Alle inzendingen over ex-liefde

Haar aaibaar vacht glijdt van haar af, het leek zo...zacht. Zie, hoe oneindig, liefjes zij lacht ze heeft je toch weer even in haar macht. Zoals een wolf zich ontdoet van schapenkleding werkt zij nog enkel toe naar een ding ze wil je raken; reddeloos maken. Vanuit het niets valt zij je van achter aan en laat oprechte beloftes als rook in…

Nu de zomer is verdrongen, en de herfst is binnen gedrongen. Zal de winter gauw verschijnen, en al het groen doen verdwijnen. Deze zomer heb ik jouw liefde verdrongen, en in de herfst ben ik naar binnen gedrongen. In de winter zal ik niet meer verschijnen, Zoals het groen zal ook ik uit je leven verdwijnen. Vaarwel mijn liefste, zomer.…

Daar ben je weer Je komt de kinderen halen De spanning snijdend Je blik als ijs Pijn in mijn buik, stekend hart En haar zie ik in de auto, sms’end balen Mompelende verplichtingen Bijzonderheden, niets oké en dag Mijn keel zit dicht Mijn ogen ontwijken En de kinderen, die lopen naar de auto Zwaaien en een lach Dan de stilte.. Even zitten…

Ze had beloofd goed voor hem te zorgen -haar nieuwe hondje- en zat vol plannen: dacht na over welke soorten voer en voldoende beweging in de morgen Maar na een tijd, werd het voor haar een sleur wees ze hem keer op keer de deur, maar wel, steeds midden in de nacht Zo rond half twee, om twee uur soms dan sleepte hij zijn spullen…

Eens dat de donkere nacht viel viel de stilte der duisternis mee Mijn innerlijk, ietwat onstabiel deed mij denken over ons twee In gedachten kuste ik je lippen zacht, als waren ze van fluweel Hoe jij mij ooit kon ontglippen, kon ruilen voor je luchtkasteel Tegen oude eiken zacht praten om hen vragen over mijn schat Hoe wij hier toen samen…

Het is overal geeft leven neemt het het doet veel dingen goed maar ook slechte dingen de mens de natuur Het reinigt verlost van zorgen was fouten weg vergeeft wast de lei een nieuwe begin zonder verleden Spiegelt De buitenkant niet wat binnen in verstopt zit en niet weggewassen kan worden De nieuwe hoop die komt en helpt…

Al gaf je mij je leven, jij zou niet kunnen geven want het gedoseerde nemen, het nemen staat niet vrij, en engelentongen hebben tijd. Al zweeg je en jij keek, jouw mond hij zou mijn woorden weten met defensiever zekerheid, doorzien mijn lippen jouw perfekt verraad. Al hield je mij met koestering, en dacht je aan geborgenheid, teruggehouden…

De val van het water komt hard op het meer, maar haar schoonheid is zacht. Neerwaartse druk leidt tot rimpels en zorgen. Fraaie gezichten, subtiel gemaskeerd. Kunstenaars houden expressies verborgen indien men op canvas geen onderlaag smeert. Het goud in de bergen verandert van vorm als het daglicht verschijnt. Durf uit de schaduw…

Ooit wilde ik een ander leven Zat niet zo lekker in mijn vel Wat ik wou kon zij niet geven Samen verder werd een hel Los van haar, gescheiden wegen Niets ging beter, voor geen tel Het viel zo vreselijk vies tegen Ik krepeerde dubbel snel Knetterdepri al die jaren Los geslagen al die tijd Met alle winden meegevaren Grote stukken weg of kwijt…

Teder kuste zachte wind het lover en zo warm beminde ‘t briesje mij Mij sloeg haar hartje alsmaar over haar liefde kwam nooit dichterbij Langzaam naderde een waarheid door deze nacht, zo zwart als roet Einde liefde streed de doodsstrijd ‘t einde kwam mij reeds tegemoet Gesproken had deze zachte wind van mijn lieve liefje van voorheen Die…

Als ik jouw moed niet had, als mijn hele wereld wrang aan dingelen lag en het licht was donkere tussenruimte, puntige golven zonder enig gevoel, zoals een gouden malle streep van licht lichtere zijstrepen, matglanzende regen met structuur die mij aan het huilen maken, zonder keelgeluid barst mijn krachtig hart, zonder balken heeft geen…

Wat maak je je druk het was maar een spel dat weet je toch nog wel. Als je dacht dat dat liefde was maak je toch een foutje "zo groen als gras" Je was een leuk speelgoed, doei! En daar ga je, verder geen gedag hooguit een flauwe glimlach.…

Ze was het mooiste meisje van allemaal altijd maar zo leuk lachen en kortgerokt Voor bijna alle jongens leek zij hèt ideaal de massa heeft haar nochtans opgeslokt Ze was het meisje uit vele jongensdromen met haar wapperende cape in zomerwind Ze is van een koude kermis thuisgekomen voor verdriet van anderen bleef zij blind Ze staat nu alleen…

