1134 resultaten.
Tornado
hartenkreet
3.2 met 8 stemmen
806 De wereld tolt om me heen.
Ik ren me rot en hou mezelf amper
op de been.
De wind in al zijn kracht sterkt aan
Ik krijg een angstig gevoel
dat alles eraan kan gaan.
Ik blijf bij mijn positieven en
denk aan mijn grootste liefde.
Dan ren ik nog harder dan ik kan
en zie dat dit de enige mogelijkheid is
om te overleven.
Al is het maar voor…
de rivier
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen
569 Je hebt het leven
Je bent een druppel
een druppel in een grote rivier
je gaat mee in de stroom
soms gaat het leven wat langzamer
dan weer wat sneller
dan gebeurt er iets
wat je leven totaal verandert
zoals een steen in de rivier
die de route van jouw druppel
een onverwachte wending geeft
maar uiteindelijk
komt iedereen terecht op dezelfde…
Een jongensdroom
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
438 Geen denken aan
tijdens vlagen van moedig zijn
naar de ontsluimerende toekomst
bedeesd stil te staan bij het ontastbare..
dat bijna overal en nergens
voor mij voor het grijpen ligt, waar ook?
niet tijdens de minzame momenten
die ik won aan het voorbij glijden
van de schampere wolken, waar ook heen
ook niet toen ik explodeerde
in duizendmaal…
Alweer een.....
netgedicht
4.6 met 8 stemmen
407 Ik sta in een spagaat, blik
ik achter mij, of naar voren,
het maakt niet uit hoe ik kijk
een jaar in vol tumult voorbij,
de rijken blijven rijk, de rest slechts
uitverkoren, om zich te laten horen.
Of ontkomen we aan de averij,door
in een dwingend gebaar, de klokken
in muiterij de stilte te verstoren, of
gaat de tijd in vlijt verloren,…
Millenniumnacht Akkrum
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
516 Door grootse vreugdevuren te ontsteken
willen de meesten het duizendtal doorbreken
opdat het goed in de memorie wordt geëtst,
maar voor hotel `De Oude Schouw' niets van dat al;
daar heerst eerder de ingetogenheid van kerst.
Jij bent Maria in een zwarte jas.
Het kind staat sterretjes te branden
en neemt slissend door tekort aan tanden
de…
leven zonder verwachting
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
671 ooit scheen overdag
altijd heldere zon
's nachts natuurlijke maan
toen al in schijngestalten
bij gefonkel der sterren
tot de wolkendekker
met druppels en condens
er slordig tussen kwam
zodat we nu weer verwachten
vraag me niet waarom
hij ons in de boot nam
deze onbekende verwekker
in een en dezelfde adem
van wind ijs storm orkaan
sneeuw…
Hoe zou het zijn
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen
740 Hoe zou het zijn
Als bomen konden lopen
En overal konden gaan?
Hoe zou het zijn wanneer
De wolken konden vallen
En de zon een dag zou overslaan ?
Hoe zou dat zijn?
Hoe zou het zijn als in de herfst
Mensen hun armen verliezen
En dat ze in de lente weer gaan groeien?
Hoe zou het zijn als
Onkruid niet bestond
En er altijd bloemen zouden…
Diepzee
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
424 Ik waande me een diepzeeduiker,
bevond me op een schoon koraal
bevolkt door zilveren vissen, gezet
in duizend kleuren, zetting van
zovele rassen, die harmonisch
samenscholen tussen anemonen
in de deining van hun leven
te spreken in een gelijke taal.
