Alle inzendingen over proosten

van Belgische classics tot grote pilseners kun je uit het betere bier ruim kiezen van hoppige IPA’s tot lokale brouwsels laat superieur de bierwereld zich proeven van alcoholvrij tot zwaar gelagerde jongens kunt je van het gerstenat bewust genieten experimenteer proef en geniet voluit van de variaties die per seizoen variëren van fruitig zoetzuur…

We liggen tussen twee zijden drinken van de uren die we hebben, proeven van pril geluk, proosten om dan van de rand te glijden. We knipperen zwart wit en rijden naar de ondergaande zon. We dansen in het licht, draaien en nippen uit onze verborgen bron.…

Morgen proosten op de toekomst.…

met wensen van vrede, geluk en gezondheid proosten wij samen op een vrolijke tijd vergeten wat is geweest en sluiten vriendschap het meest samen alle dagen van het jaar met een glimlach voor elkaar zo gaan wij het nieuwjaar in en genieten van een nieuw begin ------------------------------------------------- Schrijversclub en bewoners…

ik op jou En iedereen die jou gekend heeft, proost met me mee Op de liefdevolle vrouw die je voor ons bent geweest, nog steeds bent, en altijd zult zijn Goede reis In jouw wereld van Licht Aan die bovenmaanse kant van het bestaan…

een hoekje in de luwte met wat hagel en fijne sneeuw een kleuter met emmertje en schepje speelt daar wintertje alleen handjes in het nooit geziene wit voelen kou die in zijn vingers prikt lacht om de knallen en kleuren van afgelopen nacht nu is alles witter dan gedacht geen familie nog te zien zij zongen en proostten net…

trippelt lichtvoetig blij over gras dat groen naar je lacht rondt borders streelt bloemen die bloeiend op je wachten geurt hen dichterbij wij prieelen tussen slingers herinneringen waar ooit ballonnen hingen met opschriften van toen nog is je jeugd onvergankelijk vitaal straal jij warmte en liefde naar ons allemaal laten we proosten…

mijn huid een band, een haven thuis zonder het huis maar zo geborgen eigen dat het dak mag bladeren tijdelijk steeds opnieuw samen dagen vullen met het kijken naar elkaar en naar de bal de winst in de lucht verliest het van het bord maar de lach wint met glans van de teleurstelling sportief worden glazen telkens weer gevuld en proosten…

Proost. Ik droom weg in het glas.…

Mijn chic gevuld kristal proost ik tegen een glas met verborgen gevoelens uit het gekleurd verleden. Dromerig met de afdronk Illustreren vele indrukken van onze intense beleving voor mij nog kort geleden. Transparant tekent het licht door de geslepen scherpte haar enorme portret in prisma als schilderij tegen de muur.…

nu wil ik met je vrijen straks wil jij misschien wel meer vandaag zullen wij niet meer strijden morgen wellicht nog ene keer ooit zijn we tijdloos samen nooit één minuut dat ik daarover denk vreemd dit moment te beschrijven terwijl ik je aanstonds een glas wijn inschenk proost dan op dit wonderlijk leven langdurig op weg naar het slotfestijn…

verschieten de kamer lichtte op vrouwen leken ronder nog zachter in benadering de mannen stopten hun vergadering je liet de gastvrouw blozen lachte het gezelschap toe je ogen glansden maar je stem klonk moe we wisten dat je lichaam niet meer wilde, merkten dat je geest nog ongebroken was zagen hoe je handen trilden toen je op haar de proost…

laten we wijn met herfst drinken schenk me een droom in tot de rand van trage wandeling en samen klinken van onlosmakelijk je hand laten we wijn met weemoed genieten een klein slokje op z'n tijd dat we september strooilicht zien en ons hart zich vult en reikt laten we wijn met terugblik proosten uit het rek van toen en samen van glimlach…

kussen proosten, worden dronken vrijen lachen mijn diepste gedachten deel ik met je, mijn wensen, mijn verlangens. opgewonden vertel je me de jouwe je zit in mijn dromen onder mijn huid, ik woon in jouw hoofd deel je gedachten. altijd samen. dagen, nachten, de tijd glipt ons door de vingers.…

verschieten de kamer lichtte op vrouwen leken ronder nog zachter in benadering mannen stopten hun vergadering je liet de gastvrouw blozen lachte het gezelschap toe je ogen glansden, maar je stem klonk moe we wisten dat je lichaam niet meer wilde, merkten dat je geest nog ongebroken was we zagen hoe je handen trilden toen jij op haar de proost…

