840 resultaten.
GRONINGEN, het weide land
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
1.117 Huisjes op de dijk met wilde tuinen,
waar ik wel eens doorheen wil struinen
verfrissende wind door mijn haren
naar heldere vertes staren
Daar sta ik, blik op oneindig
Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil
Ik zie geen verschil
Verder is het stil
Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken
Geen massa, geen wind, slechts molenwieken
hier…
duinen van Klein Zwitserland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
691 nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
en toch
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
819 nederland
in nederland
nu eens
niet door God
geschapen
noch beleden
als ultiem geloof
zo weinig hier
is zelf gekomen
des te meer
gemaakt gepland
de bodem daalt
de zee zal stijgen
en stortvloed
zet de polder blank
geen schepper
die dit lot belet
elk nedermens
draagt mee
iets van verleden
maar in nieuwland
blijft historie…
Ergens in de polder
netgedicht
2.0 met 21 stemmen
6.569 De polder verschuilt zich
onder een dikke laag sneeuw
het ondiepe meer
dat vroege vlokken spiegelde
is niet meer
zichtbaar
in de ijzigste kou van maart
breekt het ijs
we spreken af
na de sneeuw
als de klei weer water draagt
vol rimpelingen in de wind…
Grondtonen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
853 In willekeurige patronen
vallen flarden van gedachten samen
alwaar moleculen samensmeltend
hun verbond bekronen.
Grondtonen kleuren het leven,
stemmen de mens mild
zodat zij eensgezindheid
een gezicht hebben gegeven.
Gedreven op schrift gesteld,
een gevoel gevangen
gevat in klinkend woord
vanuit het hart verteld.
Een blikveld op verwantschap…
Haiku
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
624 Het witte laken
van sneeuwvlokken en onschuld
dekt de wereld toe.…
het fietslied
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen
1.009 Oh oh
wat is de wereld
wondermooi
op de fiets op de fiets
op weg naar Buiksloterbanne
zag ik
een tweespan
in het hooi
hij met fluit en melk-in-kanne
zij met kip en koek-en-panne
op de fiets op de fiets
is de wereld
van het waterland
waarlijk wondermooi…
Wat zij ziet is een groene zee
gedicht
3.0 met 28 stemmen
8.231 Wat zij ziet is een groene zee,
vissers die vrouwen verleiden. Vis
die kuit schiet. Vereelte handen
in klei -
Ondergelopen land. Veerboten
heen en weer tussen wat gezocht wordt,
gezonken blijft -
Bodem die bij eb boven ligt:
de ongevormde, de diepste laag
De oorsprong.
Slijk.
--------------------------------------------------
uit…
zwitserland
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.627 Hier zit ik en staar voor me uit,
het is prachtig, zo helder,
als glas in een ruit.
Je voelt de aanwezigheid,
van zoveel ongerepte natuur.
We hebben de bergen ... als gebuur.
De sneeuw siert de rotsen,
je zou denken, dat zelfs
de wolken zouden botsen.
Deze vleien zich zacht,
tegen hun flank.
Het is een samensmelting,
van muziek zonder…
Het land van Maas en Waal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
930 Herinner je:
net in het nekje van de weg
wat huizen verderop het
werken van het strak rode
gemaal gebouwd ten tijde
van ooit de depressie,
een uitzicht over magere
slootjes, griendgronden
en ander landelijk spul, te armelijk
voor een vrolijke vakantie.
