Alle inzendingen over onverwacht

Toen sprong het licht op oranje, dat was toch niet geheel onverwacht, maar hij had daar blijkbaar op gewacht, want hij trok op, langzaam … die kanjer. Mij stond het rode licht weer toe te stralen, ‘k zat opnieuw geduldig op wacht, maar van mij hoor je geen klacht, al zat ik gruwelijk te balen.…

De bevalling geschiedde niet thuis: onverwacht kwam d'r zoon: ze was kuis! - Wat een pijn! Lang erna bleek een band met z'n ma, want ook hij leed veel pijn aan het kruis.…

Gaf je mij, met mijn ogen dicht...onverwachte zoenen. Waarom zei je toen pas...dat je van mij hield waarom pas toen, nadat mijn liefde voor jou, compleet was vernield?…

Die straling valt echt niet ontlopen geluk stroomt door je lichaam heen niet te geloven het is nu “wij” alleen moet mijn hart dat straks bekopen Spanning, hoge volts, niet te verdragen een mens, ja gewoon een simpel hart je denken en hersens zijn kompleet verward onverwacht, ja warme liefde, je bent verslagen jouw geluk, kan niet meer…

nieuwsgierigheid klinkt heel luid onwennig verlangen geeft een schot voor de boeg Misschien wil ik wel je warmte voelen als je in mijn armen ligt om te begrijpen wat ze bedoelen met liefde op het eerste gezicht Elke dag ben je een klein beetje hier ik balanceer tussen bang zijn en hopen maar het deurtje van mijn hart staat op een kier mocht je onverwachts…

Elke avond als een zachte bries en net zo onverwacht, voel ik die trilling in mijn hart en fluister ik jouw naam heel zacht en teder. En van heel ver hoor ik de echo van jouw stem, als een veder zo licht alsof je vlak bij me bent en bijna aan kan raken. Zodat we in stilte geliefden zijn en liefde in stilte maken.…

de nacht is maan en leeggeschreven stilte en een halve kop koude koffie en een raam en een man zonder naam die voorbijloopt misschien naar een vreemd land of de volgende bladzijde waarop nog geen einde geschreven staat ga je weg, man, of zal ik zachter blijven en dit papier achterlaten zodat ik je raak in je eenzaamheid alsof je onverwacht…

zorgeloos uitgesproken in zwaaiende handen herhaald tot de bus achter de hoek van de straat verdween Iets of iemand heeft er anders over beslist de klas zal leeg zijn voortaan en zoveel stoeltjes in evenveel huizen harten vol verdriet en heimwee tot de thuisblijvers zelf hun laatste rit aanvangen ooit als 't leven onverwacht…

Nog kijk ik naar de bron die twijfels voedt over Uw goedheid, als U onverwacht de kloof die ons scheidde, dicht met almacht: een ster is het die mij U loven doet. Ik zie licht, een stal. Een zwoegende vrouw baart Uw zoon, in al zijn vorstelijkheid, op wie ik in mijn doen en laten bouw.…

Dinsdag nacht had zich het onverwachte gemeld, Een stem, een adrenaline stoot, een ambulance gebeld. Met zacht en gebroken hart, Naar de opvang gebracht. 2 uur in volkomen onwetendheid, Hersenspinsels gemaakt en verbroken. Leek dan eindelijk gevaar vermeden, En grootse confrontatie gekomen.…

Toch onverwachts is zij vredig klapwiekend weggevlogen. Het raam stond op een kier. Een pijnlijke constatering dat door menselijk onvermogen zij alsnog voor een ruimer speelvlak heeft gekozen. En ons beneden achterlaat In de zwaarte van het bestaan.…

verdriet en pijn, In volstrekte eenzaamheid Het stukje korstmos bewegingloos Liggen blijft, de weg naar Het licht die in het Begin oneindig lijkt En alleen lijkt Op te houden als ik Deze aarde verlaten heb, Is daar ginder in De verste verte Nog net voor ik Deze wereld verlaten zal Een streepje licht Waar de zon toch Onverwacht…

De spookachtige legende verschijnt Bij de Afrikaanse Kaap onverwacht; Daar waar de Hoop niet goed is voor Wie niet op zijn onheil is verdacht. De Vliegende Hollander vervoert Slechts de dood; de duivelse Pachter in zijn ijdelheid te groot. Een V.O.C.-schip in duivelse handen.…

nest van blad en tak onder boom en bladerdak jong geluk zag ik ontvouwen achter raam sta ik te koken ziet mijn oog bewegend klein nattig zwart in haar domein eierschalen zijn gebroken maar zie hoe snel natuur ontdekt een reiger nadert sluipt heel zacht op lange poten dichterbij en met zijn hals lang uitgestrekt pikt hij gewiekst en onverwacht…

