Netgedichten

netgedicht (nr. 22.440):

Nushu

Fonetische karakters op
Een stukje stof en een waaier
Vertelden haar verhaal
In een complexe geheime taal

Een glimlach gebeiteld op haar gezicht
Hij zag alleen haar vrolijke ogen
Doch in haar hart daar broeide iets
Een hart dat overliep van tranen

Het diepste verdriet dat mogelijk was
Kon zij nimmer uiten
En schreef dat in haar vrouwentaal
Ware emoties zonder taboe

Haar tranen verweefde
Ze in haar schrift
Dat later als haar ‘nushu’
De historie in zou gaan