7254 resultaten.
meisje in de spiegel.
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 920 een meisje in de spiegel zegt hallo.
hallo zeg ik.
wat vreemd.
ze vraagt hoe ik heet.
ik vertel mijn naam.
opeens is het even stil.
we keken mekaar aan.
opeens ziet iemand mij staan.
ik glunderde.
zij ook.
echte vriendschap.
zoiets heb ik nog nooit gehad.
ik kon mijn oren niet geloven.
rende als een kip zonder kop
het hele huis door…
achter zijn ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 283 achter zijn ogen vermoed ik
de wereld waar hij woonde
zijn naar binnen gekeerde blik
lijkt te luisteren naar
geluiden van toen
rinkelende melkbussen op een kar
roepende stemmen tijdens het hooien
koeien, bijeengedreven in de zon
de wereld waar zijn leven stopte
en waar het ooit begon
hij zit in de stoel
en kijkt naar niets
ik streel…
Ochtendmist
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 214 trieste berichten
omvouwen deze morgen
zo vrolijk als de zon schijnt
doen de grijze wolken
toch anders vermoeden
zo naar buiten kijkend
rollen tranen langzaam
in een koud kopje thee…
Verloren
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 371 En ze valt
alsmaar dieper en dieper
zonder begin en zonder eind
Gestoken steeds weer gestoken
met scherpe messen zonder bloedvergieten
lijkt het als of ze in luchtledige verdwijnt
Gezicht vertrokken van diepe pijn
geeft zich gedwongen over aan het lot
dat haar beschoren is
Zij kan alleen nog bidden om een wonder
echter niemand heeft…
Mijn laatste traan.
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.192 Vanaf dan zoek ik mijn heil
in opgetogen eenzaamheid:
al raak ik mezelf misschien
wel kwijt
zie ik toch reikhalzend uit
naar nieuwe dagen.
Ik denk wel niet
dat ik het redden ga,
maar mij
zul je niet meer horen klagen.…
Niet welkom in de hemel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 221 hoge poorten blijven gesloten
niemand begrijpt me
gevoelens veranderen
veranderen mij
iedereen is anders
in deze te grote zee
reikt niemand mij de hand
echoën golven tot in de verte
grote dieptes blijven onbereikbaar
drijf onbegrepen naar waar
jij je verborgen houdt
onder water
wil de hemel mij niet
niemand geeft een zier
kabbelt…
Heimelijk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 110 angstvallig vasthoudend
aan wat ooit was
manoeuvrerend tussen
vier muren
om niet te veel af te wijken
van het dagelijks patroon
daar vernieuwing graag
op de loer ligt
weer al het licht uit de kamer
dat herinneringen niet zal
doen vergelen noch
doen aantasten
zodat schaduwen op
z'n plek blijven
net als ik…
De dood van de verte ( 2 )
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 713 alhoewel mijn lijf de verte draagt
en ik het komende in lengte van dagen ontzie
is het dus niet overmorgen die verder vraagt
om het even wat ik er nu zelf mee bedoel
daar zelfs wat was, schijnbaar niet opdaagt
vandaag ervaar ik, dat wat is geweest
als jaren verzameld lijkt in slechts een beeld
waarin begrip enkel ledigheid leest
ik ben…
gooi mij niet weg...
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 228 Gooi mij niet weg
alsof het niets is
want de takken
van de bomen
vangen mij toch
wanneer ik val
omdat er altijd
iets zijn zal om
voor te bestaan
en wat ik mis...
in dit oneindig
tranendal schijnt
soms toch de zon
dus mij krijg je
niet klein al moet
ik door stof gaan
ik zal altijd weer
opstaan en doorgaan
met leven,…
de jas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 letters schrijven
in voorbijstromend water
is niet zo zinloos
als van iemand te houden
die geen liefde kan geven
zie het leven van een afgedragen jas
dragen is beschamend van wegdoen wil je niks weten
we vergroeien ermee als bijenwas
geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder
schrompel ik in ijzige lucht
zou dan ik de zwakke mens…
Levend sterven
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 463 er is iemand gestorven
in mijn ziel
langzaam en over vele jaren heen
de weg was blind
het doek viel
in mij is iemand
als de dood
verlaten door het leven
een hart in nood
weer neemt
de schaduw mij mee
eigenlijk al vele, vele jaren
ik volgde ontkennend gedwee
immers er was ook oud verdriet
het kwam niet tot bedaren
het kleurde…
Wie met de zon danst
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 675 aan het graf van
een winterse dood
zal ik de mantel van
herfstvlinders dragen
met vleugel-ogen
zonder vragen
mijn schaduw
vooruitwerpen
in de tijd
waar ik het licht
kan vangen dat
paden plaveid
om rozen te kweken
want geuren worden kouder
en kleuren ouder
in de storm van het wachten
wanneer avonden vallen
en dagen breken
in eenzaamheid…
Alleen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 496 Leven als een muisje,
in een doosje, heel alleen.
Luisterend naar de stemmen,
verdrinkend in het geween.
Angst voor alles,
zelfs angst voor de 'schrik'.
Leven als een muisje,
heel alleen,..., zoals ik.…
De eenzame kous
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 323 De eenzaamheid van het niet kunnen
maar wel willen
staat op zijn voorhoofd gegrift
het niet kunnen vragen,
omdat ie zo niet is opgevoed belemmerd
hem in zijn doen,
zijn laten zijn alles.…
Een zwaar gevoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 610 Ik voel me geen lust maar een last,
Zit voor mijn gevoel opgesloten in een donkere kast.
Het gevoel weegt zwaar op mijn hart,
Mijn gedachten ver weg, mijn ogen gitzwart.