Proost!…

Onrustig dwaalt zijn pelgrimsoog hij spreekt mistroostig in zichzelf het doel is oneindig weg hoe ver moet ik niet gaan om daarginder te geraken Naast hem spreekt de proost van het broedergenootschap dit is zoals het was de grande route waar mensen zich op begeven met velerlei bestemming of reden misschien de pest de post onrust in het…

Dan was er hier vandaag geen feest De avond zou dan stille zijn En eindigen met veel chagrijn Maar nu jij toch gekomen bent Jij stoere, lieve, fijne vent Is het hosanna en hoera Wie doet jou dat in godsnaam na Er was geen ander te verzinnen Om iets leuks mee te beginnen Zelfs al houd jij nog je mond Het gloria klinkt in het rond Dus proosten…

Het eindeloze oeverloze navelstaarderig gemier Van onze wereldleiders magnocraten in Davos Een inside crowd, een club van heren, die maakt ons pas boos Want vliegen naar een Alpenland voor sneeuw en skiplezier Dat schiet niet op, noch biedt het troost met koolzuurgrapjes en hun 'proost'!…

Je stoot met ballen over tafel drinkt een glas, je proost. Op de radio klinkt Elvis Presley. Iemand spreekt van Vietnam. De kroeg loopt langzaam leger.…

greep mij bij m’n kladden schudde me door elkaar mijn zintuigen volledig open wat ik op zo’n echt fraaie lentedag met blijdschap verwelkomen mag Het was weer eentje zoals we vorig jaar soms ook hadden M’n hart wordt opgewarmd mijn levenslust krijgt een boost het leven wordt weer volop omarmd breng uit m’n eerste toost: Lieve schat proost…

bloemen heeft is één zwaai genoeg omdat het leven zich dan overgeeft je lijkt verbaasd als ik je nader kijkt naar omhoog en roept de Vader je bent nog niet volledig uitgebot de groei is armetierig het bestaan is niet plezierig verwelkom me want nu ga ik je oogsten en breng je naar het laatste huis waar we op het leven zullen proosten…

ach eerder de moeizame gang van werk en bed de uitgekauwde dagen de fantasie van een bord bruine bonen die deden mij de okerkleurige vloeistof beminnen spiedende ogen zien mij het sleuteltje van de globbebar hanteren, het stilzwijgen die karaf en glas doen rinkelen als dan net voor de slok een bitter ‘proost’ klinkt zo werd ik een cafebezoeker…

Val houdt van muziek daar kunnen wij intens van genieten samen stijldansen zo klassiek Tijn spreekt een andere taal die van de blues en rock in rokerige zaaltjes achteraf brengt hij me thuis op de kreidler tot voor de deur pontificaal De enveloppen al geschreven de postzegels zijn geplakt wachtend tot de dertiende glimlachend proost…

net als vroeger verpozen in de koele kelders van het kasteel te midden van fusten die liggen te rusten geen paarden en maliënkolders maar op de tafels de glazen en kleurrijke folders met de trots en geneugten van deze prachtige streek koppen gelooid en weerbarstig glinsterende ogen boven bruinrode konen armen en handen nog krachtig zij proosten…

kleurig aangezicht damast op de tafels in riet gesorteerd heb ik mijn leven aan u geoffreerd mandjes met zorgen over dit jaar in biezen geluk en ontspanning vlak naast elkaar in wit pitriet mijn artistieke prestaties gebundeld de felicitaties met linten de dialogen over kunst en emoties gebonden verslagen van diverse negoties proost…

Daar leggen we onze vleugels af en proosten op een nieuwe storm.…

het veld,zonnebloemen,klaar om te oogsten na hard werken,genieten en proosten naast elkaar mijn hand op je heup de warme zonnegloed laat ons voelen de beloning voor het volgen van de zon jij die niet wilde of me niet volgen kon..…

Probeer het je maar eens voor te stellen dat we "daar" dan even proosten met al die zielen, hun een fatsoenlijke vergoeding een gemeende zoen, zonder luid te smakken geven, als dank voor die verworvenheid. Hun protesten waarderen, nu zeer serieus te durven vertrouwen op er is veel meer. Probeer het je maar eens voor te stellen.…

zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid in brand tussen salsasaus sappig scarletrode lippen sambalscherp afgetekend nu ze stilte kent Door haar geloof `k heilig in elk sacrament fabel en sage kunnen haar ballades niet tippen ze saboteert ze sarcastisch met salades saillant Op jou, proost…