Alle inzendingen over liefde

De klok tikt het zonlicht maan plafond het morgenstond mond, hou die ruw geeft, zweeft mijn meeuw als jij morgen wordt…

Elke dag een verloren dag Als 'k jou niet heb gezien Steeds opnieuw Dat verlangen naar Elke avond echt dat gemis Als 'k jou niet kan voelen Steeds opnieuw Hevig zuchten naar Elke nacht weer kom jij voorbij Helaas slechts in mijn droom Steeds opnieuw Blijf ik begeren…

is het spreken een daad van geluk wanneer het licht lente schrijft, vloeiend in het uur van een helderwitte dag en jij, in al jouw naaktheid, het hoge gras volgt naar volmaakte zeebloesems tot diep in de hoeken van het omgebogen getij dat bevrucht en reeds ontelbare malen stoeit met het hart zoals de zon met het nieuwe hooi voluit…

een waterval woorden stroomt naar zee op oeverloze vakantie geen kanalen geulen en bedding maar in vrije expansie nog is er wind met zijn vlagen draaien en hozen buitengaats komt er rust in de golvende letters dichters vissen naar stilte hebben soms beet maar om te scoren moeten zij poëzie laten horen in hun leefnet…

l'amour van gisteren zorgt vandaag voor kleur Warm en zo passioneel onvergetelijke zoete geur De explosie van gisteren is de energie voor vandaag Het een zijn met jouw lichaam is het antwoord niet de vraag Alle strelingen van gisteren tintelen nog na door mijn lijf Gevoelens zo lekker warm en ik in pure extase blijf l'amour voor jou…

Schaamte. Haar haren vallen over haar gezicht, Onzichtbaar stralen haar ogen, Creëren haar wangen kuiltjes, Krult haar mond in perfectie. Ze geniet in schijnbare schaamte, Ze lacht alsof het niet mag, Zich onbewust van mijn gevoelens. Mijn haren raken haar hand, Mijn lippen kussen haar vingers, Dankbaar voor zoveel genot Houd ik…

Je kon het niet laten, je moest het wel doen. Een baard van twee dagen, die raspte mijn wangen. Al riep ik: "Au, au, dat doet pijn"! Inwendig... ja, inwendig vond ik het fijn. Twee pikzwarte handen, door het werk, dat je deed, om mijn schone, gewassen gezicht. Al riep ik: "Niet doen, nee, niet doen"! Ik gaf hem je wel... Je kreeg hem…

Er hangt liefde in de lucht er gaan harten-kusjes vallen op 'n ieder die liefde zoekt en die kusjes doen bevallen Toelichting: Deze hartenkreet draag ik op aan Elma, waarvan haar buitenkant spoort met haar binnenkant en die mij samen met onze gemeenschappelijk vriend H. te R. een aangename museumnacht bezorgde, 5 op 6 maart 2011 Rotterdam-Centrum…

Want ook zij had eerst de wanhoop Uitgeput voor ze er woorden aan Kon verbinden En ook zij had door de lens getuurd En voortdurend aan de smalle ring Gedraaid om de beelden scherp en Nog weer scherper te krijgen niet Alleen zijn beeld had zij ontwikkeld Maar ook de beelden die van haar Hadden verhaald; Zij had bepaald Zij was…

Als je de weg vindt naar je hart, waar liefde en het licht op je wacht ben je op de goede weg. Wat dan nog volgt komt vanzelf wel op je pad.…

ik heb je niet gekleed met wat de natuur je geschonken heeft jij groeide op tussen maan en sterren onder de zon danste jij je leven in woorden ben je al vereeuwigd op het doek aan de wereld getoond het is onze muziek die ademloos boeit in liefde die dag en nacht groeit…

Ben je blij als ik naar je lach of gewoon maar naar je kijk. Voelt het goed als ik met je slaap in de ochtend naast je ontwaak. Vind je het fijn dat ik met je leef al mijn liefde samen met je deel. Gelukkig zijn met elke nieuwe dag die ik samen met jou beleven mag.…

jij laat stilte spreken geeft in lichaamstaal de woorden aan met ogen lettergrepen door mimiek kan een gesprek ontstaan jij schoudert onverzettelijkheid recht je rug in afstand nemen open handen altijd klaar om warmte weg te geven je stem is luisteren een dialoog in liefde fluisteren…

Nu hoeft er niets meer, ik ben met mijn geliefden geheel verbonden. Het heeft geen zin meer naar nog meer te verlangen, ik heb alles al. Zelfs de genieting hoeft niet verlangd te worden, die is er altijd.…