Dieper duikend zocht ik
naar het parelmoer van dit
heimelijk bestaan, gedolven
in…
Water
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen
550 Ongelofelijk stil
Onvoorspelbaar rust
heilig in vorm
beweeglijk in vrede…
wereld
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
476 wereld
waar gaan we heen
naar een kansloos bestaan
dat schuilend om het hoekje staart
terwijl jij wereld
zo mooi kon zijn…
waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
521 waarom zweeft men in het rond
in het alles
in het niets
niets anders dan dat
zweven door dag
en nacht
vloeibaar goud
of silver
zoals de kogel
voor een wolf
vampier
of wat dan ook
zie de mist
zie het als rook
zie het als mist
weet je het zeker
of heb ik mij vergist
wie sist
en schreeuwt
de rapen zijn gaar
wat is echt
nep
waar.…
wereld delen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen
461 o wereld ik wil over je heen vliegen
lopen door land
van vriend of vijand
door een vallei
met bloemen
zo paars
of geel
zoals alles
een geheel
o wereld
o zo mooi
geef ons een gooi
schud ons even wakker
laat het niet zo zijn
zo blauw
zo fijn
o wereld deel
geef een teken
of een gil
o mooi wereld
deel.…
Spaarzaam is mijn blik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
402 Getekend naar de tijd
is het kostuum meer dan naakt
gebruinde handen zonder
korenbed hebben
ledigheid geschoofd
akkers omgewoeld
met diepe kloven die traanloos
schreien in wat frêle licht
maken mij tot een horige
die zich een weg baant
op een uitgemergeld pad
wat mijn ogen verder zien
wil ik niet vertalen want het zeer
heb ik niet…
Gedagvaard
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
384 Als halmen buigend
in de wind
van zover gekomen
dromen zo diffuus
in maagdelijk ochtendlicht
door mijn omfloerste ogen
dageraad breekt mijn
absurde zinnen open
waarheid te vroeg
zal wreed mijn ziel
met voeten treden
op weg naar sterren
gekomen uit niets
gebeden woest gesproken
aan goden van weleer
aan jouw brein ontsproten
laven…
als de aarde zwijgen zal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
352 't is zo stil
onmenselijk stil
wanneer alles lijkt te zwijgen
zelfs de wind waait niet meer
en het fluisterende woord
wordt gezwegen uit hun monden
het is stil ,te stil
als de aarde zwijgen zal…
Avondrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
660 Tussen avondrood en ochtenddouw,
komen mij steeds dromen, gauw,
soms zijn het mooie dromen,
die naar ik hoop eens uit zullen komen.
'k droom vaak van een mooie aarde,
waar iedereen elkaar laat in zijn waarden,
geen honger wordt geleden,
de oorlogen zijn uit een ver verleden.
De mensen elkaar waarderen,
en vredig met elkaar verkeren,
het…
op cursus wil ik
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
374 om stilte toe te laten
pen te voeren
voor verzwegen komedianten
piloten herdershonden
muren die de tijd uitademen
vastgelegd op uitslaande plekken
in scheuren schimmel en vlekken
van leeuwen die nog brulden
lachsalvo's jonge meiden
niets om het lijf dat verschuldde
varens broeinesten zangers
op velden uit meren op heide
ongerept nog zonder…
De Wind
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
668 Moge de wind altijd zijn
in mijn zeilen
ook al denk ik zo klein
te zijn in de zee.
Voel voor zeker jou bepaling
in mijn Noord of Westkust
en eenmaal de zeilen gevierd
kom je tot rust.
Wanneer je Zuid of Oost
als je thuis haven koos.…
Morgen?
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
441 Morgen, als het lente wordt
zal ik rondgaan in
mijn bloemenslee en de
wereld doen ontwaken
vermomd als toverfee.
Morgen, als het lente wordt
zal ik naar bloesem
de vlinders sturen,
zal ik lachen naar mijn
autochtone overburen.
Morgen, als het lente wordt
creëer voor elke bonte specht
een eigen nest waarin
hij zijn masker legt.…
Inzicht
netgedicht
3.8 met 16 stemmen
447 de koeien langs de weg
liggen rustig te verteren
wat er nog te wachten staat
herkauwen kalm
van maag tot maag
overleverde verhalen
opkomsten en rampen
een zichzelf blijven herhalen
bedaarde ogen ongericht
zien in waar ondergaan om draait
wimpers luiken dit verdiepte zicht
terwijl zo nu en dan een harde staart
een glanzende blauwe…
Namen
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
514 Door geen medemens wordt ze herkend, nochtans
heeft ze vele gezichten. Eén voor elk kind
dat ze niet kreeg. In een doos die werd gesneden
op maat van haar verdriet, legt ze elke nacht
hun uitgepuurde namen en omvat hen in haar slaap.
