Barrevoets
Het woud van associaties, wordt
getransformeerd tot toverbos
onder het dak waarin bladeren
zich herkenen, pompt vuur door
nerven, niets geleerd en niets verteerd,
te denken dat ik straks niet ben,
blijft zo vaag, licht gevoel in de maag,
een kwaal van dogma’s die ik ken,
iedereen kent het, niemand kan het zeggen,
om te zwerven onder de altijd groene
zoden van het mos, daarboven
teveel verboden, daar beneden
volstaat het niets, na afloop een
fraai verhaal, waarin ik verdwaal,
blijf ik barrevoets als ik onverhoeds
op de weegschaal word getoetst,
maar over de doden niets dan goeds.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 31 december 2008
Geplaatst in de categorie: afscheid