Alle inzendingen over Luc van Dam

De grijze dame die hij bezocht was in haar eenzaamheid verleerd om een gesprek te voeren. Omdat zij zwijgen bleef wist hij ten diepste niet meer wat hij aan moest roeren. Ten einde raad zong hij voor haar een tikkeltje verlegen de oude psalm: “Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen….”…

Een avond in Goes Waar nuchterheid de bomen voedt De lucht de aarde geuren doet Het gras met vele kleuren zoet mijn hart een houvast geeft Een avond in Goes Waar een oude dame vol hartenpracht recht vanuit haar ogen lacht En eenzaamheid de ziel verzacht met mooie woorden zelf bedacht Maar waar ik ook deze nacht niet alleen zal zijn…

Gebel, een dame op een Sparta-met. Hoe aards zijn hemelse zaken? Nu rookt een engel een sigaar. Een klap. Een grap. Het regent associaties. En wij maar fantaseren. Een hemel vol raadsels.…

op de dam dacht ijzeren hein ook al is thuis goedkoper ik blijf een kroegenloper op dus naar het rembrandtplein hij wrong zich op lijn negen tussen een keur aan wijffies met weinig om d’r lui's lijfies ter wrijving niks op tegen hij sprak ik voel hoor zie veel drang uit de provincie geniet met mij het levenslied helemaal van de betuwe…

het oude huis  staat klaar opgetut als een bejaarde dame die bezoek verwacht ze geurt  naar gisteren het laatst gezongen lied echoet na achter het verse stuckwerk  de vloer herinnert zich de slepende tred het zwijgen de laatste zucht Als straks de kijkers komen  rekt het oude huis zich uit en spiegelt nieuwe dromen voor geeft zich…

beloftes werden gedaan op windstille dagen gepassioneerde nachten laten ons nu geeuwen steden betraden we met gretige nieuwsgierigheid ik herinner me de dame met een zwarte hoofddoek bijna ongepast in de felle zon ze verkocht rozen in een mandje jij kocht ze gul strooide ze over mijn lichaam in de nacht die kwam ach, ze waren…

Het kopen en proeven daar begint het mee een blaadje sla, wat basilicum het ruiken aan het fruit De marktkoopman trekt vreemde gezichten erbij maar valt voor de glimlach van de sproetige dame Zij droomt van het proeven tijdens het snijden, bakken koken, een witte en een rode die zij met haar vrienden deelt Het is als met koffie drinken…

De engel als vuur, de engel in vlam deze liefde een gebroken dam jou die ik bliefde, geen kapitein aan 't stuur. De engel gevallen, geen liefde meer van haat bevallen, pijn keer op keer De duivel uit haar cel, mijn ziel mijn hart, gebroken door hel.…

ironie staande, schertsende supersnelsonnet van Theo Danes dat vandaag onze site siert, vormt mijn inspiratiebron voor onderstaand gedachtenspinsel En dan die feestjes van die hoogbejaarde Met Marokkaanse sloeries in het duister Nog hoort men langs zijn doodskist het gefluister Dat zijn imago kelderde in waarde Heel anders dan die Dame…

Toverheksen in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen…

Ze is gekooid, de dure dame Ondanks haar schoonheid in mineur Zonlicht schijnt door rose ramen Maar haar gevoel mist elke kleur Zo charmant, de laatste mode Die ze als een harnas draagt Kil van binnen, als een dode Waar verdriet aan alles knaagt Ze kent zijn tekens van verlangen Weet precies wat komen gaat Speelt het spel, met goud behangen…

de meester van bel nummer twee wil om drie uur negen stipt zijn honingzoete kamillethee de dame met de migraine dat is bel vier geeft om een ontbijt à la carte geen zier dan heb je mister culinair onder bel nummer zes die eet pasta met een steakmes en de meid in het souterrain kan dit alles wel aan zolang er verse oesters en…

Ergens in Rusland leest nog een dame. Zij ademt (zoals wij allen ademen moeten) of luistert ademloos naar haar hartslag. Zij kan maar niet geloven dat zij werkelijk leeft. - Ik ben, Godzijdank, een figuur in een boek ik moet er toch niet aan denken echt te bestaan.- Zij ventileert alsmaar meer en haar hart slaat af en toe af.…

