3366 resultaten.
Afscheid
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
937 Ik zie jouw zetel staan
beelden komen en gaan
Het lijkt alsof je
Kan verschijnen
Maar dan weet ik
Neen…
En voel ik alle hoop verdwijnen
Hoop
Om jou nog even te kunnen zien
Al was het maar voor even
En stevig te omhelzen misschien
We zouden lang praten,
Dat weet ik zo
We namen écht afscheid
Dan kon ik je loslaten
En had ik geen…
Wonder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
480 Ergens in april, op een regenachtige middag, een klein wonder,
Zomaar uit het niets, wat bijzonder.
Het moest vast zo zijn,
er viel opeens een wit bloemetje, klein maar fijn.
Het was in hun tuin, en het dwarrelde naast mij neer,
was het een teken net als toen die ene keer?
Vertelde het bloemetje klein maar fijn
dat ondanks het verlies, hij…
Dooie boel!
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
574 Ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen
ja, met zo'n mooie oude kerk met toren, 't liefst een katholieke, een roomse waar nog ondeugende dingen gebeuren, maar ook de ontroerendste, de meest hartverscheurende, verdrietigste,omdat de dood nooit went
maar ook voor de ongelukjes met het dragen, het neerlaten van de kist door het verkeerd…
Moeilijk
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
504 Ondoorgrondelijk
Zijn onze wegen
Ongeëffend
Het pad
Van ons bestaan
Onbegrip kom je vaak tegen
De vraag waarom
Blijft open staan
Oneerlijkheid
Is vaak de reden
Voor boosheid
Of enorm verdriet
Je wilt een antwoord
Voor wat is geleden
Het blijft stil
Het is er niet
Hoe moet je nu
Toch verder leven
Met zoveel onrecht aangedaan
Weggerukt…
Kerkstofzuiger
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
520 Sfeerverslag vanuit de R.K.Kerk te Altenahr, Eifel, Duitsland, augustus 2017
KERKSTOFZUIGER
In de allesomvattende stilte van deze donkere kerk
besef ik meer dan ooit dat er niets, laat staan iets is
dan leegte, lijden, verleden en verlijden.
Dat wezenlijke gevoel
deel ik waarschijnlijk met miljoenen maar met weinigen zonder angst.…
Soms
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
630 Soms zet de zuidelijke zon
de berg in gouden avond gloed
en ‘smorgens vroeg
het dal in zilverwitte damp.
Soms straal ik als de berg,
stijg op als nevel uit het dal,
maar nu is soms voorbij,
nu dat mijn licht verdwenen is.…
Vaders armen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
471 Vaders armen hebben mij
van kinds af aan gesteund
bij alles wat ik deed
vaders armen waren zo bijzonder
gaven veiligheid en warmte
troostten bij verdriet
vertelden zwijgend veel
in vaders armen
voelde ik me altijd kind
ook toen de tijd
dat anders wist
maar
geborgen in zijn armen
zal ik nooit meer zijn
nu hij veel verder is
dan…
mama
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
736 Ik mis je elke dag mama
Je optimisme en je doorzettingsvermogen
Jij maakt alles mooier
de mensen en de dieren
Dat is wat mij raakt
Jouw aanwezigheid mis ik vaak
Maar je bent altijd bij me
En het is jou ziel dat over mij waakt
Soms voel ik mij eenzaam
Dan praat ik met je in gedachten
Want ik weet dat jij mij verstaat
Moeder en zoon
Nooit…
Hardtroerend
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
507 jij wist
het tijdstip
van haar
sterven sterk
moest je
zijn
deze hartewens
een van
haar laatste
woorden klinkt
als een
refrein
hoorde zij
de laatste
minuten jouw
positieve levensverhalen
weten zul
jij het
nooit
ofwel ooit
even nog
voelend haar
warme handen
jouw lichaam
stijf van
verdriet
emotioneel zwaar
maar dit…
Maandags Blauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
541 Een opvallend hoofd dat plotsklaps
onontkoombaar fotogeniek
diffuse memorie penetreert
Je verhalen kleurden onze wereld
Ontdooiden bevroren gezichten
Deden stenen lachen
Hoelang helpt een clownesk masker
lol te suggereren, leed te verteren
De gouden halsketting verdofte en schifte
Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen
als de spasmen…
zomeren
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
495 was je maar enkel alvast voorop
op zoek naar een uitgelezen plek
voor een zomerbuffet
met al wie je lief was
je holde vooruit
zoals wolken boven zee
terwijl het eerst
nog zomeren moest…
Vogelvrouw
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
427 Jij was de vogel, de watervrouw, de klimop langs de oude muur
je was de tuin vol beelden, de honing in de verre hoek
het dak van riet dat je huis bedekte
Je was de kracht van klei, de vele kleuren van het licht
de bloemen die je steeds weer ontdekte
je was de vrouw in wie ik mijn moeder tegenkwam
Je was het kleine dorp, de kerk, de winkel…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
477 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
amor fati
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
371 in het oog
met de dood
zing ik zacht
zacht zal ik
zingen over
dingen die pijn
noch stof doen
opwaaien
zullen jij en ik
mijmeren over
al het zeldzame
dat ons nadert
tot op de huid
ik fluister het
verhaal van de
parelmoervlinder
die ruimte vindt in
het ruige blauwgrasland
die de bloemen
en jou zachtjes
beroert in het oog…
nagellak tijn
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
481 te jong en veel te vroeg tijn
haalde jou de wind van tijd
met de schaduw van eindigheid
verder dan wij kijken kunnen
voorbij de ons zichtbare horizon
nu daarom wij dag zeggen moeten
kleine maar reusachtig grote man
die groter dan groots groeide
voelt broos ons klein en nietig
de wereld en haar machten
jij die ons de vingers lakken deed…
Een hele hand met zwart gelakte nagels
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
502 Een hele hand met zwart gelakte
nagels opent soms de weg naar
nieuw geluk. Zij zijn dan postuum
een mede gevoeld streven een ernstig
ziek leven nieuwe hoop te geven;
en te bevrijden van wat kwaadaardig
knellend op jonge hersenen drukt.
