inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.164):

De dood van de verte ( 2 )

alhoewel mijn lijf de verte draagt
en ik het komende in lengte van dagen ontzie
is het dus niet overmorgen die verder vraagt

om het even wat ik er nu zelf mee bedoel
daar zelfs wat was, schijnbaar niet opdaagt

vandaag ervaar ik, dat wat is geweest
als jaren verzameld lijkt in slechts een beeld
waarin begrip enkel ledigheid leest

ik ben alleen bij machte te ervaren
dat een mens nietig kan zijn of minstens gering

mijzelf nu, tijdens het inademen het meest
als tegelijkertijd vocht het requiem voorleest

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 26 april 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.8 met 16 stemmen aantal keer bekeken 712

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly
Datum:
27 april 2010
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
In het nietig ontdekken we soms zomaar weer de kracht.
Voelen we, hoe we van betekenis kunnen, mogen zijn.
Klasse jouw schrijven.
Naam:
pama
Datum:
26 april 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
Het gaat om het nú, de morgen is geplaveid met de sompige zoden van vergankelijkheid. Mooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)