Haar kern is kenmerkend vanwege een onbeperkt onverwacht bevrijdend gevoel door een groen landschap van heuvels en valleien in de nacht met het geluid van een stromend beekje begeef ik mij door geuren van lavendel en mandarijn naar de kern die tastbaar voelt en fluweel zacht.…

zag de bui al dagen hangen je cumulust in wolken onweert in het binnenland maar aan het strand heeft kou van zee en zon alweer de overhand we duinden in het groen en geel zagen vossen en konijnen in een fractie van bewegen warmte werd ook hen te veel toch kwam nog onverwacht een stil gordijn van regen zag druppels op je witte shirt…

Dat wij blij zijn met wat ons onverwacht confronteerde op de levensweg. Die verrassing die het midden houdt tussen een groot geluk beleven en het teruggeworpen worden op wat ons leven markeert met domme pech. Verrassingen zijn medailles met twee kanten. Zij vragen ons te kiezen tussen de twee extremen van een menselijk bestaan.…

't Leven kent vaak vreemde wegen Onverwacht en onbekend Sterren, Maan en Zonneregen Blauwe wolk die boodschap zendt Nachten grijs en donkergroen Bomen hoger dan de huizen Feetjes die het licht uitdoen Bladeren die wind doen ruisen Maan die waakt en Zon die slaapt Bloem die sluit en boom die gaapt Dromen tussen zee en zand Reizen…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

Het was zijn sportieve hart dat er onverwacht mee stopte. Zijn oude tas lag al afgedankt en bleek zo erg versleten, maar was nog bruikbaar en gevuld met in jaren vergaarde weten. Zijn lichaam, sterk en afgeslankt, was in een strak tenue gehuld toen hij verbaasd ging zitten.…

Dus ook jij hebt nu ons aards bestaan verlaten Het bericht kwam onverwacht verdrietig aan Maar ieder mens gaat, dus ook jij Want hoe kon ik denken dat jij de dans zou ontspringen Juist jij Had mogen blijven Om deze planeet iedere dag wat mooier te kleuren En dat heb je ook gedaan In je onvergetelijke mooie bestaan Rust nu zacht…

Wachten op het ochtendlicht wachten op wat komen gaat wachten op een ingeving wachten totdat het er staat Wachten op een nieuw seizoen de lente staat aan de poort wachten op het onverwachte wachten op een antwoord Wachten bij een spoorwegovergang wachten op een teken of sein wachten tot het licht dooft er kan nog een trein komen Boeren…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

in onverwachte pijn maakten jouw stukjes leven zich kenbaar in mijn zijn we waren al een leven lang zo close als ik in de spiegel keek wist ik precies hoe jouw oordeel was wat jij vond en hoe wij dan samen handelden met elkaar leven was on losmakend voor ons organisch vergroeid in jeugd en tijd en ouder worden nu komen…

Die stikkende, stille, zwarte nacht, die zo langzaam is gekomen, zorgt voor rust en geheel onverwacht, ontwaak ik al in mijn dromen.…

Jij kondigt jezelf niet aan met een klop op de deur een onverwachtse donderslag Jij slaat toe als een paardenvlieg wanneer ik verzonken in het bad genietend van een glas wijn me langzaam volledig ontspan Op een droge plek bij mijn knie zie ik je komen van binnenin dwars door de huid het hoofd, de rug, de benen en zelfs vleugels?…

ik kende haar onderkoelde lach de marmer witte handen en haar ijzige blik door eenwording met het materiaal waarin haar opdracht zich zal presenteren zij beitelde schaafde en boorde het transparante blok met redelijk gemak naar de gewenste afmetingen af en toe even stilstaand voor de onverwachte kleuring van een uitbundige zon…

Wanneer je denkt zij is een vreemde geworden en kammen van herinneringen ernstig werk blijkt te zijn vergeet niet mijn belofte dat zwervende gevoel op de oude Boulevard van Liefde die kent nog onze passen daar doe iets onverwachts en kinderachtig zoals in de regen dansen of achteruit fietsen, op de muur onze namen schrijven en gek…

Ze komen langs als goede vrienden onverwacht, soms dagenlang achtereen mild van toon en met een genegenheid en vol toewijding zoals je ze kent van gepasseerde jaren Ingetogen en met een verkwikkende rust.…

Vandaag heeft ze haar verwachtingen en verlangens teruggegeven aan de gever de prijs was te hoog onverwachtse vreugde leek te komen, veel te kort wat haar leven had mogen duren de pijn is vertrokken enkele reis, niet uitgezwaaid gemis en verlangen wieken als schaduwen voor de wind, ongrijpbaar afgedankt als het gerafelde web…