Vijf zwarte laknagels aan zo'n
statement-hand scheppen met
de wereld een speciale band.
Zij spreiden…
Tijn overleden
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
456 Gisteren het nieuws, de "lak-actie" haalde het miljoen
heb je daarop gewacht misschien?
Was het daarom te doen, niet voor jezelf maar voor:
anderen?
Lieve Tijn, LAK- kanjer RIP lieverd!…
Onverwacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
614 Het is niet te bevatten
vol ongeloof grijpt het nieuws ons aan
veel van onze levens zullen 'uiteenspatten'
maar toch moeten we verder gaan
met de dagelijkse gang van zaken
al zal dit zeker niet makkelijk zijn
vooral het gemis zal ons raken
jij was altijd zo nuchter, oprecht, joviaal, zonder schijn
blijvend zijn alle herinneringen aan jou…
Mis je
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
530 Ik mis je
De pijn is hard
Ik mis je
Zoveel pijn in mijn hart
Ik roep je
Maar je antwoordt niet
Ik roep je
Ik vergeet je niet
Ik denk aan je
Er is zoveel verdriet
Ik denk aan je
Maar niemand die het ziet
Ik mis je
Wat is het wreed
Ik mis je
Zo verstrikt in leed
De tijd heelt alle wonden?
Ik kan die zin niet meer horen
De tijd…
Ruimen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
496 Ik heb de klok horen slaan
Ieder half en ook heel uur
Heb mijn gedachten laten gaan
In een vorm van overstuur
Straks ben je weer jarig
Weer geen bloemen op je graf
Ik besef nu voor het eerst
Spoedig ruimen ze je af
Ik lig in bed te piekeren
Hoe het strakjes verder moet
Aan de ene kant begrip
Want ik begrijp toch wel zeer goed
Dat de…
Denken aan de dood
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
626 Elke dag, bijna ieder uur
moet ik denken aan de dood
de dood van anderen maar ook
de dood van mezelf, m'n eigen wezen
Ze willen me pillen geven
om dat gevoel weg te drukken
maar het zal ze niet lukken
want 'midden in het leven staan we in de dood'!
en dat is doodgewoon voor mij!…
Ben Lacor is niet meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
661 Ik dacht Ben
Ben is niet meer
m'n verleden gaat verlijden, overlijden
ik voel dan ineens zo intens verdriet
tussen haakjes ik ben Jan Jacob Krediet
een relatie van Ben i.r.t. de Kamer van Koophandel
Ik dacht 'zen'
ook ik ga er een glas op heffen
op die eeuwige wijnvelden
toen voelde ik zoveel vreugde
tussen haakjes wij waren netwerkers…
breken
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
570 de tembare
hellehonden
de afdaling
in de dood
de geur van
het zout op de
zeilen van de
vorige storm
alles lijkt
binnen handbereik
alles wijkt
altijd weer terug
niet het breken
van de ziel in
de stilte van
je heengaan…
Stervend meisje
poëzie
4.2 met 4 stemmen
611 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
589 Hij geeft me zijn namenboek
vele namen bibberig doorgestreept
‘Het laatste kwartaal weer vijf', zegt hij.
'Steeds minder die het hebben overleefd’.
‘Dit maak ik nou mee op mijn leeftijd.
ze gaan allemaal - streep ze af, rij voor rij,
de dagtellerwijzer staat in het rood.
Er komen geen namen bij,
ze gaan alleen maar dood’.…
Sprak mij niet aan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
422 ik zag de hand
voelde vingers
maar het echte
contact ontbrak
de band om
mijn maag
werd steeds strakker
in een vreemd ervaren
zelfs de tijd
tikte traag in
wachtende seconden
door verdichte lucht
een vage zucht
met de laatst
gemompelde woorden
brak het moment
in nieuw ontwaken
zijn er geen vragen
heb mij afgewend
de dood…
Ter nagedachtenis aan Wim Brands
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
420 ...en de inkt is bloed geworden
dichters dopen daarin hun pen
en het bloed is nu geronnen
in de schoonheid van het onbegrepene
de regel afgebroken
terwijl het woord nog wilde betekenen...…
In mij
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
841 Ik zoek je
In blikken van mensen
Op straat
Ik voel je
In eenzame momenten
Als het donker is
Ik vind je
Als de zon schijnt
Bij elke zachte bries
Ik hoor je
In mooie muziek
En klanken
Ik draag je
In mooie herinneringen
In mijn hoofd
Ik koester je
En draag je in me
Elke dag…
In memoriam Paul van Ostaijen
poëzie
4.5 met 2 stemmen
978 Rozegeel en rozerood
als gij ziet dat zo de wolken zijn
aan de westerkim
grijsgrauw paarsgrauw
zó gij d'avend voelt aan d'oosterkim
aan de westerkim als een gestrande boot
aan d'oosterkim als een gordijn van uw kantoor
niet als een kanten gordijn van uw salon
maar als een vuile store op uw kantoor
neem dan uw voorhoofd in de linkerhand…
vaarwel pa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
560 vaarwel pa
geniet van eeuwig de rust
daar – aan de overkant
die wij in het aardse
in en met elkaar
lastig vinden konden
hier leidde de omgang
over wonderlijke paden
waarlangs over en weer
in het doen en laten
zonder of met elkaar
soms de keuzes schuurden
toch – hier en nu
is er stil het weten
van soms onzichtbare draden
die stevig…