Verstaan
ik spreek je nog
en wuifde zich weg
niet dat het nieuw is
ze was van voorbijgaande aard
met een ingebouwd gemis
onderweg, om elders te worden gebaard
daar, ja daar waar een deur openstaat
en de verwachting wacht
waar een droom zeker
de verleden tijd verzacht
neen, ik ben nog niet weg,
ja, hoort ze nog wat ik zeg.
heb dat zo vaak gedacht in
mijn kleine stenen wereld
of was haar universum ook gering
maar afgebakend door te veel vracht
als immer, kruip ik weer achter de heg
van een voortschrijdend bestaan
ook mijn dag vraagt om antwoord
en bewandel doorgaans mijn sterrenlaan
ik zwaai naar mijn hond
die kan zonder woorden,
van veraf, mij verstaan
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 juni 2017
Geplaatst in de categorie: individu