Netgedichten

netgedicht (nr. 20.418):

Haar kleur

in zilver lopen nu twee banen
vanaf haar slapen langs het bruin
ze zullen weldra gaan verdwijnen
in volkomen grijs tot aan de kruin

bleef ze lang geconserveerd
nu gaat het slijten extra snel
spanningen, met kracht geweerd
tekenen haar uiteindelijk wel

ze kan nog kiezen voor schijnbare jeugd
de haren verven in een warmere tint
maar dat doet haar beslist geen deugd
wanneer ze hem niet naast zich vindt

het lijkt haar beter zichzelf te zijn
te tonen wat ervan resteert
je sterker voordoen verlengt de pijn
heeft ze traag en hard geleerd