Alle inzendingen over ziekte

Bang voor het leven Bang voor de dood Bang voor het schouwspel Waarin pijnlijk langzaam Mijn leven stukje Bij beetje wordt Uitvergroot…

In de wereld van drugs willen alle partijen scoren, handelaren en gebruikers. Hun dromen zijn bedrog, hun valkuilen talrijk. In een gejaagdheid naar meer zullen zij in minder ontroeren. In duistere steegjes, in vervallen gebouwen, overvalt hun hebzucht in de eindeloosheid, overvalt hun de afmattende paranoia van dit verwrongen zielloze…

Alcoholist in hart En nieren ben je En ook je lever doet Al driftig mee Om jezelf tot de Grond toe af te breken Maar daar zit jij nu Nog helemaal niet mee - 't Is de wereld op zijn kop - Niet alleen je problemen Maar vooral je eigen zelf Lost de drank graag voor je op…

't Is de drank die je Platlegt dag aan dag, Je hersens ketent, Uitdroogt en in het Slot gooit - en jij Maar denken dat je door Haar bevrijd wordt Van je te zware last - En nu ook je ogen het begeven In 't aardedonker van de dag Kun je uitsluitend verder op de tast…

Hij komt binnen met zijn gevolg legt sober de problemen uit omstandig met deze patiënt nadrukkelijk wordt gewezen foto's in zijn hand de witte jassen kraken Bloed stroomt minimaal naar boven als gevolg van een kwetsuur de geboorte was wat prematuur Halsslagaders vervoeren weinig naar de hersenen, die verdrogen na verloop van…

Bang om er te zijn Bang voor de nieuwe dag En voor wat er komen gaat De zon schijnt, maar wel Met een groot zwart gat In het hart van haar stralen Zwart gat gevuld met Verantwoordelijkheid Die daag'lijks genomen Wordt en waar ik al die Tijd het liefst voor wegren…

Wil jij mijn geheugen zijn wanneer ik de donk’re nacht vergeet zongevulde dagen over ga slaan ritme en regelmaat niet meer weet Wil jij mijn dierbare herinnering zijn wanneer ik ga graven in vergeten verdriet m’n handen plotseling weer ga vouwen en huilend roep “ik weet het niet” Wil jij de zon en de maan zijn wanneer ik een regenboog aanwijs…

Ik ben moe ik doe mee aan een wedstrijd die ik nooit kan winnen ik ben moe terwijl ik nog moet beginnen is de rest al binnen ik ben moe ik ben een blok aan mijn eigen been ik zal slechts nog meedoen aan een strijd zonder nummer één.…

Verstand op nul Blik op oneindig Strakke schema's Die als serpenten Mij omhangen en mijn Ik verstikken in Meedogenloze omstrengeling - Als het leven zich moedeloos, Bloedeloos, overgeeft aan De dood die mij gretig Opwacht ontdek ik dat Ik aan het leven te kort kom…

Een pijn heeft zich in mij gezeteld een pijn zo onbeschrijfelijk diep kroop in mij terwijl ik sliep Een pijn heeft zich aan mij geketend hij heeft zijn plaats gevonden en slaat diepe wonden Een pijn heeft mijn huis gekraakt en zich meester van mij gemaakt.…

Was door de bodem Gezakt - voelde de Grond onder mijn voeten Niet meer en verdween In het ondergrondse duister Waar alleen de pieren nog Van alles kunnen zien, en in De diepte van het donkerste duister Zakte ik langzaam weg toen ik Merkte dat er ook hier geen leven Meer was - inmiddels was ook de Aarden tunnel met het grondwater…

Terug keek ik De afgelopen jaren Op alle donkere dagen Die mijn leven verzameld Had - opeenstapeling van Buitensluiting, van neerbuigend Bejegend zijn, gekleineerd Tot op het bot, dat Onder het kwetsbare lichaam Onzichtbaar aanwezig was, Van vele malen verlies met Bijbehorend verdriet van Er niet mogen zijn - Nu ben ik verder…

uitgeteld en uitgeraasd lig je zwetend in je bed even niet meer rennen niet meer vliegen geef je nu maar over aan de griep die jou in haar macht heeft en laat de tijd zijn helende krachten op je loslaten opdat je snel weer 't mannetje bent…

Het zou goed zijn Zei de psychiater Tegen de patiënt Dat u niet in uw Verdriet blijft hangen Maar eer deze woorden Waren doorgedrongen had De zieke kans gezien om Zich onopvallend te verhangen…

Onzichtbaar wordt de aanval ingezet slinks en zwaar in het geniep lijkt 't haast willekeurig niet voor de hand liggend bij wie 't zich openbaren zal en wie gespaard zal blijven trekt de sluipmoordenaar door de wereld der levenden totdat hij zal worden gesnapt bevochten wordt met alle kennis die er tot nu toe voor handen is hopend…

Het allerlaatste zonlicht van die dag scheen op het eenvoudig stenen kruis Wellicht dat God haar smart voorzag zich over haar ontfermde in zijn huis Regenwolken boven de schemering naderden dreigend haar steen gebied De laatste periode bleek één foltering en dus een concentratie van verdriet Grauwe lucht dreigend als die ziekte die haar…

