Alle inzendingen over actualiteit

zij zongen hun lied van frisheid en kou de grote met slangen behangen machines trouw aan de decibellen productie ronkten zij stilte tot destructie de wettelijk norm was slechts voor de vorm nog leek het eenstemmig in de metriek van het hart maar aarde wist nu al het gebaarde kind was te warm…

Down Under is een ‘krokodillenman’ Veroordeeld wegens seks met 40 honden. Natuurlijk heeft ie dat best fijn gevonden, Maar daar schrik ik toch wel behoorlijk van. Ik kan dat godsonmogelijk begrijpen: Wie wil zich nou door pitbulls laten pijpen?…

Het reizen met de NS is niet altijd bevredigend veel afwijkingen van de norm dat ervaar ik telkenmale maar los dat op met een tukkie een slapie van korte of langere duur maar ik ben ik en zij zijn zij en zij doen een rukkie of te wel onaneren: bevredigen zichzelf masterberen die meneren Ze ervaren die geel/blauwe trein als een…

Het leven is als korrels zand Samen zijn ze een heel leven bestand Tegen de woeste golven van de zee Maar ineens neemt de zee die ene korrel mee Als een veertje o zo licht Naar een heel mooi helder wit licht Daar kan die korrel stralen als een ster En is hij voor de andere korrels zand nooit heel ver…

ik ben op zoek geweest naar de kleine triggers die de mimiek in jouw gezicht goed doet oplichten vaak kleine oorzaken met grote stemmings- gevolgen zelfs totale omslagen van humeur gaan hier zo de deur uit de gezichts- uitdrukkingen kennen de vele talen van ons verschijnen in de persoonlijke communicatie onbegrip is zo…

Het was me eerst niet eens zo opgevallen, Maar ja, bij nader inzien, nu je ’t zegt: Ze lijken best wel op elkaar, ja echt! Eén ding: Robin van Persie heeft geen wallen. Toch stel ik vast dat Schoofs gelijkenis Met de Oranje-striker ‘striking’ is.…

de bomen van het bos zijn gerangschikt op het toneel met even hoge parkbomen op het gespannen doek geschilderd met gedempte kleuren. het bos reikt met weinig diepte in de maar niet voltooide schemer waarin een kluwen honden achter twee herten heen en weer rent met een sierlijke gang te rank om echt te blaffen onderdeel van het niet beweegbaar…

ik had mijn handen tot vuisten gebald maar vergat het glas waar ik mee werkte pas toen splinters mijn vingers rood kleurden waarschuwden helscherpe pijnen mij ongenadig de rode waas in mijn hoofd trok op en weer bij zinnen depte ik het bloed van sneden in mijn huid het kunstwerk was verdwenen in het rood van geleden pijn…

'Wie schrijft die blijft' u kent het gezegde en wie digitaal publiceert die blijft voor de eeuwigheid Op nieuw gewonnen land van de ZuiderZee in Zeewolde komt er toch een datacentrum niet zo groot als gepland doch groot genoeg voor www.gedichten.nl en www.nederlands.nl Johan Mostertman opent het feestelijk omringd door levendige dichters…

vaak wordt in zachte acceptatie de basis voor liefdevol omgaan met de medemens gelegd zonder te letten op het profiel dat door ouders wordt voorgeleefd gekend en geaccepteerd door familie en woonomgeving pas in de fine tuning van gevoel is kwaliteit doorslaggevend en zal de basis worden van opvoedingskwaliteit waarbij begeleiding…

Ik heb God gezien Door zijn Eigen ogen Naar beeld En gelijkenis Geschapen Daar zijn wij Nu beland Uit de circulaire Scheppingshand Ieder mens Is mijn medemens die mij mens maakt dat gelukzalige gevoel is er tot in de kleinste essentie alleen in communicatie ontbreken normen en alle vaardigheden zij zijn ondergesneeuwd…

ik zag ze nauwelijks staan gekleed in duister zwart met glimmende randverschijnselen voorbij gangbaar pad nog schreeuwden zij met hun hoog geluid want de puberstemmen kwamen er nog niet helemaal goed uit en schittering blonk alom meer dan geweld in het uiteen stuiven losten zij op in onzichtbaar bewegen toen de kit aanstalten…

De waanzin regeert Het geweld ten hemel schreiend Van de geschiedenis niet geleerd Wollen sokken voor soldaten breiend Kerkelijke leiders onbekeerd Een dode meer of minder Ver van huis zelf ongedeerd Zonder gewetenswroeging noch hinder Biddende de oorlog geleerd…

voorzichtig kleurden randen hun macht aan gewone dingen subtiel dirigeerde hokjesgeest de mens naar binnen het happy gevoel ervaarden zij in geur en kleur toen zij de deur passeerden het warme wij gevoel van herkenning voelden zij in de persoonlijke benadering van gelijkgestemden die naast bevoogding ook hulp en begeleiding…

ik ga het loslaten dat wat vroeger naadloos aan elkaar haakte te Lang heb ik in wit het frame van een gedicht zien schemeren zinnen en wat letters heb ik genoeg om in de voor gestructureerde ruimte te zetten en wie het leest kan ik de eigen invulling niet beletten kleine lieve leuke gekleurde partikeltjes gaan het witte vlak…

ik zag de aarde scheuren hoorde wortels janken in ontbossingspijn voelde rotsen splijten die niet meer gebonden wilden zijn de verwoesting was gigantisch in zijn omvang universeel ik kon mijn tranen niet meer bedwingen de overweldiging kwam onverwachts en werd mij te veel alles viel weer terug tot elementen moleculen in overvloed…