Toch gingen wij steevast ieder
jaar: mijn vader telkens
meer gesloopt tot aan zijn dood…
Adem van de Hemel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
883 Hoog gaan de wolken langs de Hemel
Ik kwam van ver gevlogen
En zoek in de verste verten een rustpunt
Daar waar de hemel rust op haar bogen
Machtig staan bergen aan het einder
Leunend tegen reusachtige wolken
Op de loden bodem van de tijd
Mijn land zo stil en wijd
Wachtend op de sluier
Waarmee de nacht hen dekken zal
Ver gaat mijn blik,…
Alledaagse wolken
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
813 Op overdagse wolken schijnt altijd de zon
Ze vormen zichzelf, groeperen
Ze huilen hun regen leeg, pakken samen
De draad weer op door te condenseren
Ze compenseren de gaten in de lucht
Ze accepteren zonnestralen in vogelvlucht
Drijven als een warme deken richting de koude nacht
Omarmen gouden randen aan hun grens van waterzucht
Veranderen…
stil ontwaken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
1.183 schuchter zonlicht streelt het oude
park, dommelend onder nevel en
dauw tot ‘n zacht en stil ontwaken
in wazig ochtendrood verzonken
staren bomen nog roerloos voor
zich uit
aarde hult zich al in lichter kleuren
veegt de dag weer gaande weg
de morgen geurend tegemoet
in de vijver hapt een vis nog loom
naar lucht, begluurt een reiger…
Lief plekje grond...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
900 Verscholen tussen de lage landen
Ligt mijn dorpje genaamd Andijk
Gehuld tussen dijken en stranden
Is dit het langste dorp aan de dijk
Als de warme zomer gaat ontwaken
Laten de bloemenvelden zich prijken
Fluweel zacht om even aan te raken
Het dorp omringt door groene dijken
Andijk laat zich koesteren in de zon
Het vee dat graast op het…
Doe mij een dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
772 Doe mij een dag vol avontuur
en nat van 't water
het dreigen van de zon
als kwelling tussen buien
ik wil verdwalen
niet meer weten
welk veenpakket ik nader
welk eiland ik passeer
ik wil de horizon vergeten
dat daar beschaving is
verziekt door bruut geweld
gevolgd door stille tochten
doe mij het zingen van het water
van de staande…
Naar Drie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
681 Het bos door
ging ik
Keek omhoog
een streep van licht
mij begeleidde
Niet wist ik
waar mijn voeten
stappend, gaande, bleven
Door dieren wel gewaar
opweg naar ander doel
Zo links als rechts
begluurden mij
wie ik niet dacht
te kennen
en bleven stil verborgen
nog achter beuk
of hakhout hoog
Ik spoedde voort
geen rust
opzij te gluren…
De Blauwe Stad (2)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
880 De troosteloosheid regent mij tegemoet,
als ik de Zuiderringdijk op rijd. De huizen
laten mij moedeloos met neergeslagen
ogen passeren, de lege schoolserre doet
schrijnend aan. De manege is een oase
in deze grijze woestijn. De Volvo ploegt
zich een route door de modder op wat
onzichtbaar de Clingeweg heet. Grazen
gebeurt hier niet, tankachtige…
tastbare eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
889 de zonovergoten polder scheen
al dagen in diepe verstilling
elke boom leek onbewogen
het blad in lome zondagsrust
langs de dijken stonden schapen
peinzend voor zich uit te staren
akkers luierden in aardse kleuren
vogels hingen roerloos in de lucht
in de verte dommelde een vrome
toren tussen eenzame boerderijen
weerklonk in het stille…
tijdloze wachter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
791 onder vluchtige
wolken en meeuwen
dwalen zijn trouwe
juttersogen
over golvende duinen
zee en strand
ademt zijn roestige
huid het zilte water
als een vurig baken
voor wie hem zoeken
zo tijdloos verbeeld
en verzonken
in pure klei
en ruisend avondland…
Eemnes
netgedicht
3.0 met 44 stemmen
1.335 van Eemnes binnen
tot Eemnes buiten
liggen nog steeds
in zondagse rust
langs de dijk
weilanden
vierkante eilanden
monotone schoonheid
tot de einder herhaald
polderwegen vallen
samen op een punt
en ik die niet wist
dat je er verder kunt
boerderijen wachten
in slagorde
erven geharkt, rustdagklaar…
verstoorde stilte
hartenkreet
4.0 met 59 stemmen
1.704 Nevel ligt als een fijn zijden laken op de struiken
De schemer verliest onnavolgbaar het gevecht
De zwangere lucht van bloemen beroert het ruiken
De natuur houdt zijn adem in, voordat het iets zegt
Het leven ontwaakt in zijn allerdiepste pracht
De zon schijnt glinsterend op ruggen van druppels
Langzaam verdwijnt het duister van de nacht
Het…
waden in beelden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
814 het bed is een polderland
molens draaien op volle toeren
lakens worden vermalen
en te bleken gelegd
sloten vallen droog en lopen
over het matras het zakt in
op een, soms twee plaatsen
ik trek mijn laarzen aan
de molens zijn gestopt en
de regen blijft komen maar
ik kijk omhoog en baad
in weelde…
De Blauwe Stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
920 Nostalgia gaat gewillig met ons mee
een kijkje nemen bij de Blauwe Stad.
