Alle inzendingen over oorlog

Zelden hoorde ik dit woord, zo vaak als de afgelopen dagen, het woord kwam vaker voor dan dat ik hoorde vragen, wanneer is het eten klaar? Het gevoel van een burgeroorlog die wordt gevoerd, overstemd alle verdere opmerkingen. En nog steeds mogen we niets zeggen over bepaalde groeperingen!…

Af en toe, duik ik in elkaar, bij een enorme knal, zo eentje die je welhaast voelt in je maag! Prachtig vuurwerk! De schitterende kleurenpracht in de lucht, verbaasd en verrukt me! Mooie vuurpijlen! En dan ineens, bedenk ik me, dat er landen zijn, die NIET de pracht, maar wel de KNALLEN hebben! En dan is het niet eens oudjaar,…

Op een lentemorgen word ik wakker zonder zorgen. De zon schijnt en de bomen zitten vol groen, ik zie kinderen spelen in het mooie plantsoen. Een morgen zonder zorgen het lijkt zo fijn. Een morgen samen zijn... Plots schrik ik wakker. Die lentemorgen zonder zorgen die is er niet. Alles is donker en zwart. Geen bomen vol groen of kinderen…

Geographic kanaal, laat zien, dat mensen met kapot geschoten gezichten NU pas hun gezicht durven en mogen tonen. Het wrange resultaat van een altijd nutteloze en onbegrijpelijke oorlog die niet alleen levens kosste van hen, die vielen, maar ook van hen die het overleefden!…

in de keuken buigt haar grijze hoofd zich over de krant haar rimpelige hand strijkt over een foto van het gezicht van een opgejaagd kind zacht streelt ze, bezweert ze de angst van het bange kind ze sluit de ogen het is zo stil geworden in de stinkende goederenwagon in de duisternis tast ze tevergeefs naar de hand van haar moeder…

Onder de stralende zon Een eindeloos ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Gevat, getild, geschouderd Gedragen op gelijke wijze Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Een fles rolt voorbij Rimpel in het ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Nog zoveel te gaan De komende dagen Kist na kist na kist Van ruim…

toen kwam de minister van oorlog kijken en sprak : zo nu en dan een lijk en wat bommen op je dak moet je afstandelijk bekijken dan ga je heel wat vlugger over lijken…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

God is liefde maar op aarde vooral oorlog!…

Hoor de Stem van de Dode Soldaten, en richt je blik naar verre einders, ginds, waar het Dodenrijk ligt. Denk dan aan de Dode Soldaten, en luister naar het lied van namen, duizenden namen dat Zij lijdzaam zingen in smart en droefenis. Gedoog de schrijnende klaagzang van slijk, geronnen bloed, over de hel van oorlogsgeweld en waar…

Rood kleurt de lucht als een gloeiend tapijt naar de eeuwigheid met een zucht verglijdt de tijd de tijd die komt en gaat en nergens bij stil staat de tijd die neemt en geeft de tijd die wordt geleefd oud kleurt de tijd de mensheid oorlog knallende ruzie in het groot uitlopend op bloedtransfusie of dood in de goot voor het "groot"…

kijk goed, je hoort de pijpen van het orgel schuren en knarsen in een doffe hel van terughoudende grijze, vaal bruine tinten de angst in de ogen van de prooi voor de jager versplinterd vertrouwen het voortbestaan als vraagteken ergens blaffen de honden hij schreeuwt het uit het besef van de overvallen prooi een oceanische leegte…

Pilotengrafgedicht ik zag in het dorpje opeinde een bordje staan war graves en las in de krant een overleden piloot uit woII ik dacht ik schrijf ter zijner nagedachtenis net als reve dit gedicht ter herinninering aan hem en alle soldaten uit alle oorlogen zo zinloos een oorlog levert alleen nutteloze slachtoffers op en daarom moet oorlog…

Een man in oranje hemd zit geknield in het zand Achter hem een religek met mes in zwart gewaad die zorgvuldig vastgelegd zijn haat omzet in daad Islam kent vele huizen, alle staan in brand F-16's stijgen op, kruisraketten gaan Wapenproducenten slaan de kassa aan…

Als ik stil zit verrassen bij elk moment van denken de ideeën die bewegen als spreeuwenwolken door het hoofd of vissenscholen in het water wendbaar tot gedijen dienen zij om in aanleg te verdwijnen bij volgroeiing zoals het bij talenten is in netten schrijf ik ze en vang ze in hun vlucht vogelvrij gevochten blijkt mijn blik met arctische…

