Alle inzendingen over individu

Het rad van fortuin. Het geluk draait in het rond. Het leven bestaat uit kansen. De liefde bestaat uit sjansen. Wat schijnt lijkt gezond. Drie maal rond is een kus op jouw mond. Drie maal rond is een vriendschap met rozen. Hij blijft steken op de plaats van een gelukkig verpozen.…

ik zag haar bij de weg omhoog zoekend en toch duizendmaal gegaan later op de dag daalde zij af gekromd, schuifelend in de ouderdom waarin tijd vervloog in een slijtend bestaan kleren, kleurloos bejaard schoenen, sloffen ooit stof van aard zo ging ze traag vooruit en doorheen de jaren verdampte achter rimpels iedere vraag zij…

Niet zonder waarde is een mens op de aarde. Ieder heeft een eigen rede om in het leven te zijn. Pijn om de plicht die het leven jou baarde. Je krijgt het ongevraagd maar je hebt er maar één. Haal uit het leven wat het jou kan geven. Jouw moed te leven doet navolgen met vereende kracht.…

Barmhartigheid; ontferming bieden aan mensen in nood. Groot is het mededogen daar waar hulp geboden wordt aan een medemens in de goot. Gelijk de barmhartige Samaritaan achter een behoeftig mishandeld medemens ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig voor een ongelukkige ander. Want met die ander moet worden gebouwd aan een vredig bestaan.…

Pijn, hoe breekbaar is de mens. De grens van de pijn kan onverdraaglijk worden bij overschrijding. De bevrijding van het venijn roept om een tijding dat de medicatie de mens helpt; en een operatieve ingreep de fysieke gevolgen van de beperking stelpt. Pijn de raadgever voor een beter leven. Een andere kijk op jezelf kan verlichting geven.…

Van onschatbare waarde is het werk van een chirurg. Precisie is zijn handelsmerk. Sterk is zijn overtuiging om mensenlevens op de snijtafel te redden. Bij vele bedden bereid hij zijn patiënten voor op hun uur U. Van nu tot straks als patiënten wakker worden en zij zich weldra weer beter kunnen redden. Nieuwe hartkleppen worden ingezet. Met maagverkleiningen…

Als je een bundel uitgegeven hebt gekregen? Of als je vader of vrind moeder of vrouw jouw verzen als gedichten vindt? Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk…

ze bracht in de ruimten die mijn hart vulden met gemis jonge nieuwe scheuten tot leven met minuscule, ja bijna onzichtbare prentjes uit haar zo fragiele album of, het had ook haar dagboek kunnen zijn ze bracht de leegte waarin ik me telkens verstapte terug naar de vaat waarvan het schuim worstelde met mijn vingers naar een teil met water…

Een vrolijk gemoed natuurlijk en ongedwongen. Niet kunstmatig of met het medicijn voor het moment gewonnen. Het kruid is soms bitter en een hart soms gewond. Maar elke dag klopt het vele slagen in het rond. Zulk een inspanning zo essentieel; vraagt om verstand en vertrouwen in de mens als geheel. Hart en geest; het ratio mag dagelijks aan het menszijn…

wat ik vrees is de waarheid van mijn gedachten, ze struinen onbeholpen op zoek naar die ene nacht waar ik niet zal spreken tegen de duisternis met zijn verlaten paden telkens is er die ene til, het honk dat me het uitvliegen belemmert, mij herinnert aan een metgezel die als verstekeling in me huist te graag breng ik mijn waarden ter…

Je blik doorboorde mij zonet hier op de roltrap in de bieb ik ben verward maar ook aan zet en ga opzoek naar waar je liep Ik zag je in de krantenzaal op deze uitgelezen dag verzonken in een goed verhaal met om je mond een vage lach En in die aangename sfeer – een glimlach zwaar dus vederlicht als ik je kietel met een veer mors jij je…

mocht men mij zoeken willen weten waar waarom en wie ik ben lees mijn letters woorden regels en de ruimtes daartussenin gevangen in verzen en ken daarin heb ik mij verscholen nee niet in diepe donkere holen maar achter letters woorden regels en de ruimtes daartussenin mocht men mij iets willen laten weten of horen vertellen nee…

Van andere nesten een gezang vaak onbegrepen en miskend wel doodenkel en zielvol toch. In 't lied der verte klinkt een droom. Uit soortbehoud wordt overlast. Te velen om zich hoog te achten. Ben overtollig, nooit en graag alleen. Ik vecht me door en word een zwaluw. Een dagelijks offer te mijn zwerm. In trek: Die schoonheid koesteren en…

vraagt een onbekende stem of ik al alle antwoorden weet het denkbeeldige ontvouwt zich in heldergrijze vragen zodat er geen geheugen is dat herinnering vergeet bij de eerste lentezoenen die prille kleuren dragen op een plek waar iemand dwarsverbanden vindt in een roerloze ruimte die hersenhelften verbindt…

Bejaarde borsten; een reeds lang geconsumeerde sex. Tussen twee mensen op leeftijd. Ooit een ontboezeming met veel succes. Borsten als rijpe appels verleidden de man eens tot het naakte liefdesspel. De streling van de tepels in een afglijden naar de buik en navel. Toch konden de borsten hem altijd bekoren; gaven zijn nimmer enige spijt. Minder strak…