Ik heb gezien wie je was; En tot wie je zou worden Tot wie je nu bent; Veel scherper nu; dan toen. Toen ik nog geloofde In iets anders dan Hetzelfde Altijd hetzelfde Is eigenlijk Niets Ik zie nu pas wie je was En wie je bent gebleven (je ruggengraat zo sterk als elastiek; en evenzo flexibel) en heb om je geglimlacht…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

Na zoveel jaar zie ik je weer je zwaait ik lach en keer me om met beelden van je mond mijn hand je schouder ik dacht de tijd heeft deze dingen uitgewist ik heb me hopeloos vergist: ik ben je nog niet afgeleerd alleen maar leger ouder.…

Doe ik dan mijzelf tekort, als jij nooit de liefde wordt? Aan het einde van de dag vraag ik mij veelvuldig af hoe diep de smart mijn hartslag tart. Zoek dit maar niet verder uit. Niets raakt zo pijnlijk aan mijn huid als jij die mij niet strelen kan. Zeg het dan maar tot besluit. Wat was is nu zeker uit. Een streep, een grens.…

jouw zwijgen maakt mij monddood alsof ik geen recht van spreken heb mogelijke dialogen sterven in monologen die in mijn radeloosheid tot wartaal verworden jouw zwijgen maakt mij klein alsof ik onzichtbaar ben dus geef ik grotere porties van mijzelf en word zo de dramaqueen die jij steeds al dacht te zien jouw zwijgen geeft…

Praat me niet van het vergaan van schepen Praat me niet van zandbank,rif of klip Menig schepeling kent wel een dip het roer gaat om De zeilen bollen de verte lonkt en dat klinkt stom: Een schipper zal met de zee niet dwepen Elke golf z'n eigen hoogte daarna z'n eigen dal Er is een kerkhof in de diepste diepte want…

Jouw wal heb ik slecht geslecht Slechts het slechtste gedeelte Slechtte ik naar behoren Te slecht om te slechten als jij bent Handhaaf jij de resten…

Als passerende schepen in de nacht, zwaaide ik je bij daglicht voorgoed uit.…

De straten vol van eendracht en vuil papier, afgedankt het nieuws lekt versplinterd.. dozen vol met zwarte poëzie, bronnen van proza vreemde boodschappen hebben aandeel en spelen ter introductie muziek, het krantenpaleis klaagt ver van hier snippers dwarrelen dan als kleine blaadjes, ..rondgeslingerd oud papier. Ik tel de jaren, die mij…

zo vaak belogen zo vaak bedrogen niet meer weten wat de waarheid is altijd zoeken naar dat wat er niet is reden die is er niet het recht tot jaloers zijn heb je niet jij hebt mij al lang de deur gewezen al lang de les gelezen en nu nog wil je mij claimen maar nu neem ik de benen misschien dat je ooit eens zult inzien dat…

Onrustig en zoekend loop jij heen en weer Op zoek naar kalmte en rust Een alles hatende blik Hoe word jouw woede geblust? Je vuisten strak gespannen en alert Wat gaat erin je om? Hoe kwam het toch dat jij deze persoon werd? Waar is de liefdevolle blik? Ik zit gevangen in een web, wil niet met je zijn! Wil mijn leven weer leven. Jij…

Wees gewoon jezelf Dat mag je zijn bij mij Wees jezelf, nu eens geen ander Het hoeft niet altijd blij Ontspan en laat het los Vergeet wie je moet zijn Toon dat kleine meisje Vol twijfels, zorgen, pijn Heel onzeker grootgebracht Bang in het leven en voor de nacht Wees jezelf, laat mij je helpen Toon hoe mooi je werkelijk bent Wees eens kwetsbaar…

Voorbij is onze liefdes tijd het was mooi maar het is passé voorbij de tijd van wanen na vreugde komen tranen de storm is uitgeraasd een laatste druppel een schittering onze liefde is nu herinnering…

Het marmer is groen uitgeslagen aangetast door jaren gebrek aan onderhoud je liet je gevoelens los verzonk in zelfmedelijden kwam in een neergaande spiraal, die je rechtstreeks bracht daar waar geen toekomst is toch hield je van me ik weet het maar al te goed, waarom keerde het leven zich tegen je, terwijl mijn helpende hand er was…

voor even was jij weer dicht op mijn huid je leek mijn hart zacht te bewegen zo zacht, het kloppen van een trage tijd dwars door het redeneren het rimpelloze spreken in dromen die weer snel verloren gaan als ik mijn hoofd omhaal…

Ik wou dat ik een traan was Geboren in je oog, Geleefd op je wang, Gestorven op je lippen. Maar ik zou tenminste voor altijd bij je zijn geweest.…

Ik had je lief, zo lief Meer dan je ooit zult weten Elke dag De deur een mokerslag Altijd de vraag Houdt ie wel van me, ook vandaag Waarom die starheid Waarom dit gevoel Altijd die twijfel Is het dit wat hij bedoelt Later de angst, De angst en het geweten De boze dronken woorden Door jou allang vergeten De blijheid als je thuiskwam…