Stormjagers

De eerste windsels waren te teer
om de nacht te verhullen, ik schuil
onder de lakens van het eerste uur
en zing een dronkemanslied tot
we neerstorten op onze ijsberg.

Teder brengen we de oceaan tot rust,
zinken in de diepte van warme handen
en het vervloeien van de tijd.

Het licht is al wakker wanneer
we opstijgen en met ferme wiekslagen
de ochtend omarmen, twee paar ogen
knipperen en vinden hun gelijke

aan het leven van vandaag. Daar
leggen we onze vleugels af
en proosten op een nieuwe storm.

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 6 stemmen 558