Alle inzendingen over welzijn

Vrijheid is gewoon een ander woord voor jezelf zijn…

Middagzon een klein balkon Een luxaflex half dichtgedraaid Mijn bloementuin te dun gezaaid Open deuren etensgeuren Klerenlijnen Kindertaal Zomergeluiden Geluk Onverwacht in eenvoud Mensendromen zomaar uitgekomen…

Ik banjer door het leven, herfst op mijn gezicht, stak ik de tijd goed over, samen met mijn echtgenote Ik banjer door het leven, lach op mijn gezicht De kinderen ontzogen, doppen nu hun eigen bonen Ik banjer door het leven, fluitje in mijn hand waarmee ik treinen blies, tot veilige bestemming Ik banjer door het leven, banjo en harmonika…

En als je dan denkt Het gaat niet meer Dan daalt er zomaar Een engeltje neer Die knijpt je even In je billen Heel hard, dat wel Dus je moet even gillen Maar je bent wel Weer wakker meteen En kijkt verschrikt Om je heen Het bengeltje lacht Steekt haar tongetje uit En weg is ze Vliegt richting zuid Je zwaait haar na Vleugeltjes klapperen…

Een schaal op het dressoir Twee kommetjes op de vensterbank In de tuin een groot stenen blad Gebakken steentjes op de boekenplank Waar is de pottenbakster in mij gebleven.. Tekeningen door het hele huis Schilderingen aan de wand Wat mijn ogen zagen zette ik ooit Op papier met mijn hand Waar is de kunstenares in mij gebleven.. Fotodozen…

Zingend in mijn hoofd mag ik de tijd vooruit bewegen de symfonie draagt verder tot het einde van de horizon waar de heuvels hoge noten blazen met euforie en klank de koren groene velden stuiven en de regen in een bariton valt het licht blinkt uit in alle kleuren door de zuurstofstaven heen levende larven van de lucht slurpen de grijze…

Een mens kan zich altijd koesteren aan de schoonheid van de herinnering…

U vertelt me graag over uw verleden de tijd dat u met uw vrouw verkeerde over uw werk in Indië voor het Nederlands leger en hoe graag u in de bossen woonde maar als u me wilt vertellen wanneer uw vrouw is overleden dan is er ineens een gat in het heden U zegt me dat u het fijn vindt als ik u verzorg en met u ga lopen in de rolwagen…

Weerloos in zijn waarde is de jongen in het huis aan de Parklaan somtijds aanwezig meestal in zichzelf gekeerd schuifelend en hummend zoekt hij tastend en luisterend zijn weg als een dwaallichtje bestaand tussen mensenkinderen contact een spook in het duister Omzichtig raken warme handen liefdevol de jongen als het tijd is om te…

Hij is nergens bang voor Hij draait nergens zijn hand voor om Hij doet alles Hij ziet nergens tegenop. Hij ziet geen leeuwen en beren Hij niet Zij is overal bang voor Zij draait haar hand tien keer om Zij doet niks Zij ziet overal tegenop Zij ziet de hele dierentuin op haar pad Zij wel Samen zijn ze een koppel een stel Samen redden…

Leven als een God leven als een armoedzaaier leven als jezelf er is maar een leven wat je leven kunt hoe je ook leeft je hebt je leven aan jezelf te danken, dus leef!…

ik ben slechts jouw hulp in de huishouding maar vandaag wandelde je met mij in het park een kwestie van vertrouwen en dat deed mij goed volgende week leer ik jou boodschappen doen in de supermarkt op het plein dat jij vreest ik wil je weer tussen de mensen plaatsen, je zelf vertrouwen dat zal mij goed doen…

Als men zijn eigen web goed spint ben je altijd veilig…

ik veeg, klop en zuig ik stof af, dweil en zeem ik zie de mens pleinvrees incontinent zuurstofslangen broze botten ontkracht ik veeg, klop, zuig, stof af, dweil, zeem en steeds weer zie ik een mooi mens van wie ik node afscheid neem de glimlach is daverend tevreden fiets ik op huis aan…