Niemand die begrijpt hoe ik me werkelijk voel,
Iedereen ziet alleen die vrouw in die rolstoel.
Ze verdwijnen, rennen weg voor wat is,
Waar is nu die arm, die knuffel die ik…
Mis.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 365 Misschien is het
omdat je me te vaak
bent vergeten
Het kan ook zijn
dat je me
niet vaak genoeg
hebt gekust
Maar binnen in mij
is het zo leeg
word het steeds kouder
ik mis je aanwezigheid
je hand
je schouder…
Vastgenageld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 238 uitgestorven pleinen
en straten
huizen in de schaduw
hun reikwijdte van glazen muren
verschuilen geen optie
zelfs niet onder
de houten trap
in het voorportaal
het is stikken of leven
het glas is immers
geen pantser
ergens dwaalt het door de kamers
likkebaardend
ladderzat
als een valse profeet
spijkert eenzaamheid haar vast…
Vergeten
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 727 Wanneer namen begrippen worden
tast de wijsheid in het donker
verslagen door een stille kracht
verlangend naar het wonder
maar
ooit komt er een moment
waarop wij zullen weten
wanneer dat moment
ben ik nu alweer
(vergeten)…
leegte en schamelheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 544 Leeg is mijn hart vol is mijn hoofd.
Waarom ben ik uitgedoofd?
Moet ik nog langer zoeken naar de waarheid?
Immers, niemand wil de waarheid....
Schamelheid voor in de eeuwigheid,
waarom ben ik op aard?
Ben ik dan niets waard?
Ach...wat zeur ik ook , en keek omhoog
naar het grote heelal.
Ach ik snap het al......
Geen bal......…
waterkant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 320 een man
dichtbij de waterkant
het roerloze water
het beladen hoofd
verder niets
een man
dichtbij de waterkant
niet verder…
Lichter dan leegte
netgedicht
4.0 met 55 stemmen 898 Waar ik zocht
naar een samen in een
laatst geschreven zin
wachten woorden
in de schaduw op
een nieuw begin
de lucht is
zoveel lichter dan
die leegte in mij
ik draag mijn hart
de tijd voorbij...…
Overpeinzing
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 339 Als ik dadelijk tegen jou
fluister dat je weg moet gaan
zeg jij misschien waarom
mijn lief, ik hou van jou
Moet ik dan zeggen
dat ik niet meer leven kan
met jouw liefde voor de pijn
en dat mijn eenzaamheid
steeds groter wordt
Maar
als ik dan weer naar je kijk
en je smal gezicht omvat
ben ik blij
dat ik gezwegen heb...…
Bijna ......voor Joanan R
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 222 Bijna weggegleden in eenzaamheid
niemand die mijn strijden zag,
steeds maar in gevecht met mezelf.
Tot ik een opening vond, mijn emotie
ging tonen ook kon huilen, de vogels
hoorde zingen, bloemen zag bloeien.
Het mooie van het leven ervaren,
leerde mijn gevoelens te uiten
en weer van mezelf te gaan houden.…
Omringde
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 191 Eenzaamheid was het die mij
omringde het werd donker,zag
niet meer het licht van de maan
toen ik alleen verder moest gaan.
De tijd heeft wonden geheeld
ik ging weer warmte voelen
zag de sterren, zon en maan
ging opnieuw van het leven houden.…
de Kamer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Vrijheid gehuld in leegte
zwaar hoofd in ronddolende gedachten
die naar een huis smachten
Haar huis
geen thuis
Waar leegte niet wordt verjaagd
vult het verleden
de kleine kamer
glijdt ze achteruit in een toekomst
Altijd
haar heden…
Geïsoleerde vrouw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 2.485 Een kleine kamer is haar onderkomen
waar ze zichzelf moed in praat
de pillen die ze heeft ingenomen
tekenen grof op haar droeve gelaat
De wereld en al haar onderdanen
lieten deze vrouw keihard in de steek
niemand ziet nu nog haar tranen
elke dag duurt minimaal een week
Isolement in een oase van pijn
slechts God mag haar komen halen
uit…
De stilte delen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.774 Een onzekere toekomst
een bizar verleden
drijven op eenzaamheid
in het donkere heden
Ik praat tegen muren
liggend op mijn rug
ze luisteren aandachtig
maar zeggen niks terug
Niemand om mee te praten
niemand om te strelen
gedoemd om alleen te zijn
en de stilte te delen...…
Volle maan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 952 Dag volle maan
daar was ik even
ik kom onder jou staan
om mij bloot te geven
Ik heb niemand meer
slechts adem en lijf
jij en grote beer
zijn mijn tijdverdrijf
Dag volle maan
waak over mij
geleidelijk aan
voel ik mij vrij...…
Tijd van eenzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.512 Ik zoek die ene omhelzing
die mij geeft wat ik wil
warmte en genegenheid
het maakt zoveel verschil
Laat mij een keer voelen
hoe gemeend iets kan zijn
zonder het stukje wantrouwen
op een voor mij vreemd terrein
Mag ik ook een keer koesteren
ik wil zo graag mijn liefde kwijt
en het enige wat mij omhelst
is de tijd van eenzaamheid...…
Eenzaam huwelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.210 haar ooit weer ziet
zeg dan dat ik haar mis
en dat het zonder haar
allemaal zo zinloos is
Als je haar ooit weer ziet
zeg dan dat ik niet zonder haar kan
dat ik elke nacht aan haar denk
en dat het meer was dan “houden van”
Als je haar ooit weer ziet
zeg dan dat ik zielsveel van haar hou
en dat ik binnen afzienbare tijd
met mijn eigen eenzaamheid…