Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 23.818):

ontwaak doornroosje

ontwaak - doornroosje - ontwaak
wrijf de slaap uit je dorstige ogen
sper ze wijd- wijd open
en zuig naar leven met volle teugen

er is geen prins die je zacht wakker kust
je hoeft geen honderd jaar te slapen
als je de moed hebt kun je nu ontwaken
leg hem maar af die dichte doornen droom

verjaag de moeheid uit je bange handen
geef je over strek ze uit
reikhalzend naar de wereld
die overvloedig wacht

laat je verleiden door de engel
die jij al levenslang begeert
vliegvleugel samen eb en vloedig
je naam in eenheid tegemoet

doornroosje