Koorts

Toen moeizaam de ochtend kwam
verkilde gestoomd nachtelijk zweet
huiverend, rillend ijskleed,
dat het gloeien overnam

het glazen geluk beademd
waarachter het bleke doodslicht
wacht op ratels van een klaaggedicht
denken in rood geremd

opnieuw ontbrandt het vuur
getooid in duistere waas
tollend hoofd naarmate het late uur

blauwe diva’s, lege aula’s
uw koele hand sist op ovenvuur
hinke pinke troost de dwaas

Schrijver: Marcus Dehond, 9 oktober 2013

marcus.dehondskynet.be

ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 353