Alle inzendingen over rite de passage

Wij waren op de camping met de kids Al vele uren onder zeil vannacht, Maar toen werd onze voortent onverwacht Van buitenaf geopend met de rits En bij het schijnsel van een zaklantaren Ontwaarden wij twee leerplichtambtenaren.…

onze rit kwam abrupt tot een eind wij vlogen door de lucht, maar de boom stond nog recht overeind.…

Future exceeds with ease The borders of dimensions The unknown variation Of what has been Funneling chances A rapid of time Creating what we know As the past of present Objectivity can only be kept On the passage of future Known as present Becoming a past stray…

---------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de verkoopsters van Van Os in de Passage, Coolsingel, Rotterdam…

zijn als een stap in een zuilengang van echo waar boete beelden maakt en de reis aankondigt met het hoofd tegen de muur zou het dan mijn stem zijn die de weg tot stof verstuift, als vriend en dan weer als vijand maar dan denk ik dat hoort niet bij mij dus denk ik verder over loslaten en wie er na komt en onttrek me aan deze passage…

Tijdens de passage galmt de herinnering over de golven de frequentie deint uit jouw keel en verbreedt mijn inzicht met lichtpunten aan de horizon die vloeiend verschijnen reikt mij jouw mimiek om te stralen in het avondlicht.…

Het tijdschrift Aktueel is ons ontstolen Het bracht, van Rits tot Aktueel Sportief Veel onbekommerd mannelijk gerief Met fallusprikkelaars dan wel symbolen Het blad werd het gelijk van omzetvrezers Al kende het geen dalend aantal lezers…

Zodra de huizen dutten doen we het zo: we schreeuwen moord en brand tegen de ochtend maken we een lange rit ergens vandaan tot het achter ons ligt.…

gedijen en springen lettervreters uit de band ik smul in dit driesterrenrestaurant mijn favoriete plek in de contreien de hemel is, etage na etage aanwezig in het centrum van de stad van huis, maar thuis gaan vergezichten open je kunt er kijken , kijken ... en dan kopen hier heeft de boekenwurm zijn habitat Verwijs, het paradijs in de Passage…

Een passage. Het zou een uur van stilte moeten zijn. Vanzelf. Maar voor één keer wil ik de wereld niet buitensluiten. Het is als een meeuw in een mens leggen. Het verbinden met de roep. Ik verlang naar zee en het wonen in een warme vissenbuik.…

Een rit naar Paling City met ‘n taxi ver na het middernachtelijke uur is al met al tóch al behoorlijk duur dus ik verbaas mij over haar reactie: Toen de chauffeur zei: “Da’s dan dertig pop” deed zij daar nog een schepje bovenop.…

Het is een zeer opvallende rentree Al heeft hij vooralsnog geen rit gewonnen Nou ja, hij is tenslotte net begonnen En kleurt zijn sport weer sinds een dag of twee Want wint hij niets, dan blijft hij triomferen In het attentiewaarde genereren…

Jouw ogen Stralen licht Jouw lach Warmer Dan de zon Samen Een reden Om te leven Ook Als het eens tegenzit Hebben licht en warmte waarde Ben ik aan het eind Der rit Ik blijf toch Het liefst bij jou - Op aarde…

Het is niet meer uit te houden Een woeste rit richting huis Maar het kan nog uren duren Dus ik ben nog lang niet thuis Met lieve, zachte woordjes Probeer ik de rust te bewaren Maar met hevige krampen in de darmen Laat ik nu alle hoop varen…

Je dagelijks op beduidende wissewasjes vast te pinnen in bijkomend bedekte termen van alles in de haak horen; diep niet te willen draaien alsof machines ergens binnen, in je hart je eens om riten uit de grote hoop naar voren.…

Ik liep laatst binnen in zo'n filiaal Om voor mijn kleinzoon naar iets stoers te kijken 'Een roze romper zou u dat iets lijken, Want wij zijn', sprak de chef, 'genderneutraal We hebben ze met knoopjes of een rits' ...Maar verder, beste Hema, alles 'kids'?…

Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je werk Het zingen, zondags in de kerk Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort…

Schelmen komen En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit. Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit? Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen , Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…

de woorden vonken uit je mond de geest kan amper ademen mokerslagen zet je niet om in honing de chemo druppelt onverstoorbaar door een trage rit naar de dood laat het licht maar branden een engel beweegt hemel noch aarde…

Met een rugzak vol goede bagage, komt in zijn levensverhaal nu een nieuwe passage. Bedankt lieve leerkrachten van school Hagen, voor al jullie positieve bijdragen.…

Wanneer je als chauffeur een flinke lading Vervoert - en dan een extra rit wilt maken Dan is de kaketoe een handig baken Je vindt er altijd wel wat van je gading Men dacht bij Van der Valk steeds: Dat is gek zeg De mannen zijn hier altijd weer zo snel weg…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Nee, serieus, ik zag ineens iets wits U heeft verzuimd uw broek goed dicht te knopen Het is echt geen gezicht, uw gulp staat open ..Dat kan niet zegt u, want u heeft een rits Nee wacht eens even ik weet nog wat beters Pas op u valt !,..of heeft u ook geen veters.…

Het laatste evenwel laat onverlet Dat ik bij elke rit de wekker zet.…

Leidt iedere passage na een genomen barrage tot een ludieke zegen.…

Jouw ogen Lijken licht te stralen Jouw lach Is warmer dan het zonlicht Dat samen Is in elk geval Een goede reden om te leven Dus ook Als het eens tegenzit Hebben licht en warmte waarde En ben ik Aan het eind der rit Blijf 'k toch Het liefst bij jou op aarde…

lange ritten zit rails hem achterna de middag tuurt, duwt de tijd vooruit voortijdig zet donkerte in, waardoor koplampen de eindeloosheid beschijnen, zijn komst haalt en brengt berichten uit een ver verleden tot ze zijn aangekomen op hun plaats van bestemming…

Elke rit weer worden Cyclotouristische Kreten als deze Als mantra's herhaald Wat de bedoeling is? Dat 't gemeengoed wordt? Laat me niet lachen, zeg! Heeft toch geen zin! Al dat gekunstelde Maartenducrotjargon Ram je d'r zelfs Met een heipaal niet in…

Natuurlijk indisch eten en het ijspaleis 's nachts in de Passage hoorden we eenzame stappen onvast en hol. 's morgens katerig bij Mesdag en daar pas schoten mijn ogen vol. Bij golven en scheepswrakken vissersvrouwen en eenzaam kind. Nederlandse luchten en stoere mannen tegen hoge golven en felle westenwind.…

ze raapt het op en droogt het in een boek ruikt natte rozenbottels wrijft ze langs haar broek weemoedig weet ze niet waar dit gevoel vandaan komt het jaargetij verspert het pad met weefsels ze rilt en trekt haar rits iets verder op…