Alle inzendingen over emoties

Het ontsnappen op welke wijze dan ook is gelijk aan het martelen van mijn geest slechts contact met je zelf daar er buiten vele schuldigen zijn die je telkens de vreugde willen ontnemen en niet naar je hand willen handelen omdat zij ook een leven willen leiden…

Ze huilt Ze huilt om alles Ze huilt om niets Soms is ze even stil Ze denkt Ze kijkt me aan Ze prevelt zachte woorden Ze denkt hardop wat ze wil Ze lacht Haar verwart haar blik Toch weer tranen Iets wordt haar teveel Daar dwarrelt ze In mijn dromen zie ik Haar zachte voetjes ver Ver weg van de grond Ze snikt Ze treurt om…

Langs de velden Gewas in bloei Mijn ogen dik Mijn hart vermoeid Donkere wolken Kou in aantocht En ik heb spijt van wat niet zijn mocht Hoe laat ik mijn hart verdragen Wat ik mezelf heb aangedaan Hoe bepaal ik wanneer 't genoeg is Wanneer ik in rust mag verder gaan…

herken mij eens zoals ik werkelijk ben en blijf verwen mij niet: dat heb ik niet nodig. zie mijn kanten die ik benut met mijn brein dat zo vaak ook verward is.…

Ik wil niet praten.. Ik wil zwijgen.. Ik wil niet dat JIJ zwijgt.. Maar ik zwijg wel.. Ik wil geen pijn naar boven halen.. Ik wil het achter me laten.. Ik wil geen nachtmerries meer.. Ik wil rustig dromen.. Ik wil geen slapeloze nachten.. Ik wil lekker kunnen slapen.. Ik wil niet dat ik er aan onder gaat.. Ik wil vooruit.. Is het dan…

Wat is dat toch een leventje van u, Alles te doen met uwe kleine handjes, Zo klein en fijn weglopende in de randjes Der mouwtjes, die weghouden in schaduw Uw armpjes, die zo warmpjes en zo luw Ligge' aan uw lichaam; en uw kleine tandjes, Zij knabblen al wat komt over de randjes Van uwe…

Wachtend in het warme moment is haar stem die een belofte fluistert. Met gesloten ogen volg ik haar boodschap en voel ik het avondrood als de deken die we gaan delen met warme sterren en een glimlachende maan die ons alles gunt wat we naar onze dromen willen meenemen. Waar we weer niets meer zullen denken en veranderen in de silhouetten…

nog steeds gebonden nog steeds alleen mijn liefde voor jou is als een molensteen ik strijd met mezelf maar tot op heden blijf ik nog kampen met heimwee naar 't verleden je bent het ergste dat mij is overkomen hebt mij mijn onschuld en toekomst afgenomen ik kan je niet haten al wil ik zo graag ik blijf elke dag hopen dat morgen beter…

Als ik de wind in de bergen hoor, naar de toppen kijk van die landpuisten, weet ik: de aarde leeft. Ook op een begraafplaats zweeft de dood over een akker vol levend wezen. Lopend door het leven is God om mij heen. In de bergen of op de dodenakker Hij is er altijd en eeuwig. Een zekerheid die…

niets is zo doelloos als niet te voelen in het nu slechts te verlangen met weemoed naar die tijd waar de moed nog tijdloos was gevoel niet zielloos…

ik kijk naar de schemering ik kijk naar de vogels ik kijk in de verte vanaf het strand Het wordt maar drukker Geen moment van stilte, noch bezinning. Ik ga verder zonder erbij stil te staan. Plotseling kijk ik om en alles wordt zwart. En dan valt alles op zijn plek. Mijn wereld stort in. Ik weet het weer. Het is een wereld zonder jou.…

de dagen kruipen steeds dichter bij de dichter, de uren schrijven zich vol verlichte beelden, tuigen de woordenboom op, spreken vrij van wolkenluchten, stukgespeelde partituur en verse groenten op het aanrecht, die zich niet alleen laten eten, buiten wacht nog een volle moestuin, huilen de hoge dahlia’s maar ik weet waar jou armen zijn…

ik hoor het weer die akelige stilte in mijn hoofd ik hoor het weer niks is gedoofd ik hoor het weer ik word echt heel bang ook van die enge schaduwen op het behang…

gevoelens ik heb ze te over... ik zou ze eigenlijk moeten ordenen op alfabet in een kastje binnen handbereik voor momenten van onzekerheid maar het komt er haast niet van…

Plukken witte watten Boven de horizon Pleisters op mijn verlangen Ontsproten aan de bron Wiegend op de kleuren Van de regenboog Verleid door zoete geuren Droom die overvloog Honger niet te stillen De mens die immer smacht Zoveel nog te willen Sus me, troost me zacht…

Ogen zijn spiegels van je ziel.. Je leest er veel uit.. Verdriet, pijn, zorgen, vreugde, angst.. Je ogen verbergen niks.. Al probeer je het uit alle macht.. Vaak zijn je ogen helder.. Helder als een sterrenhemel.. Vol leven..en kracht.. Je ogen vol geluk, vreugde.. Je ziet het meteen.. Schitteren als een diamant.. Soms zijn je ogen…

