder worden, een blad in het vergeetboek, dat lazen ze hem voor althans, gezichten uit oud gesteente, de lippen verzuurd en het hart nog erger. Dat zag hij toen in dorpen en steden en dus vertrok hij, zonder begin.…

Er zijn natuurlijk ook ouders die het veel minder goed hebben gedaan, Nu zien we jullie pas werkelijk staan. Waarschijnlijk beter laat dan nooit, Bedankt dat jullie het vertrouwen in ons, nooit hebben weggegooid.…