Zonsopkomst

Hier in mijn hartboezem
ruil ik jouw diepste adem
voor de zee, die rode gloed
van mijn naakte onderlichaam
mijn lijf siddert doorzichtig
door de gaten van het ochtendgordijn

deze dag, al vroeg onder regen gedompeld
is jouw lijf als een rots, bebost
maar onbegrepen, laat ik je gaan
ik was slechts tegenwind
en geef je mijn nachtvracht
voor de terugreis.

Ik voel het nu
je geeft jouw intellect
aan de schoonheid
en degenen die jou volgen
zijn door jouw woorden
gevangen genomen
in onschuld van poëzie

ik probeer woord voor woord
te begrijpen, kies ieder dag
voor mezelf, de meest menselijke
dichter, tussen de woorden.

Het licht is lichter nu
schaduwen verdwijnen
jouw liefde speelt een taalspel

ik voel het nu
er is meer dan ooit

maar later vertrek je
zie ik je nooit meer terug.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 11 maart 2009

mobarupcmail.nl

droom vriendschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 276