Schreeuwend verkrampen Ademloos grieven Luisterend ontdekken Ademloos lieven…

als klaver vier wolkt geluk de hemel blauw ploegt rijkdom door het arme land haar nieuwe voren mannah uit de hemel wuift met dikke aren in het koren maar herfstig sparen was vergeten toen winter zich liet weten de klavers zijn bevroren geluk is geen lang leven meer beschoren…

ik volg de grelle lokstem van uw leden en uw lijf in brutale glooiing op mijn stee ongehinderd door fatsoen en diepte u bent een eindloos lekker wijf…

Ik teken de wereld op je buik en jouw navel is de zon kus jouw borsten, zijn nu bergen weet nog hoe het ooit begon ogen die elkaar ontmoetten daar op dat zonnige terras bestelde jij een cola ik 'n koffie weet nog precies hoe dat was tot we niet meer konden ontkennen schoten we gezamenlijk in de lach spontaan begin wat zich liefdevol ontwikkelt…

bij jou zit alles op zijn plaats nergens een vage vlek je woorden paarlen een ketting liefde en vertrouwen ogen bloeien wilde bloemen die zomers van mij houden handen strijken plooien glad verjongen alles wat ik had je lichaam is mijn huis alleen bij jou voel ik mij thuis…

Jij sliep nog toen ik gewond van vele dromen onder je balkon arriveerde Ik had je wakker willen kussen in je armen verdwijnen en alle zonden opbiechten…

zie je handen woorden zwaaien uit je lichaamstaal vingers letters schrijven in een schrift dat niet bestaat jij kleurt zinnen met je ogen en vult strofen door een lach in samen dichten zonder spreken klinkt poëzie van hart tot hart…

Als een wolk verregent en de zon tegelijkertijd brandt, dan cirkelen druppels rood, oranje, geel en groen. Vervloeien blauw en indigo tot sprekend violet. Dan regent het kleur hand-in-hand. Het is die natuur, Het is het groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit. Het is, dat alles, in zijn verband. Het is, wij zijn…

schrijvend met letters vol liefde beschilder ik jouw hart waar kleuren vermengen lekken naar daar waar je nog niet geliefd werd op handen gedragen varen we op hoge golven onze vrijheid tegemoet met liefde als onze leidraad…

Meisje daar spelend in de zon vrolijk huppelend nog zo jong elke dag is voor haar een feest ooit ben ik zo klein als zij geweest. Herken mezelf in dat lieve kind haren waaien in de wind, donkere ogen kijken me vrolijk aan, als ze vraagt, Oma ga je met me spelen? Sla mijn armen om haar heen, denk daarbij, kleine meid blijf nog lang…

Chagrijnig naar binnen, weinig zin in feest. Oud en nieuw moet nog beginnen, al zovaak geweest. Gedachten zo saai, geen doel in mijn hoofd. Zowaar ik hier kraai, geen voornemens beloofd. Het doelloos denken is plots voorbij. Ik sta oog in oog met de liefde voor mij. Mijn hart slaat sneller, ik zeg niets meer. Geef een handkusje, zoals 'n echte…

terwijl de zon nog straalt kruipen schaduwen langzaam uit hoeken verkort een lichte nevel het zicht op de horizon gaan staren en doelloosheid de dag vullen na nachten vergetelheid gebogen vingers plukken aan het kleed in bezig zijn dat gisteren en morgen niet meer weet nog is er licht de hand zwaait goedendag maar op herkenning…

Het is vloed in onze liefdesharten, de stromingen vermengen zich in talloze omarmingen waar beschermengelen zijn neergestreken het boze geen vat op ons heeft daar de Godin in onze harten leeft Ik wandel met Maria Magdalena langs de lentebloemen en de vrolijke vogels, wij zijn helemaal in ons element als gezworen krijgers, met de liefde van…

Ik zweeg toen ik haar schrijden zag en ik staarde haar bewonderend aan Het werd een fantastische zomerdag omdat ik dit moois voorbij zag gaan Zij zweeg doordat ze mijn ogen zag haar ogen blauw en haar haar blond Ze toonde mij die verrukkelijke lach welke ik bij geen enkel meisje vond Ik zweeg doordat ik haar benen zag de gratie; bijna zonde…

ik had jou mijn antwoord al geschreven met de letters van de wind weet niet waar ze zijn gebleven want ze gingen zeer gezwind kus jouw wangen middels druppels die ik zorgvuldig plannen zou streel met zonlicht zacht jouw haren daar ik zoveel van je hou…

Over het bospad kom jij aldoor naar mijn huis voor de ontmoeting.…