De uren zijn als stenen die ik stapel op het pad dat ik wil vinden. Waar ik sporen volg die momenten zouden kunnen zijn die beginnen met dromen van steen. En waar ik wacht als het standbeeld dat niet ontwaakt en van elke steen een voetstap zonder wensen maakt.…

Langs de woeste witte golven van een zee die was vertrouwd streelde wind de rauwe randen van zijn grauwe juttershanden die - al waren zij dan oud - nog dromen zochten in het zout En zijn oude schippersdromen dreven met zijn ogen mee die toen branding zich deed rollen een klein kistje zagen tollen dat hij daarna heel gedwee met oude handen…

Elkaar het leven nastaan, dat korte mooie leven elkaar het licht in de ogen misgunnen, dat korte mooie leven. Elkaar jaloers bejegenen, dat korte mooie leven, elkaar misgunnen alle dingen, dat mooie korte leven. Dat korte leven Want geen mens denkt na, over de tijd, geen mens bejubelt de lengte van dat mooie korte leven geen…

Als twee paar ogen elkaar omhelzen in een zachte kus dan is het een ontmoeten en ontdekken van…… iets wat tot liefde kan gaan groeien maar het kan ook een zachte flirt zijn omdat je beiden weet het kan niet, het mag niet want het zou meer kapot maken dan dat wat lief is soms ontmoet je iemand zomaar onverwachts dan kussen ogen…

Ik mis het dat je bij me bent, dat je me door en door kent. Ik mis je ogen waarin ik verdronk, de lach die je me schonk. Ik mis het vertouwen dat ik in je had, de god waarvoor ik bad. Ik mis de woorden die we deelden, de dingen die ik me verbeeldde. Ik mis de wegen die we gingen, de vertrouwde dingen…

Als je haar dan bij haar hand pakt is het alsof zij opnieuw moet leren lopen links en rechts kijken mag ze overslaan al volgend gaan jouw passen alleen maar vooruit soms lijkt het wel of zelfs voeten hand in hand gaan zij kijkt nog eenmaal achterom en sluit de vermolmde poort die ooit vanzelf in het slot viel…

Er waart iets door de stad wat precies dat weet geen mens, maar er waart iets door de stad en weet je ik heb een wens, ‘k wil weten wat of er waart Er waart iets door mijn hoofd, wat precies dat weet ik niet, maar er waart iets door mijn hoofd en weet je ik heb een wens, ‘k wil weten wat of er waart. Er waart iets door het land wat precies…

de eerste echte kus ze was zo groen als gras het deed haar nachten wakker houden denkend, dat ze zwanger was…

De bomen bleven bomen hoe lang ik er ook naar keek hoe lang ik er soms om treurde als een zomer weer bezweek Voor de lange koude dagen die ik knoopte aan een lint bleven toch de bomen bomen die verdronken in de wind En ik zag op smalle ijzers in een tocht die ik verbeet dat de wereld was veranderd toen ik plots mijn jas uit deed Maar…

Er is altijd wel een vrouw die zich bij mij aandient. Zo ben ik nooit alleen en geniet van de lusten En hoef ik niet te voelen wat in mijn ziel gaande is. Mij wordt niet gevraagd of ik wel wil. Zolang de vrouw haar mijn lichaam ter beschikking stelt Ben ik blij Dan kan ik mijn lusten Bevredigen zonder mij te engageren. Helaas, mijn…

Het zonnetje staat stralend hoog in de lucht, het is heerlijk als ik even mijn gedachten in vlucht. Ik sta daar als alleenstaande moeder in de zon en denk eraan hoe makkelijk jij me belazeren kon. Maar toch heel af en toe stiekem er tussen door is het nog alsof ik al die smoesjes hoor. Maar ik heb mijn leven met mijn kids goed opgepakt en ben…

Waar ijzervreten vol vuur opgewonden radertjes slijpt dalen tanden in verbeten knarsen aan de lopende band open dicht open dicht en jij ? ja jij zoekt rust maar vindt alleen stilte in jouw hoofd kom dan vergeet het loos en spring als radertje in het alles dans al is het tandeloos dans en lach slijp resterende tijd vergiet geen…

Gewenkt en uitgedaagd tot stilte en tot vrede, waar onder boven wordt door 't plonzen en gesnater en 't ruisen rond het water. De hoge bomen in gebed, weerkaatsend nu en later. De adem gaat hier in en uit en roept en lokt de dromen. Seizoenen geuren onverwachts en zwerven rond de bomen. De grote woorden vallen neer en zijn niet langer…

Wij willen de hoogte in Torens bouwen en torenflats Van twintig hoog of hoger Willen we tasten naar een hemel? Of naar de pot met goud bij het eind van de regenboog? Wij hebben geen hoogtevrees Naar ik lees over de Toren van Babel.…