Netgedichten

netgedicht (nr. 18.361):

zonder haast

je kus
is een zon

een zonnebloem
in het licht ontluikend
middaguur

een beetje afscheid
van je blik, verrassend weer
ik zing

het gedicht dat je streelde
mijn borsten iets
mooier

lieflijk langzaam
van vinger tot duim

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 9 december 2007

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

zonder haast

4.8 met 11 stemmen

1.120

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Roland Hainje, 18 jaar geleden

Prachtig!

Quicksilver, 18 jaar geleden

Zo bijzonder mooi. Ik wentel mij graag in deze eindeloze zinnenprachten in een gracieuze diepte.

Rudolf, 18 jaar geleden

Inderdaad zonder haast. En dit fraaie gedicht ook zonder haast gelezen en herlezen.

hebus, 18 jaar geleden

kleine dingen die groeien, letters worden woorden, zinnen worden liefdes die minnen. eeuwenlang reeds en hier te lezen.

Geef je reactie op deze inzending: