Alle inzendingen over welzijn

ik veeg, klop en zuig ik stof af, dweil en zeem ik zie de mens pleinvrees incontinent zuurstofslangen broze botten ontkracht ik veeg, klop, zuig, stof af, dweil, zeem en steeds weer zie ik een mooi mens van wie ik node afscheid neem de glimlach is daverend tevreden fiets ik op huis aan…

Plompverlegen in de regen overstromen smalle stegen vloeit het water over stenen op een ritmisch hemelwenen gevallen regen glijdt verlegen door mos en zand, gelijk een zegen naar de delta iets ten westen langs verdwaald grind en snoeiresten diep verborgen in de grond waar verbeelding plots ontstond raakt de modderpoel versteend als de…

verdrink niet in de strijd van mijn persoon wandelen door mijn hoofd wanhoop te koop met beleid geschreven wandelen door verhalen rustig de geest vertalen samen rollen in een dubbelrol de rol in mijn binnenkamer daar gaat de film spelen de film speelt zich af binnenkamers van onbegonnen zelfvertaling…

Wij willen niet sterven tussen verdorde herfstbladeren maar in de zomer dansen tussen duiven op het plein ons lied zingen wij willen niet de vruchten eten die onder de boom liggen te rotten wel willen wij 's nachts bij open raam in zwoele magnoliakamers gedichten schrijven met blauwe veders…

al zo lang zijn jij en ik een niemand zo hard zo gemeen maar toch zijn wij een zou je graag vergeten in de nacht samen met al de ellende die jij naar me toe bracht jou kleur is altijd wit en men rookt of snuift ja witte sloper doel op jou verloor het werk en vrouw witte sloper ben u trouw al laat de portemonnee het niet toe het gevoel…

Ieder mens verlangt zo nu en dan naar bezinning en rust in de hecktiek van het bestaan ons vaak niet van stilte bewust doe dan de ogen dicht laat alles gaan laat alles los wat wit is en zwart en daal eens diep in je hart loop in gedachten door een sprookjesachtig bos ga met jezelf in dialoog ontdek de kleuren van je eigen regenboog…

ik proef de argwaan aan de deur, de eenzaamheid spat mij tegemoet ik laat ze meestal beter achter tevredenheid doet mij goed doch thuis gekomen maak ik mij zorgen…

Als liefde onze gids is in het labyrint van ons bestaan dan zullen we nooit verdwalen…

voordat ik opsta, rechtop ga lopen, ben ik homo erectum maar dan wel hetero sta ik aderenkloppend overeind en verlang naar het neerhalen van mijn vlag gulzige lippen is wat ik vraag mogen aan mij tippen graag en traag…

De dag begint in stille omgang met het licht in vrede met jezelf en met het eigen zijn Vandaag weer vreugde en plezier leven vanuit het nu vanuit hier…

Doe je ogen eens dicht zomaar midden op de dag Even zonder licht iets zien wat je nooit eerder zag Doe je ogen eens dicht gewoon alles vergeten Geen direct zicht niets zien en even niets weten Doe je ogen eens dicht en dan voorzichtig weer open Heel even was je de wereld ontlopen…

Stilte is als een geschenk Stilte is als water zo puur Stilte is als regen Stilte is als de zon Stilte is als een regenboog vol kleur Stilte omhult de wereld Nergens beweegt er iets De straat is leeg, geen geritsel De straat is verlaten, geen geluid Stilte omhult de wereld Een blad dwarrelt naar beneden Niemand die het opmerkt Een vos…

Droom zacht van het leven waarin je vruchten aanraakt zonder stuk te maken appels plukt van de bomen hun wortels niemand, nee niemand verwoest de geoogste velden verregent het gedroogde gras verdort het vruchtbare landgoed het zwaard past de hand iedereen wacht verlaat de droom door de deur van werkelijkheid het gordijn van de…

ik sta voor mijn kleding kast en denk; wat moet ik nu weer aan?! Dan zou ik liever weg willen gaan. Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Heb ik angst voor: SOA, HIV of AIDS? Of dat mijn partner VREEMD GAAT? Heb ik daarom meer STRESS? Ga ik daarom HYPERVENTILEREN, STOTTEREN en begin ik daarom te TRILLEN? Of ben ik bang dat iedereen mij VERGEET en probeer ik daarom de AANDACHT te TREKKEN? Zou ik daarom STEKEN in mijn ZIJ krijgen en is dat een…