Via de Hoofdweg (garage Blaauw ligt plat)
naar de Niesoordlaan met sportpark MOVV.
Nostalgia kijkt mij nadrukkelijk aan.
Ze ziet de herinneringen zich verdringen.
De bal in buurmans tuin en and’re dingen
die glashelder door mijn gedachten gaan.
Vol van gemoed komen…
Wandelaar
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen
1.068 regendruppels dansen
op mijn zomerjas
bemodderde voeten
stappen in een plas
fietser kijkt chagrijnig
naar man op zijn pad
hond blaft naar eend
kater zoekt kat
visser ziet alleen zijn dobber
jongen roept meisje na:
trut, fiets maar gauw verder!
meisje lacht en zegt: ja, pa…
ik kijk snel weer voor me
val over een leeg blikje, bijna.…
Sneeuwlandschap
netgedicht
4.0 met 32 stemmen
2.085 Aandoenlijk aan een sneeuwlandschap is:
het ongerepte, het verruimende,
en in de grijsblauwe verte
over de boog der Hodonkse akkers
alleen maar de witte daken
als reuzententen op de vlakte.
Of nog:
het grillige lint der Zwarte Nete
met hangwallen van sneeuw
en in het gestolde land
de nu intense siddering
van levend water.
Of ook:
de…
De juwelen van het paradijs
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
966 Het is de hemel op aarde,
Het kwaad geschiedt er niet.
Immense bergen , diepe meren en
Mystiek bereiken hier haar limiet.
Elk ding is hier fascinerend,
Niets is hier ontberend
De stilte zetelt hier het meest van allemaal,
De natuur geeft je hier een warm onthaal.
Glinsterende druppels in de zon,
Zijn hier als onbetaalbare diamanten,
Ontkropen…
Hellada
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
1.166 Handje vol steen,
vervallen tot puin,
waar Goden huisden,
democratie heerste,
Archimedes, Aristoteles,
Plato, Socrates,
wetenschap en natuur,
vergeten en vergaan,
puzzelstukjes land,
zee rondom,
keienstrand verhit,
verzengende zon,
vergeten lauwerkrans,
eeuwige roem,
olympische spelen,
gewoon Griekenland.
-------------------…
de stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
781 In de stad loop ik op steen
En water loopt langs de randen
Naar gaten naar onder
In steen naar plassen en meren
Het water en de plek het land
Ontmoeten elkaar zelden
Want de stad de stad
Het land het land
Dat wat hier had moeten plaatsvinden
Vindt elders plaats…
een kudde wilde overhemden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
699 een kudde wilde overhemden
ze staan daar te rillen op de savanne
en denken aan hoe het was
de afgelopen zomer aan de zomerplas…
Hollandse streken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
746 Dwars door het wilde landschap
de paden langs een streep -
en langs de hele route
houdt dat ons in de greep
De weg is uitgestippeld...
veel moois doen wij zo aan,
toch zou ik heel wat liever
het rechte pad afgaan
En drinken van de zoeten
die daar te schenken staan,
er proeven van hun vrijheid
zonder daar schuil te gaan
En fluiten…