3029 resultaten.
IMPROMPTUS NO.1, D.899
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 902 in eenzaamheid op pad
met mijn verzonnen metgezel
volg ik de loop van de rivier
en denk aan wat ik had
een poosje neem ik rust
en ik herinner mijn vaarwel
ik blijf voorlopig even hier
maar plots word ik gekust
ze zegt: "toen je daar zat,
teleurgestelde jonggezel,
zo met je ogen op een kier,
was het alsof je bad."…
Berlijn
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 458 Berlijn
Je bent soms net ik
Berlijn
Half in de steigers
Lopend door mij
zie je wegen die snijden
en straten die omarmen
Kille gebouwen,
onbegrepen architectuur
en pleinen die verwarmen
De geschiedenis
Daar zal het niet meer aan ontkomen
Het hart blijft kloppen
De rivier zal altijd blijven stromen…
sterrenpracht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 217 jij bent de wolken doorgetrokken
de dag is aangebroken, niemand ziet je dorp meer
snijd letters uit de maan
schrijft brieven aan de hemel
wees niet bevreesd een fout te maken
de zon is je vlakgum
een rivier van zinnen zal hier ontspringen
als jij je uitstort daar in die sterrenpracht…
Begrepen stilte
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 888 De tranen hebben
een lengte naar droogte
aangelegd
maar jij hebt in mijn stilte
rivieren zacht weten
te verleggen in beweringen
van kerels net als ik
is er een stilte vergeten
onder luierend wintermaanlicht
blijven de levenden onder ons
opzien naar dode dierbaren
omdat ze nog niet zijn vergeten
in herinnering bijna met ons wenen.…
rimpels in het water
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 222 tranen vloeien
niemand ziet
wangen blijven droog
ze staat daar maar
aan de oever
van de rivier
aan haar voeten
kringelen
rimpels in het water
ooit gooide zij een kiezelsteen
ze schreef haar boek
zo vol van leven
nu staart ze naar
de rimpels in het water
haar hand blijft leeg…
Regen uit buien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 ik verzamel
bossen om
oerwoud te maken
wolken
die de tornado
laat draaien
regen uit buien
rivieren die water
in zee zullen spuien
zonlicht dat leven
gaat scheppen door
groei en bloei op te wekken
dankgebeden van hen
voor het zijn hier op aarde
in menselijke waarde…
Tuonela
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 331 op de donkere rivier
de creatie gracieus
hoe sneller de stroom
het lied betoverende,
majesteitelijk aanzien
het rijk kan ook mooi zijn…
als eenzame schoonheid
zwemt zij daar
smart en zwart
zijn even vergeten,
bedrieglijke droom!
teister mij niet langer!
toon de werkelijkheid!
onthul eindelijk!…
Mijn boeken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Boeken over mensen
over hoe zij op hun zoektocht gingen
rivieren waren onrustig en breed
zeeën waren diep en wild
woestijnen waren echt droog
zelfs geen fata morgana verscheen daar voor hun ogen
hun strijd om te overleven
over deze mensen en hun reis
verhaalden mijn boeken
maar zij zaten op hun Ikea bankstel.…
De andere helft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 495 Gisteren, vroeger en nog levens ver
wil ik je weer ontmoeten
verlangen onstilbaar, meer en meer
ik wacht zo'n duizend jaar, echt waar
je zal me vinden en herkennen
mijn ogen, hart, totale wezen zien
rivieren vloeien samen, onvermijdelijk
het tijdstip volgend dat het juiste is.…
Anu is haar naam
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 252 zij - de vrouw hoort
roepstem van leegte
die in haar buik ontspringt
en gaten slaat in haar ziel
tot zij zich buigt
naar de aarde
die haar verleidt
naar goden in bomen
en naar goden
die rivieren bevolken
dan groeit zij bezwangerd
uit haar schaduw
als Godin verheft zij zich
naar de lichtende zon
die zij omarmt en omvat
zij is…
Regenspiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 Verloren tranen
noem je in liefde
regendruppels
herinneringen
voor het brein
tijdens vervagen
van gevoelens
je draagt een oude koffer
waar de rivier het land verlaat
met een kaartje voor de trein
in gedroomde werkelijkheid
neem je afscheid
van de regenspiegel
die achter de toekomst kijkt.…
verdwalen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 151 niet langer
zoeken we
de weggewaaide kaart
de gemiste afslag
evenmin
doelloos
dwalen we
langs het stroompje
dat uitmondt in
een brede rivier
overgeleverd
aan de inktzwarte nacht
zetten we
voet voor voet
door onbekend gebied
is er een weg terug?…
Een mooie vrouw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 305 Wanneer de merel zingt
zie ik je flaneren
jouw lijnen
als een landschap
vormen rivieren
in hoopvol verlangen
jouw lichaam
houdt mijn drift
in toom
als de vleermuis vliegt
koester ik mijn dromen
aan jouw boezem
jouw lichaamsvormen
mediteren mijn gedachten.…
Echo in de nacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 214 Hoe weergaloos
is de echo in de nacht
nu alle bomen zwijgen
in het tekenland
van mijn verdriet
waar het potlood
zwarte lijnen trekt
naar een rivier
van tijdloze woorden
om de stilte niet te horen
die zwijgt in mijn hart
om de liefde niet te vermoorden
die bij me bleef toen jij stierf
in al die mooie woorden.…
ze hangen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 408 druppels
vallen niet
ze hangen
in de lucht
gaan dan vlug
weer terug
het water in
ze duiken
met een plop
hun kop kapot
in plassen
op de grond
springen
ze op
van sloot
naar beek
dan de rivier
in zee en oceaan
met wolken vlug
dan weer terug
het vallen
is gedaan…
Oorlogskind (2)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.425 Hoe diep zijn de gedachten
geworteld in je ziel
Hoe eenzaam zijn de beelden
toen jouw vijand viel
Hoe dreigend zijn de nachten
oog in oog met duisternis
Hoe diep zijn de diepste wonden
van jouw hart dat nu
zo vurig aan het bloeden is
Kan ik jouw tranen drogen?…
Stilte-offer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 593 Onderga dit heksenuur:
overtreed jezelf,
speel met vuur
dat lichter maakt en duister;
duik onder en daal af,
betreed de cirkel
van innerlijk gefluister;
gebruik je adem,
ontstijg dit aards bestaan en
verken je diepste oorden,
ontsteek een kaars en
breng een stilte-offer
aan mijn woorden.…
IN DUISTERNIS VERSTOPT
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 712 In het diepst van mijn ziel
heb ik een geheim gepropt
wat ik ooit verdrongen heb
zit erin verstopt.