Omdat ik geen honger, geen dorst lijd, een huis heb, een baan, een voorbeeldig gezin, duizend boeken, van Sade tot Grimm, gezondheid, een trouwe maîtresse, veel tijd voor kunst en liefde of wat daarop lijkt, de wereld kan zien, mijn tuin cultiveren, duizend gedichten opnieuw kan proberen een God te zijn in het diepste geheim, daarom is het…

Bijzondere ontmoetingen kort na elkaar jarenlang niet gezien en opeens was je daar Je vroeg hoe het met me was maar jij had geen goed bericht je vrouw was ongeneeslijk ziek en haar dood was in zicht Heel snel was het gegaan hij kon het zelf niet geloven hoe moest het verder dan klopte het wel daar boven Een week of wat later kwam ik hem weer tegen…

zomaar, zit je stevig en goed in je stoel wacht even ik zal het voor gaan lezen, of beter ik zal je het bericht wel geven uit de bloemen van deze dag ben jij vertrokken zoals de laatste bij die jij nog op je revers zag nou ja, ik had je al heel lang niet meer gezien maar vergeten doet eens herinneren eens waren we bevriend, maar omstandigheden…

Het blauwe gevoel van de maandag. De blauwe plek op de ziel. De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt. Het blauw te lopen kent zijn voelen dat…

weet je dat ik gisteren de oneven dagen nog telde, ze zelfs spaarde voor het moment dat alles synoniem aan het leven moest zijn? wat ik vergat waren de even dagen de dagen dat alles klopte en dat mijn reikwijdte dichterbij was dan dat ik in werkelijkheid dacht nu zul je zeggen dat een dag maar een dag is en dat dit soort onzin de drempel…

Vergeten geluk heeft geen geestelijk wonen; verrast soms een mens in zijn stoutste dromen. Blokkades op wat eens domineerde met liefde en lef. Veel suggereerde voor een voelen in wederzijds besef. 't leven liet niets meer over voor een liefde in een retro expressie. Verbrak de beelden met een verleden levenssessie. Foto herinneringen worden door…

momenteel droomt hier regenwater dat vocht proeft op betraande huid aldus te verwijlen, tot ontluistering te verhuizen naar gewoonte, te schuilen in stil geboomte om zodra het einde aan slaap dagzoomt en adem een wolk in luchtledig tekent weer in gedachte te verdwijnen…

De kale vergankelijkheid plaatst een man in een verleden tijd, die om zijn bos met krullen door velen werd benijd. Fijn besnaard maar inmiddels spaarzaam behaard spiegelt een kale schedel omhuld met een sierrandje haar. Van een veertiger die zich vroeger zeer sexy mocht noemen; maar nu het appeal moet missen van een schaar. De kale vergankelijkheid…

Kan iemand als een land zijn, bijvoorbeeld als Albanië? De schitterendste landschappen in zich hebben ruig en betoverend wegen hebben die hersteld moeten, een taal spreken, voor buitenstaanders lastig gezichten dragen van onderzoek en humor nog oer zijn en vooral behulpzaam? Geleden hebben in het verleden, herrezen zijn? Ben jij dat alles…

In een land waar eenzaamheid een vernedering was omdat alles draaide om geld, bezit en mooie vrouwen kwam ik de pechvogel tegen in mijn nachtmerrie en ik genoot van de weemoed in zijn oogopslag wetend dat ik zelf ook zoals die pechvogel was niet geïnteresseerd in politiek en sportverslaggeving te slim voor het dagelijkse klootjesvolk dat niet…

Een paragnost ziet door de wolken de waarschijnlijkheid van een gelukkig zijn. Volgt levenslijnen in handen; vult de zwarte gaten met nieuwe zonneschijn. Onzekeren en gelukszoekers leggen hun toekomst in de handen van een ziener neer. Vertrouwen op de heldere verbanden tussen het zichtbare en de verborgen levenssfeer. Toekomst zoekt naar zekerheid…

Je weet niet wat je weet over de stille waters van je geest. Bewust wordt je geplaatst op de intuities die het leest. De communicant hoeft niet te leren hoe die door taal kan communiceren. Presteren door de veren drijft de geest ons tot nieuw leren. Een geest die ons vanuit de stille waters levenslang stimuleert; en ons doet leren wat geen leraar…

Een onzekere toekomst kent boze dagen; die niet om clementie vragen. Levensmoed moet vaak veel verzetten. De klippen omzeilen en op de tellen letten. De plannen, het plannen en het vooral jezelf kennen; zijn geen garantie voor een rustig gemoed. Van juist diegenen die niet kunnen wennen, aan dat je vaak moet leven zoals het leven het zelf doet…

Er is slaap in overvloed, tot in de benauwdste ogenblikken toe, maar niet genoeg voor iedereen een enkeling blijft wakker, ziet de hemel rood worden, elke ochtend opnieuw hij wacht tot er honger komt en er komt honger, dor en stoffig en van heel ver weg, maar niet genoeg voor iedereen hij is de eerste nu, hij begint haastig te lijden…

Verstand, je gebruikt het of je gebruikt het niet. Je beslist met boerenslimheid of je voelt met een zesde zintuig die niemand ziet. Innerlijk borrelt iets bij gefrustreerde mensen. Dat meer van het leven verlangt dan de werkelijkheid kan begrenzen. Innerlijk spannen de onvervulde wensen. Die minder goed zijn voor het hart van begerige mensen.…