Niets hield je tegen om mij te warmen in je armen ik ben toch ziek, zegt mijn verstand en ook de dokter, alleen mijn lijf, want de baas ben ik ik blijf. Zal het doemdenken mij verleiden neen, je keert me 180 graden weet me te verblijden. Zo dankbaar ben ik nu Ik ga je kussen ga mijn weg, eerst even rouwen t' was ook zo mooi en dat blijft…

Eenzaam met Parkinson Parkinson met pijn Pijn de hele dag Dag duurt lang Lang en levenslang Levenslang gekregen Gekregen gratis en voor niets Niets waard lijkt het vaak Vaak niet begrepen Begrepen door weinig Dit is enorm zwaar Zwaar zijn de dagen Dagen soms wil ik het niet meer Meer niet dan wel Wel de moeite waard nog Nog voor hoelang…

Mijn leven lang nooit anders Meegemaakt dan dat zichtbare en Onzichtbare figuren mij in In al mijn bewegingen hebben Geschaduwd - nooit alleen, Nooit met rust gelaten Maar deze keer ben ik Werkelijk alleen en is Er niemand voor, achter, Of naast mij - ik ben alleen En hoef alleen maar mijzelf Te verantwoorden zonder eeuwige Inmenging…

Dood was ik Niet meer tot leven te wekken Doodverklaard door mensen in mijn bestaan Dood was ik In mijn eigen gedachten - Zo kon ik onmogelijk verdergaan Licht, leven en liefde Werden mij aangereikt Door goede mensen in het UCP Door de dood heen Het leven teruggevonden Dank! bijzondere mensen in het UMCG…

Voortdurend verlies ik Het gevecht tegen de slaap Die het mij onmogelijk maakt Wakker te worden - ontwaken wil Ik uit de boze droom die Mij het leven beneemt - Alleen op spaarzaame momenten Bereik ik het oppervlak van Matig waakzaam zijn, maar ben Niet sterk genoeg de waterdeken Die mij naadloos omsluit Van me af te gooien…

Uitgeteld lig ik onder De spiksplinternieuwe Scan naar het plafond Te staren terwijl mijn eerste Bestraling plaatsvindt - Twee laboranten bevinden zich In de ruimte naast me, zij Besturen met kundige hand Het apparaat dat alle Kwaadaardige restanten Uit mijn lichaam verdrijven moet - Ze hebben mij gerustgesteld, Ik voel me veilig…

Als ik jouw vriend was als ik dichtbij je stond omdat ik je aardig vond en ik kwam je opzoeken wegens ziek zijn mocht ik, dan éven bij je zijn, blijven om in jouw ogen te schrijven... van jou te houden, jou te willen behoeden van pijn jouw hand fijn te knijpen om je nooit te laten gaan zolang onze aardse band blijft bestaan Mocht ik…

Een crash heb ik Nooit meegemaakt En toch ervaar ik Voortdurend die scheur In mijn schedel Waar het leven in En uit gaat, dag in Dag uit, zonder het Zelf te kunnen sturen - Nu ik erover nadenk Moet het toch mijn Leven zijn dat die Scheur in mijn schedel Heeft veroorzaakt - Crash zonder dat er ook Maar één voertuig aan…

Achttien waren jullie in getal, Wachtend op het einde - Achttien levens die zonder reden Voortijdig verloren zouden gaan Onvergelijkbaar met de duizend Doden die ik dagelijks sterf En evenveel levens die ik dan Ongebruikt langs me heen zien gaan…

hier lig ik dan alleen omkaderd door een vreemd bed omringd door vier witte muren kleine witte kamer in groot grijs gebouw nu laat ik haar toe de vermoeidheid ze walst genadeloos over me heen als een bulderende sneltrein ze verwittigt me spot niet met mij aanvaard mij dus doe ik die starre poorten open en laat haar angstig…

Het hoogst haalbare Leefde lange tijd in mij Door de grillen van het leven Ongewild gekoppeld aan het Diepst denkbare - het Ondenkbare dat uiteindelijk Denkbaar werd…

Zieke, zwakke, zich misselijk voelende dokters zijn met geen stokslagen naar een dokter te krijgen! Ja wat wil je...dubbel eigen risico!! Zij kennen als geen ander het klappen van de zweep!!! Maar als ze zouden gaan wordt daar de ‘patient’ altijd veel beter van!!! Ik zeg: dokters en alle afgeleide gezondheidswerkers m/v... gewoon doen…

Ik word vanmorgen maar Moeilijk wakker - mijn Ik wil wel, maar mijn Hoofd wil niet in deze Wereld van graniet Waar elke warmte wordt Tenietgedaan en waar elke Sprankeling van hoop als Een zacht veertje wordt Weggeblazen alsof het er Nooit geweest is - heb ik Me nu daadwerkelijk vergist, Of komt het doordat mijn Hoofd vol zit…

Hier is uw bril Ik heb geen bril Zet hem eens op Hoe staat hij mij ? Hij staat u enig Kunt u er iets mee zien ? Wat moet ik zien ? Tijdloos bestaan Straks komt het eten Ik heb geen trek Andijvie met een balletje gehakt En aardappeltjes gekookt of gebakken dat mag u kiezen Ik heb geen trek Hoe laat is het ? Tijdloos bestaan Vanmiddag…