Alle inzendingen over vrouwen

Laten we alles laten rusten Geen olie op de golven gooien Zelfs... hartje winter ontdooien Herinneren dat we elkaar -in 't voorbijgaan-kusten In de nek op de lippen en de vingertoppen We waren niet te stoppen als een waterstroom op weg naar zee.…

'Vous l'avez bien fait', mamie Delrieu met hond en Lune, haar bazin en ik met kleine zwarte Spot lopen de heuvel op en praten het kerkhof is de halteplaats er wordt gezwegen, dan geschikt het leven van een man, een broer, de ouders uit een ver verleden over de doodsgrens heengetild ik wacht. Mijn graven liggen in de grond der geesten…

Huiverig, rillend tegen de windmacht Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter Staand op de pier, hoopvol kijkend Zee natstuivend in mond, neus en ogen Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht Van de waai, doch stevig staat de wachter De roodwitte gigant, een enak gelijkend Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen De zeemansvrouw, wachtend…

vrouwen met krulspelden onder hun hoofddoek zie je alleen nog maar in stukjes als dit - waar zijn zij gebleven, deze onvolprezen iconen uit de zwart/witte tijd?…

Ik geloof niet dat een vrouw sterven kan noch vergaan maar dat zij -daardoor- dodelijk is daar twijfel ik niet aan…

In dat veld van rood en groen Waar de wind De bloemen in vervoering brengt Je haar golft mee Op de deining Van de groene zee In dat veld van wilde bloemen Waar jij je Liefkozen laat door de natuur…

Miljaar, sprak opa, driewerf donders bah de jeugd vandaag den dag, heden ten dage kan mij maar minimondjesmaat behagen zelfs dan nog hoor je whiihi hahaha dat meelgedoe van al die giechelmeiden was in mijn tijd ten strengste uit den boze ja toen kon je nog rustig stiekem vozen in`t struikgewas of op de mokerheide weg met die groene blaadjes…

Geurige appelthee, een snorrende Belgische poes aan haar voeten, het zonnetje erbij: genot voor twee! Poes, je bent een snoes Je maakt haar blij Wat zou ze zonder jou moeten.…

Jouw arm eenzaam Leunend op geen schouder Maar op het koude hout Van een verweerd bankje Het verhaal achter jou Zullen we nooit weten Jij bent gewoon Een meisje zo alleen…

Haar tranen werden ogen het plastic weer katoen haar leugens ongelogen het projectiel gewoon een schoen De buren haalden adem van bezemkast naar hal de katten weer op tafel de wereld weer een bal Maar dit regime is teer de 10 zijn snel geteld haar ogen als het weer: ook vaak verkeerd voorspeld…

alles lijkt soms zo gewoon na een periode van menig jaar maar wie denk jij dat JIJ bent zonder haar ze mag dan in de schaduw staan als jij in de spotlights gloort maar besef je dan niet dat ZIJ de lamp is zodat een ander jou ziet en hoort niemand en niets kan zonder schaduw leven het leven wordt vanuit het licht gebouwd ZIJ is schaduw…

De kleuter die ik was, zag overal kloosterzusters zich bewegen in bruine habijten en dan geheimzinnig verdwijnen in duistere spelonken van gangen en stallen, in verboden tuinen, uit zijn wereld voorgoed. De vensters van het convent zijn donker. De laatste nonnen bidden de completen in de kapel van Sint-Annadal.…

Ek is te jonk om te begin planmaak en te oud om te believe. Wat gaan van my word in hierdie koue wêreld, hierdie klipharde land, waar die angels en die virus, al hoe nouer om ons draai. Is daar iets te salvage in ñ keyboard? Is daar berusting in ñ bankie, of happiness in song? Ek maak maar meeste aande my skoene vas, en face die buitekant…

Niet langs de linden zal ik je leiden Bij gebrek aan linden zul je me Onder geurende peppels vinden Met hen zal ook ik fluisteren en je inwijden In de geheimtaal van gelieven Gedecodeerd in een handomdraai.…

Je ziet waar je kijkt omdat je zoekt, naar wat je weet. In een leeg gestalte vol geheimen, die we aan onbekenden niet doorrijmen. Alles is van verschillende kanten te benaderen. Met verdwijnen niet te schaden. Vaarwel, want ik moet varen op mijn eigen geloof, invloed intuitie en een beetje ervaren. Toch hoop ik je terug te…

Nee, ik laat mij niet langer leiden Spaar mij het opgedrongen gevoel Laat mij mijn gevoelens het in verlangen Lieg niet agressief meedogenloos in mijn smoel Ik wil liefhebben haar die ik bemin Gevormd met al die vleselijke facetten Gevormd rondborstig in omvattend geheel Zij mijn liefde bevredigd mijn tederheid ten deel Geen plagiaat van…

