Naamloos
Ze was het mooiste meisje van allemaal
altijd maar zo leuk lachen en kortgerokt
Voor bijna alle jongens leek zij hèt ideaal
de massa heeft haar nochtans opgeslokt
Ze was het meisje uit vele jongensdromen
met haar wapperende cape in zomerwind
Ze is van een koude kermis thuisgekomen
voor verdriet van anderen bleef zij blind
Ze staat nu alleen, vindt nergens houvast
vreselijk alleen maar vrolijk voor de schijn
Met haar innerlijk vormt dit een contrast
naar buiten lachen, haar innerlijk vol pijn
Ze was het schoonste meisje van allemaal
Haar kopje was heel mooi en blondgelokt
Ze behoorde tot het soort “femme fatale”
die naamloos in de massa werd opgeslokt
Zie ook: http//www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 6 september 2010
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
je hebt het mooi verwoord!
Meesterlijk beschreven.
Ik zie dit mooie kind zo voor me lopen!
Prachtig.