Haar huis, zonder man of scherpe randen, wacht met
haar, of heeft gewacht : die nacht, moegetrild van
haar…
Herfstbomen
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
634 De indianenbomen uit een vergeten jeugd
wringen, grilliger takken, dan weemoed
de zomer kwam, in puur en liefdesrood
zwijmelde razend, heftig in een ontvangen schoot
door dichtersklank en geest voorgoed genezen
vriendschap, door en door, in ziel, totale wezen
verliezen herfstbomen, blad, na blad, tot spijt
een dramatisch silhouet van dreigende…
Mistig dromen regenbomen
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
522 De stadse parkrand
dampt het risico
drinkt uit de oude sloot
vochtlevende dieren
verschrikken verbazing
onder boze wolken, zou het God zijn
die moet huilen, of alleen maar ongeluk
dat niet kan schuilen, bomen buigen zichtbaar
onder regen met de voeten van de wind
alsof jij een nachtvlinder bent, je ademt
tussen mistig dromen, huilende…
Wederkerige wals
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
475 De regen wikt en grijpt z'n kans,
sloopt de zomer in een zee van vuur
verleiden wolken in grillige balans
op jacht naar buit en avontuur
winden zwoegen langs de horizon
een poging om de winter te vervroegen,
een flauwe zon die daaraan
geen weerstand bieden kon.
De regen spoelt de voren vol
die zomers zijn geboren, dragen
rivieren water aan…
Toen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
477 Ooit eens onverveerd
Trokken zij ten strijde.
Jonge knapen waren zij,
De wereld aan hun zijde.
De lansen scherp gericht
Op alles wat mocht lijken
Niet te willen wijken
Van de deerne in het zicht.
Nu, wat jaren later
En meer desillusies rijk.
Blijven zij bedrogen achter,
Onttroonde koningen gelijk.…
Nieuwe dag
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
426 Na zo'n nacht, in't ochtendgloren
komt een dag, zo stralendschoon
alle zin wordt weergeboren
als een geurend eerbetoon
aan wat het leven kan beloven
Zie,
ik doe de zon naar boven
en laat de bloemen wederkeren
nu kan ik opnieuw geloven:
er waait een briesje-hoop-met-veren…
De toekomst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
1.013 Hectisch
Gaan we het maken
Hebben we verlies
De gevoelige snaar raken
Een nieuw bedrijf
Jong en energiek
Concentreren en blijf
Op naar de piek
Grafieken
Zij stijgen
Videoblog kieken
Kijken en blijven
Miljoenen mensen
Dat is ons doel
Wij wensen
De uitdaging is cool
Doorbijten
Jong en energiek
Niets te verwijten
Op naar de…
De wereld
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
805 De wereld lijkt zo rustig en lief
Maar als je kijkt
wat er op deze rustige
en lieve wereld gebeurt
kom ik niet verder dan
moord en agressie.
Kinderen ontvoerd
Gezinnen ontwricht
en branden gesticht
Dit is te gek om alleen
al over te denken
Dat leerlingen de klas
binnenlopen met wapens
Dit is te gek om over te denken.
Kan dit nog gekker…
Hope
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
575 (Voor S.)
Hoop voor de wereld
in hoogst eigen persoon
dat ben jij, meisje
van Afrika met je gezicht
van louter zon.
Je brengt hier warmte
die voor verkoeling zorgt,
en daar, onder de mango's in de zon
de trots over Our Daughter,
In a High Position Abroad.
Jij bent de hoop van de wereld,
want je maakt ons weer één.
--
(Paul…
"Verscherven"
netgedicht
3.9 met 10 stemmen
384 Geplukte bloemen sterven
een tragische dood
zichtbare kansen versterven
voordat ze aan de kim verschenen,
worden erfenissen geschonden,
en geen lidtekens gesloten.
Wie heeft de onzin uitgevonden;
"dat tijd heelt alle wonden,"
waarvoor het juiste medicijn
nog niet is gevonden?
voorbij de nalatenschap
te streven, wordt alles
in scherven…