Netgedichten

netgedicht (nr. 83.315):

Als stom vermomd

het is
mijn tijd van
ontwaken
als ik kikkers
hoor moet ik
terug kwaken
ik zoek ze op
kijk ze aan wij
oefenen samen
op eigen naam

hetzelfde heb ik
met een hond
die mij aankijkt
alsof ik als stom
ben vermomd
knipoogt en blaft
toe zeg je naam
het is toegestaan
al lang geleden
toen ook wij beden

vaak brabbel je tegen
mij je diepste gedachten
ik weet wat mensen
dromen laat het komen
het maakt mij slaperig
jouw droeve wachten
want je doet er niets
aan behalve aaien
ik strek me en geeuw
het wordt me teveel