inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.898):

Gevlogen

Als zij zich door de tuin begaf
schreed zij, zweefde zelfs
De glazen rinkelden niet eens
Zo zacht mee buigend was haar tred
bij het serveren van de thee.

Toen zij het dak afstofte
ontbrak trap en tree.
Het venster was gesloten.
Met een hand voor ogen tuurde ze.
Ze was sowieso naar boven georiënteerd
de laatste tijd.

Toch onverwachts
is zij vredig klapwiekend
weggevlogen.
Het raam stond op een kier.

Een pijnlijke constatering
dat door menselijk onvermogen
zij alsnog
voor een ruimer speelvlak heeft gekozen.
En ons beneden achterlaat
In de zwaarte van het bestaan.

Schrijver: Imiza
Inzender: Ingrid Zalme, 13 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.253

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Alexander Peters
Datum:
21 augustus 2013
Wat een klasse. Prachtig
Naam:
nita
Datum:
20 augustus 2013
Zeer knap
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
15 augustus 2013
Desondanks, heel mooi neergezet.
Naam:
franc chard
Datum:
15 augustus 2013
dat is goed omschreven: de zwaarte van het bestaan.. een mooi gedicht Imiza
Naam:
geeraardt
Datum:
14 augustus 2013
een pijnlijk onderwerp mooi beschreven
Naam:
kerima ellouise
Datum:
14 augustus 2013
klasse!
Naam:
switi lobi
Datum:
13 augustus 2013

Wat een prachtig gedicht waarvan het eind in weemoed meegelezen wordt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)