. ----------------------------------------- uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…

woorden spelen hun spel duikelen in golven verstromen de gevolgen in kuivende vloed maar op het strand wacht het verstaan als het schuim is weggeblazen naakt de kale waarheid snel zonder azen in vier kleuren spelen dame en de heer hun nellenspel en roemt boertien het mes snijdt fel door hoge golven ja ze spelen goed stranden…

de aanwezigheid van een aardappel of eigenlijk, het waarneembare onomstotelijke, proefbare, halfzacht gekookte van een verse aardappel het onherhaalbare van gisteren onhertreedbaar als afgesloten gangen het verdragen van regen en vuur het ontherfsten van naderend afscheid een geest in een fles stoppen, het hek van de dam in de grondverf…

Amsterdam De stad is zo druk dat er geen enkel schaap meer over de dam kan. Nepnieuws Woorden vliegen op geruchten doen de ronde het regent leugens. Tik tak De tijd maakt sprongen het is later dan je denkt schenk nog maar eens in. Wisselend getij Geluid van water verder dan de horizon gebroken golven.…

Het universum Een magisch proces De alchemie van woorden Tot betekenis Subliem gereedschap Dat zacht of vlijmscherp kan zijn Een dreun of streling Elk woord bekent kleur Transformeert tot een geheel Vertelt een verhaal Een verandering Als de steen in de rivier Die de stroom wijzigt Waar vele stenen Zelfs een dam…

Noem ze relikwieën , klokkenluiders van de Notre Dame.…

Ze roepen maar wat over en weer, mompelen -- verder in zichzelf.…

Altijd pijn, zo sprak de dame, die ik tegenkwam op straat Altijd pijn en moet je weten dat ik er weinig over praat... Want als men aan mij gaat vragen Hoe het eigenlijk met mij gaat Zeg ik meestal Oh, het gaat wel en ook wel dat het overgaat...…

een witte dame begeerde een zwarte heer ze had vernomen van zijn kunsten dat trok haar des te meer pionnen werden opgeofferd torens gesloopt, paarden gedood en lopers baanden wegen mens, haar nood was groot ze zette hem, eindelijk, mat nu kon hij geen kant meer op hij bood zijn wapen aan ze sprong er boven op vurig werd hij bedwongen…

zijn geliefde jonkvrouw is steevast gevangen en gekluisterd aan een rots en monsters geven niets dan last dus telkens speelt hij ’t drakenspel hij voelt zich dan bijzonder trots als zijn dame hem bekijft, zo fel!…

Water dragen steeds en meer, aan branding breekt de zee door dam, het tij neemt keer en ook het wrakhout mee. Golven hard, geweld uiteen gespat in scherp, de snee snijdt dieper dan geween door laatste barenswee.…

de schaker denkt zijn stukken al zettend ver vooruit wellicht zal het hem lukken als hij de aanval stuit de koning lijkt tevreden zijn dame schuift zich vrij het paard nog onbereden de toren aan zijn zij een loper, licht hooghartig, staat stevig op één been hij stuurt en vindt dat prachtig zijn tegenstanders heen maar ergens in een hoekje…

Het las daar als een dam, hoe hoog de kachel ook stond, het vatte nooit eens vlam. ----------------------------------------- uit: 'Statig Landschap Achter Glas', 1982…

Een dame met smetvrees uit Emmen, wier kuisheidsdrift niet was te temmen, verheugde zich zeer in 't Victoriameer, maar wou óók wel in haarwater zwemmen. Voor het schoonzwemmen reisde ze naar d' Amazone, de Lena of Saar of een zijrivier, want ze had danig het land aan het vuilzwemmen. Smerig! Vandaar.…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

Als het effect van een gebroken dam.…

hier moet je zijn' en ik deed mijn ding klom op een ladder, het stof lag hoog en zij moest steeds gaan zitten omdat zij niet meer zo gemakkelijk bewoog ik heb alles uit de kast gehaald, ik word daarvoor betaald en alles terug gezet oudjes kunnen erg precies zijn tussendoor koffie en een rokertje op het balkon een lieve oude dame…