Plompverlegen in de regen overstromen smalle stegen vloeit het water over stenen op een ritmisch hemelwenen gevallen regen glijdt verlegen door mos en zand, gelijk een zegen naar de delta iets ten westen langs verdwaald grind en snoeiresten diep verborgen in de grond waar verbeelding plots ontstond raakt de modderpoel versteend als de…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

Wij willen niet sterven tussen verdorde herfstbladeren maar in de zomer dansen tussen duiven op het plein ons lied zingen wij willen niet de vruchten eten die onder de boom liggen te rotten wel willen wij 's nachts bij open raam in zwoele magnoliakamers gedichten schrijven met blauwe veders…

al zo lang zijn jij en ik een niemand zo hard zo gemeen maar toch zijn wij een zou je graag vergeten in de nacht samen met al de ellende die jij naar me toe bracht jou kleur is altijd wit en men rookt of snuift ja witte sloper doel op jou verloor het werk en vrouw witte sloper ben u trouw al laat de portemonnee het niet toe het gevoel…

Ieder mens verlangt zo nu en dan naar bezinning en rust in de hecktiek van het bestaan ons vaak niet van stilte bewust doe dan de ogen dicht laat alles gaan laat alles los wat wit is en zwart en daal eens diep in je hart loop in gedachten door een sprookjesachtig bos ga met jezelf in dialoog ontdek de kleuren van je eigen regenboog…

ik proef de argwaan aan de deur, de eenzaamheid spat mij tegemoet ik laat ze meestal beter achter tevredenheid doet mij goed doch thuis gekomen maak ik mij zorgen…

Als liefde onze gids is in het labyrint van ons bestaan dan zullen we nooit verdwalen…

voordat ik opsta, rechtop ga lopen, ben ik homo erectum maar dan wel hetero sta ik aderenkloppend overeind en verlang naar het neerhalen van mijn vlag gulzige lippen is wat ik vraag mogen aan mij tippen graag en traag…

De dag begint in stille omgang met het licht in vrede met jezelf en met het eigen zijn Vandaag weer vreugde en plezier leven vanuit het nu vanuit hier…

Doe je ogen eens dicht zomaar midden op de dag Even zonder licht iets zien wat je nooit eerder zag Doe je ogen eens dicht gewoon alles vergeten Geen direct zicht niets zien en even niets weten Doe je ogen eens dicht en dan voorzichtig weer open Heel even was je de wereld ontlopen…

Stilte is als een geschenk Stilte is als water zo puur Stilte is als regen Stilte is als de zon Stilte is als een regenboog vol kleur Stilte omhult de wereld Nergens beweegt er iets De straat is leeg, geen geritsel De straat is verlaten, geen geluid Stilte omhult de wereld Een blad dwarrelt naar beneden Niemand die het opmerkt Een vos…

Droom zacht van het leven waarin je vruchten aanraakt zonder stuk te maken appels plukt van de bomen hun wortels niemand, nee niemand verwoest de geoogste velden verregent het gedroogde gras verdort het vruchtbare landgoed het zwaard past de hand iedereen wacht verlaat de droom door de deur van werkelijkheid het gordijn van de…

ik sta voor mijn kleding kast en denk; wat moet ik nu weer aan?! Dan zou ik liever weg willen gaan. Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Heb ik angst voor: SOA, HIV of AIDS? Of dat mijn partner VREEMD GAAT? Heb ik daarom meer STRESS? Ga ik daarom HYPERVENTILEREN, STOTTEREN en begin ik daarom te TRILLEN? Of ben ik bang dat iedereen mij VERGEET en probeer ik daarom de AANDACHT te TREKKEN? Zou ik daarom STEKEN in mijn ZIJ krijgen en is dat een…

Er is geen tijd voor de verweesde die zijn voorland heeft geerfd maar gebogen door de regen gaat een arm om zichzelf slaat en tussen de gevreesden als een stenen boom versterft Er is geen ruimte voor de loze die zijn luiken heeft verstaald gebukt zoekt naar de sporen die anderen toebehoren en tenslotte als een broze in niemandsland verdwaalt…

Ik loop al heel wat seizoenen mee op deze aard' en heb dan ook heel wat schatten vergaard de een met wat minder tooi maar de meeste zijn waardevol en mooi Die schatkamer is van mij Ik deel hem met iedereen die mij lief is en dat maakt me blij…