Hij hamert uit een stuk graniet de vrouw die hij het liefste ziet en modelleert van vette klei de ideale ronde dij. Zij hoeft geen woord te spreken om de spanning niet te breken zich ook niet te generen zo bloot en zonder kleren. Zijn muze, zo benoemt hij haar en duidt met cirkelend gebaar de lijnen van haar bil en buik gestroomlijnd…

De slanke meisjes in de hoek Ze drinken hippe koffie en likken de room verleidelijk van Rode lippen De foto uit een magazine omlijst door huid waarvan we weten Dovezacht. J’adore bedwelmend. Hollandse heupen, een pukkeltje en vlassig haar staren jaloers en pogen hun mans blik te pakken steken kwaad hun borsten vooruit Honingblonde krullen…

Het liefst spreek ik haar aan en lach met haar die ik sinds jaar en dag zo sterk bemin. Ze streelt haar glas en maakt avances, ik moet iets doen nu er een kans is, ik heb alleen geen zin. Haar ogen staan op dolle pret, ze speelt nog steeds afwachtend met haar ijs en gin. Ik scharrel al mijn moed bijeen, normaal een verbaal fenomeen, ik…

Janniko Georgiadis bevond bij onderzoek met zijn PET-scanner op het Gronings lab dat links de orbito-frontale hersenkwab bij vrouwelijk orgasme niet doorbloedt met daarbij dramatisch hoge hyperactiviteit in alle andere kwabben tegelijkertijd Zijn uitslag zelfs na twintig keer klaar komen bleef gelijk tot mijn schrik en ontsteltenis in de…

Mijn ogen prikken van de nacht Wat duf kijk ik naar buiten 'k Had een winterpracht verwacht Maar regen kwam met schuiten Tegelijk Grijs en grauw Waar blijft de zon Zij liet zich lang niet zien Ik draai me om Teleurgesteld Op weg naar weer wat slapen En sta pas op Als 't beter gaat Dat klinkt waar raar Ik bedoel: We zien elkaar!!!…

Moeders ziel is verhuisd voorgoed Ze is nu van hemel niet langer van aarde Haar huis 'gekuist' achtergelaten Ik weet niet of dat er nu toe doet Wij wikkelen haar huisraad in oude kranten Wij pakken dat alles -met weemoed- in ribkartonnen dozen Wij herkennen 'onze maten' nu oude kinderen Die zij toentertijd uit…

uit het diep helder blauw van de zee sneed de boeg van het schip wit rollende kragen alsof ze met haar ranke lichaam de golven uitdaagde zo gevaarlijk hing ze over de reling heen van enige afstand sloeg ik haar gade hoe jong mag je zijn om je zo te kunnen gedragen ze was oud genoeg om als bloem te worden geplukt zeker toen ze zich ondeugend…

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

kunstmatig moet het niet, natuurlijk is het wel spannend ongelooflijk, telkens weer en weer vrijen op bevel, kan het nog wel doe je ding alleen, toch nog samen met ons twee spannend ongelooflijk, telkens weer en weer knuffelen met elkaar, nog zo’n gebaar hormonen slingeren zich rond, juiste spuit dit moment spannend ongelooflijk, telkens…

Mijn schoonheid is mijn vriend en een slaaf in het dagelijks leven. In de tijd dat ik de spiegel haat is een puistje de schrik in mijn ogen. Ik kruip alle dagen voor de lens en ga van shoot naar shoot. Geen feestjes in mijn leven anders moet mijn uiterlijk het begeven. Eten doe ik om te leven zodat mijn benen kunnen blijven bewegen. Meer…

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

Zij had hare beste kleedren aan, Zij kwam hare pacht betalen. Mijnheer was niet te huis en Mevrouw Ging zelf het handboek halen. Zij keek eens rond: 'Zij hebben toch al Wat de hemel hun aan kan bieden,' Dacht de jonge boerin, en keek weer rond zich, 'Dat zijn toch gelukkige lieden!' Mevrouw was wel trots met de liên van haar stand,…

Zij staat op 'n bijna verlaten perron Op 't punt van vertrekken In haar koffer meer verdriet Wie heeft haar door? Haar tranen zien wij niet Ze trekt liever gekke bekken Stapt op de trein Lijkt joviaal te groeten Maar in 'r gezicht met duizend sproeten Trekt mascara 'n bijna onzichtbaar spoor.…

Ik hou van alle vrouwen die, als ik dood ben, liggen te rouwen. Ik hou van alle chicken die, als ik dood ben, lopen te snikken. Maar ik ben nog lang niet dood dus ik hou niet van die vrouwen en die chicken. Laat mij maar lekker stikken.…