Er is geen tijd voor de verweesde die zijn voorland heeft geerfd maar gebogen door de regen gaat een arm om zichzelf slaat en tussen de gevreesden als een stenen boom versterft Er is geen ruimte voor de loze die zijn luiken heeft verstaald gebukt zoekt naar de sporen die anderen toebehoren en tenslotte als een broze in niemandsland verdwaalt…

Ik loop al heel wat seizoenen mee op deze aard' en heb dan ook heel wat schatten vergaard de een met wat minder tooi maar de meeste zijn waardevol en mooi Die schatkamer is van mij Ik deel hem met iedereen die mij lief is en dat maakt me blij…

zo ken ik mezelf, steeds weer overeind stijf van zelfvertrouwen ik ben rechts maar soms doe ik het links om de spanning er in te houden ik weet niet hoelang ik dit nog pik maar wel dat ik elke ochtend wakker word…

Wit damast met vouwen vast je lijn ontvouwd op kreupelhout Voor wie je morst met dorst of zout kauwt de korst van kippenbout Zuren kringen jaren oud wringen zich in stof benauwd Totdat sonoor gebleekt ivoor zijn nukken lalt in stukken valt Wit damast men scheurt je vast tot repen bloed en luiergoed…

terwijl je tanden zich boren in de koude grond masseren mijn handen jouw gesteelde rond langzaam kruipt leven omhoog naar het licht de vangst in een jampot gevuld met wat aarde het aardbeiendeksel gepriemd en gedicht dan stel ik jou veilig op je vaste plek tussen schoffel en schep, pak fluitend de hengel en peur tevreden op mijn eigen stek…

We zijn met zijn alleen aan het Bakkeren, met zijn allen aan de lijn. We moeten met zijn allen stoppen met roken, en ja, dat peukie da’ s juist na het eten zo fijn. We moeten rechts rijden, stoppen voor rood licht we moeten afblijven van andermans spullen dus kijk uit dat je daar niet voor zwicht. We moeten belasting betalen, we moeten…

Als we de stroom van het leven hebben aanvaard laten we de behoefte los om controle te houden…

Terugblik op een tijd geleden In een kwetsbaar wankel heden Verledens zijn verdreven Functies uit functies ontheven Vanaf gisteren is het mooi geweest Viering van een levensfeest Een scherpe blik, een gulle lach Vanaf morgen is er weer een dag! Toekomst is verheven Doel en doen verweven Gevoel ontmoet verstand Ze schudden elkaar de…

Geef je over aan de creatieve krachten van je geest ontdek plaatsen waar je nog nooit bent geweest en geniet want jij bent de enige die alle beelden ziet zet ze naar je hand laat ze maar komen dan verschijnen ze vanzelf in al je dromen en verdwaal in je eigen sprookjesland waar schoonheid is geluk en fantasie Dan pas beleef je…

Het vierde dagdeel is mijn eerste poort naar opening van zielezaken. Alles wat het licht beheerste keert weer tot stof onder mijn beddelaken. Daar waar mijn denken het begeeft, toont zich de zin van doen en laten en blijkt hetgeen ik heb beleefd een vage spiegeling van diepe geestesstaten. Wat ik dacht dat rechts was, voelt nu links en…

Geluk is een gevoel van verwondering dat op het juiste moment je hart beroert…

Sluit je ogen en zweef mee op de onzichtbare vleugels van de wind die fluisterend door je haren speelt en de zon je gezicht zacht streelt denk aan niets maar geniet van dit moment van rust die je vanzelf weer vindt…

Er broeit iets in mij, word ik ziek? Drink ik soms te veel? Er broeit iets, maar ik weet niet wat Er broeit iets diep in mij in mijn urine, in mijn bloed, vond de dokter niets dan goeds! Toch broeit er iets, maar ik weet niet wat Er broeit & bloeit iets ’t maakt mij zielig ongerust; het woelt & stoeit, het groeit & gloeit…

zoveel ogen die passeren onbewogen en vervreemd wie kijkt nog met zijn kijkers wil zien wat werkelijk leeft zeldzaam is die ene knik waar wel begrip uit straalt het ogenblik dat zoveel zegt waarvoor geschreven en verbaal geen alomvattend woord bestaat uit ogenspraak ontspringt soms heel spontaan een welbewuste mensenkracht die in…

als de krijsende zagen zijn stilgelegd rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos gevoel alsof het eind der tijden is genaderd maar nu ik aan de gehavende restanten weer nieuwe levenskracht ontwaar is mijn somberheid al snel verwaterd hoor ik overal weer vogels fluiten zelfs al fluiten ze niet…