OF MIJN EVANGELISCHE ZUS EN DE HOMOKERK Mijn evangelische zus (neen haar naam noem ik niet) wars van geslachtsgelijke seksualiteit vroeg in eerste instantie tijdens een familiebijeenkomst zomaar spontaan uit de lucht vallend naar de LHTB kerk in mijn Amsterdam maar noemde dat later in een mail de HOMO-KERK Als ik haar zou antwoorden zowel…

ik heb poorten van wegen naar de stenen der wijzen geopend levenselixer ontdekt en de wachteres bij het orakel van delphi met woorden van charon bij de stix het zijn mijn eureka momenten waarin het gesproken woord algoritmisch wordt omgezet en ingedeeld in grammaticale frequenties van wereldtaals logica die ieder spreekt…

Als de superspelen niet bevredigen of juist wel met vele plakken volgt de ontlading in porno kijken Pornhub ziet de erectie enorm groeien zoek en gij zult uw genot voelen de tinteling bij vrouwen en mannen is ongekend Pornhub, hup Holland hup trek die Leeuw z'n hempie van 't lijf dan wacht je geen brons, zilver, maar GOUD       …

langzaam brokkelde de Muziek af toen ik Verder liep maar de tijd kleurde hoorbaar die herinnering in met een aparte audio set net als stilte zijn accenten kreeg in het donkeren van avondlicht en de zon schitteringen liet spetteren in ultieme doorzichtigheid zo werkte verbinding duurzaam aan het leven zij had ons energie…

door herinneringen te bewaren kan ik het lijnenspel uit het schilderbestand beter bewaren Iedere streek tekent zijn eigen contrast scheidt de vlakken en schaduwt zelfs wit en zwart In het feeërieke lichtspel van manet bepaalt gloed de sfeer waarin het tedere spel zich ongezien afspeelt omdat emoties de weg gewezen worden door…

Twee nonnetjes in de Parijse zon, Van wie er één haar neus staat op te halen. Zeer uit het zicht van meurende kanalen, Waarna zich toch dit tweegesprek ontspon: “Ik zie hem niet, maar ik ruik hier de Seine.” “Blij toe, je ruikt gelukkig niet de mijne”.…

we wisten dat ze zouden komen de dromen zonder woorden en vol angst schreeuwen janken zal niet helpen want de ellendebronnen zijn zij en hun fone er waren al lang klachten over kinderen die nooit communiceerden en alle tijd aan hun hartsvriend gaven nooit hebben zij die vaardigheden geleerd en beoefend hun woordenschat lag…

ik zag je handen en vingers bewegen in een bijna mystiek schoonvegen van je huid met een wattenschijfje en zoveel gevoel dat mijn kozen daar nog een goed voorbeeld aan kunnen nemen hoe jij met liefde en warmte konen en wangen raakt en daarna het zacht gevoelig rood de ruimte laat om zich daar na fantastisch gaaf te etaleren…

het is mijn tijd van ontwaken als ik kikkers hoor moet ik terug kwaken ik zoek ze op kijk ze aan wij oefenen samen op eigen naam hetzelfde heb ik met een hond die mij aankijkt alsof ik als stom ben vermomd knipoogt en blaft toe zeg je naam het is toegestaan al lang geleden toen ook wij beden vaak brabbel je tegen mij je diepste…

Ik zag dat de wereld draaide toen jouw lach de mensen paaide jij met je vitaal krullende kop deed er nog een uitdagend schepje bovenop toen jij de touwtjes stevig in handen had iedereen kende ondertussen jouw pittige rap geen meezinger maar een echte swinger soepel in de heupen en knieën op een beat die pas heel in de verte…

Het Ad van zaterdag 27 juli 2024 kopt met FORMIDABLE LE PARIS Maar wat vond ik er van, van het gedoe op ons grote scherm in onze huiskamer: De Openingsceremonie weerspiegelt de gemoedstoestand van La France De irritante regen houdt aan de boten zijn slaapverwekkend Het commentaar frustrerend de kadeacts vallen in het water Frankrijk…

jij was gekleed met pure nonchalance waarbij sportieve touches aandacht trokken met subtiele vormen en speelse kleuren In het joyeus gewaagde circuit deed jij aardig wat blad opwaaien met een minimum aan stof en drie vuurrode stikkers met brandgevaarlijk er uitdagend op waarbij de juice net even over de strak bewaakte rand…

Ik pas op, op de kat in Maassluis Ik kijk uit de metro op kranen, ‘k zag Futureland en de silo’s containers vooral, sleepboten ‘k moet aan de Aldi‘s denken, de Lidl’s, Kruidvaten, Etossen, Ikea’s, Actions, meubel paleizen Aan wapens wil ik niet denken ook niet aan drugs Aan granen liever, maar velden genoeg in dit land Misschien…

In Frankrijk gaan we straks geweldig scoren Op alle fronten ijzers in het vuur We slaan in Douce France een topfiguur Medailles vliegen ons om beide oren Geen horde is te hoog voor Femke Bol En Marianne Vos slaat weer op hol…