In het donker sla ik mezelf, steeds weer,voor mijn kop. Urenlang duurt mijn strijd. De oorlog raakt in het slop. Giftig knal ik met mijn kussen. De mug baadt dood in mijn bloed. Het staat 1-0 na verlenging, maar haar overwinning smaakt niet zoet.…

Een religek snijdt een man de strot af Onze wereld is ontdaan F zestiens stijgen op, de kruisraketten gaan Zeg me, integer Westen: Waarom in daad het onderscheid als in Gaza de zoveelste granaat het zoveelste kind openrijt Een bevriende staat?…

Met de geur van dood de kleur van bloed de schreeuw en de tranen van wie in leven bleven.…

Wat gebeurt er met het woordgeluid wanneer kanonnen bulderen en stromend bloed de nacht inluidt voor doden en gewonden waar is de stem die vrede liegt terwijl geweervuur steeds meer harten grieft mensen niets meer vragen dan doden-loze dagen is er geen zin geen woord of taal die einde maakt aan dit verhaal van wreken en verdelgen…

ik had je hand in hand willen betreden je kinderen thuis willen brengen toch liep 't anders, anders dan gedacht 'heilige' grond verzadigd met verdriet in de loop der tijd overwoekerd overwoekerd met al er groeit en bloeit zingen vogels er in 'gepaste' stilte gelijk begraven verhalen die nooit meer 'n luisterend oor zullen vinden…

'n onbeschreven blad, ging vol idealen de uitdaging aan onmogelijk voor te stellen hoe het precies zou zijn de inzet honderd procent, vrede was de missie in een land dat je vreemd was zo ook de verwikkelingen als 'n vlieg raakte je langzamerhand verstrikt in het web, dat oorlog heet van vrede leek geen sprake, toen granaten om de oren vlogen…

weer vlagt het doek strak in de heersende wind de echo’s van duizenden kelen zijn gelukkig verdwenen stenen beelden met gebalde vuist vormen nog het decor van wat teloor is gegaan maar aan de grenzen van het plein speelt venijn alweer de dubbelrol van lotgenoot en vriend te zijn niet confronterend toch gedwongen en met pijn weer…

Sjaka die slaapt met zijn speer. Staand. Vogels, vlinders, alles wat beweegt sterft door zijn blik. Bij vrije verkiezingen zou hij grandioos verliezen. Wie hem liefheeft stuurt hij op een hopeloze missie. Om te creperen onderweg of om terug te keren, uitgemergeld. En dan die vragen en die opdrachten. Breng die berg daar naar mijn huis. Breng…

Bij het zien van de nu dagelijks gruwelijke beelden op het nieuws of in de krant om een hogere macht met hun daden te eren weet ik nu zeker dat er geen bovennatuurlijke bron van kwaad hoeft te zijn want de mens zelf is al heel goed in staat zich in elke vorm van goddeloosheid te manifesteren…

waar zij passeren blijven kruisen achter huizen leeg wie met granaten eren zal de eeuwige weren…

Ver weg sterven stemmen in de wind, terwijl een dreigende schaduw groeit. Opeengepakt. Weerloos. De hemel zwijgt en in de nacht vallen schreeuwen zoveel zwaarder. Een laatste ongehoorde doodskreet. Een genadeloos gebaar. Een zin die geen zin heeft. Een waarheid die niet gehoord wordt. Een kind zonder vader.…

een boog met zwarte pijlen schittert door mijn doorrookte ogen ik ben gevallen in de zwarte aarde en wacht op het naderende lot dat de verliezer zal ondergaan als slaaf verkocht of afgemaakt door de noordelijke barbaren mijn helm heeft mij verlaten mijn zwaard achtergebleven in mijn laatste gevecht het spookt door mijn hoofd een…

In het bos groeien de vraagtekens gevoed door de geur van dode stenen waarop levende herinneringen staan gekrast de kleuren worden weggevoerd heersers van heden treden binnen - eens was deze stroom vloeibare liefde onderweg naar het raadsel van de taal waar alle dialecten samenvloeiden waar bij Babel die Liebe, the love en l'amour elkaar…

Hoogbejaarden, kleine kinderen in een rolstoel of op een fiets kleuterscholen ziekenhuizen zullen wij van aarde vegen wie verhindert ons nou iets? land en leven, lucht en water alles jatten wij al jaren mee voor Gazanen is er geen later met de hulp van fascisten en de zegen van jhwh.…

Waar gaan we heen met de wereld, als er kerels rondlopen met bommen en granaten, waar moet ik dan mijn inspiratie tot liefdesgedichten laten.…