Iedereen heeft zo'n plekje
met 'n verborgen gebeurtenis
en het blíjft verstopt
op dat plekje in de duisternis.
Misschien wil ik ooit
m'n geheim aan iemand kwijt
wetend dat ik dan
van 'n duistere last ben bevrijd.…
sneeuwgelokt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 met de straten aangewit
en gekranst in woorden van
verrukking
sneeuwgelokt bekruip je mij
warmte isolerend
tot in het diepste van
mijn ziel
geluk vibrerend
in gevoel van
verstandhouding en
wederzijds respect
in de mist van onze
herinneringen
houden wij elkander vast
los van toen
en opnieuw beginnend
zullen wij…
Trance
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 921 De lust in vlees begonnen
verjaagt spontaan de droogte
van het preutse uur
duik in mijn diepste bronnen
en klim naar grote hoogte
in ons verzengend vuur
laat ons lijf pulseren
als een driftig dier
in ontembare kadans
wij zijn elkanders veren
op de vleugels van plezier
in tomeloze trance.…
Mijmering…
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 455 Door een geluid of geur gevoed
tot in je diepste dromen.
Je kunt niet vechten
tegen een herinnering,
hij laat zich niet vervangen
In elke stille mijmering...
ligt ook een diep verlangen.…
Mijn slaap.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 305 Het was weer een nacht
met zware donkere vleugels
mijn slaap lijkt te zijn
gestorven in het diepst
van mijn ziel
langzaam neemt het
verleden afscheid
het was een mengeling
van schuld en verwijt
mijn ogen zijn niet meer
doorweekt van tranen
jouw lach ontmaskert
mijn diepe gevoelens
- als jij weer stralend naast mij staat…
Het gouden blond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 in het zachte
parelmoer van schelpen
ruist de zee
je stem zingt
boventonen op het
schuim van golven mee
nog zijn
je haren droog en
waaien in de wind
het gouden blond
van zon dat je
alleen in holland vindt
je ogen
spreken warmte
in hun diepste blauw
samen door
de branding maar
de zee is stervenskoud…
Overdracht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 187 Had er nog nooit
Van gehoord, hooguit
Als een huis een
Andere eigenaar
Krijgt en aan hem
Wordt overgedragen -
Maar dat jij de
Mens bent op wie
Ik mijn diepste
Roerselen projecteer,
Dat jij mijn
Overdracht bent
Die mij het leven
Redt, dat zie ik
Nu pas, nu jij
Mijn leven gered hebt
En aan het begin
Van mijn nieuwe leven…
Hadalis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 ga mee over de bondige,
rechte, harde bodem
laten we gaan
naar het voeteneind
alleen of in samenspraak
naar het diepste gewicht
in de gang van zwaartekracht
het bezinksel van verdrinken
randen van zwart, blinde vlek
op platheid aan ondergrens
waar de doden liggen
die niet verder zinken konden…
Het paardenbloemt in mei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 151 Laat vogels en laat bloemen
je diepste naam maar noemen.…
opnieuw vliegt de engel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 334 opnieuw vliegt de engel
vleugels zwaar beladen
met het slijk van aarde
klapwiekt hij traag
door angsten en pijn
dan daalt hij neer
vlak voor mijn voeten
blijft hij verbijsterd staan
en wist de sluier van
mijn aangezicht
in dat gezegende
ene moment
ontmoet ik in zijn ogen
mijn diepste
eenzaamheid
en ik schreeuw!…
Een druk op de knop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 een druk
op de knop
Is niet knap
Een lijkend knappe kop
Denkt te rap
Een rappe kop
Drukt snel op de knop
Om een bericht
De wereld in de sturen
Ongestudeerd
Het lijkt gecontroleerd
Maar het effect
Van snelle
Berichten
Is dat één druk op een knop
Ongecontroleerd
De wereld
tot in zijn diepste vezels
Kan ontwrichten…
Er waaien klanken over de dijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 En eeuwig stroomt zij, tot aan de horizon
waar de rivier zich vermoeid te rusten legt
in het grote water voor de kust van Albion.…
Romantische verkenning
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 69 Diep in de nacht schrijf ik je
als een eerste verkenning
in het duister van de tederheid
handen die naar een rivier zoeken
waar ogen langs oevers dwalen
romantische overwegingen
in dit leefgebied vol tranen
overstromingen, mensen in nood
terwijl jouw hart roept om vreugde
liefhebben tot diep in het nachtboek
tot aan natte ochtenddauw in…