Alle inzendingen over rode olijf

mijn dromen zijn weer terug het wit dat maar geen wereld meer wil worden mijn angst verdwaalt in iets dat ik niet ken ik ben al zwart je handen hebben mij verstard, het kind gevangen in schaars rood je maakte mij zo bloot met passies die me brandden je kleedde me met leugens omdat jij de waarheid brak je spookte in mijn spel…

lente mij het groen liet zien ik voelde me zo pril zoals een maagd die wil de zomer kleurde mij in lange dagen zon het tere groen verdween ik draaide langzaam om bezag het avondrood en ruiselde gebeden in een afscheid van het heden terug naar moeders schoot ik ben een blad en dwarrel wat mijn dagen heb ik wel gehad ik sterf in rood…

De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

je komt naar me toe zonder gewicht ik heb al je liefde maar mis je gezicht ik wil in je ogen de ondeugd weer zien het uitdagend verkennen tot welke grens ik je dien kus me de lippen tot bloedens toe rood ik vul je met passie in het diepst van je schoot streel met je handen het lijf dat je kent schrijf met je vingers hoe warm dat…

ik zag het warme welkom in je ogen je stem zong en je lippen openden in vochtig rood ik hoorde geen woorden maar danste naar binnen was gek op je lijf en dolde je zinnen lichamen woelden handen kroelden in honger en dorst ik rustte uit met jou op mijn borst maar je verdween ik had geen oog voor je geest, koos voor je lijf…

gemompel in mijn kop herrie in gedachten ik schreeuw al donder op denken moet maar wachten emoties vlammen rood woede zit achter mijn ogen ik wil veel liever dood dan steeds die ruzies te gedogen nooit is het stil soms rustig aan als ik weer met mijn hoofd tegen de muur ga slaan met pijn en bloed voel ik mezelf leven dan zijn ze…

het duinde geel en roze rood de kleur van het seizoen we liepen steeds een stukje verder weg van de drukte in groen naar de stilte van zee onder een aflandige warme wind op strand met het harde zand op de kentering van eb en vloed waar je de grootste schelpen vindt nog waren we niet alleen de witjes fladderden mee ook…

En 't storremde ál in ene ren van rood.…

Het rood van de bloemvorm nog door vijf groene bladeren omsloten. Wanneer het eerste groene blad zich onthecht krijgt het wonder van de schoonheid een gezicht. Onwetend dat na die schoonheid ook dit leven eens weer zal worden afgesloten.…

Toch zie ik in gedachten, die kleine rode bloem. Wat hij daar voor mij heeft gedaan. Daar op dat Zeeuwse duin, ergens in de buurt van Hellevoetsluis.…

Achter de oude kloosterwoning Hing wat rode zon… Onder goud-getinte linde Bad een jonge non Heur gelaten ogen droomden Onder blanke doek, Naar de zwart’ en rode letters Van ’t getijden boek… Langs de wegskens was geprevel Van wat blâren bruin…; Aan heur voeten bogen schrale Violieren schuin Als ’n dode^illusie, die ze Lang vergeten…

nu eens wist waar zijn woorden goed voor zouden zijn… Harten vol rode wolken zoet als suiker De ansichtkaart ondertekend : "Van je Valentijn"……

Wanneer zal op mijn morgensprei het bloeien wit en rood, en schud ik, springende in de rei, De rozen uit mijn schoot?…

rood is de rivier achter mij. bron blijkt monding. ik sluit mijn gezwollen symboolzoekers terwijl aan mijn mond het druppelen begint -------------------- uit: 'Waterloper'.…

1 Haar zonnebril was rood met witte stippen. Haar mond lachte met volle rode lippen. Haar tanden waren wit, haar ogen groen. Meer kleurtjes hoefde zij niet op te doen. 2 Bij haar is altijd alles waar. Alles is altijd waar bij haar. Altijd is alles waar bij haar.…

het mooie meisje de zware stem en de lieve lach de mooie rode haren zij ligt nu onder de grond de lol die wij hadden was weg jij was er niet meer nooit meer de mooie rode haren zien en de zware stem horen dacht ik tot de avond dat ik jou weer zag mensen zeggen het is je verbeelding Maar ik weet dat het niet zo is ik weet dat jij elke…

Nat van water en rood van Waterloo, staat de generaal zich voor het enige raam van zijn kamer af te drogen met de driekleur. --------------------------------- uit: Soldatenbrieven, 1961…

En ik krijg kippenvel wanneer zij danst de dans van leven en van dood; hij staat niet in het krijt maar zij staat in het rood. ------------------------------------ Bijna 40 jaar later (herfst 2013)…

Wanneer zal op mijn morgensprei het bloeien wit en rood, en schud ik, springende in de rei, De rozen uit mijn schoot?…

rood, geel, en zwart de kleuren van mijn hart Belg in hart en nieren, maar andere kleuren kunnen mij ook plezieren neem nu rood, wit, en blauw Holland waar ik zo van hou met mijn vrienden bij het dichten kunnen we wekelijks onze pijlen richten bij Freaks wordt alles wel gelezen en een oorkonde wordt gegeven het gedicht in de…

toetsen de ochtenden zijn wit in niet geboren kleuren mijn lichaam paniekt in zijn geuren alles is zo wereldvreemd verweven omdat alleen in goud en rood gedachten zijn geschreven…

tulpen achter het glas hebben een Amsterdams karakter ze zijn voor niemand bang en tonen trots hun schoonheid aan een ieder die het wil zien rood is de kleur van de liefde.…

Boterbloem als metafoor Vinkentouw als rode draad Arendsoog als antiheld Romantiek als houden van Paringsdans als ritueel Ongekust als maagdenvlies Onsterfelijkheid was zijn deel Maar leven kon hij niet…

Je waaiert als het riet in mij ontkiemend zaad in rode aarde de vrucht die bloesem achterlaat wekt mij uit mijn diepe slaap dorstige liefde steel speel…

daar staat ie breed dreigend met professorale oogjes en strenge voelsprieten rood en dampend van woede verstard in essentie maar uiteindelijk is alles voor de overlevenden voor mij zonder mayonaise…

zo rood ik jou gekend heb zo vurig ga ik jou missen zo mooi als jij gaat ging er niemand mijn lippen krullen als ik aan jou denk…

eventjes liet ik je achter ik zocht de zon op aan de rode zee mij wenkte het land van de lagunes maar wees gerust in gedachten nam ik je met mijn schaduw mee…

in dit diep bord teken ik basilicum zoek de zon in gedroogde tomaten besprenkel ze met olie uit mijn bruidsschatkruikje er rijdt een scooter door het bord hij is rood , radijsrood…

pulserend blauw naar rood promoverend snakt naar zuurstof rondpompend vraagt om brandstof tot aan de laatste stuiptrekking hardnekkig leven hierbij zal ik het moeten laten…

Lang wachten Tot ik terugkom In ons hutje Langs onze rivier De blauwe gordijnen open Jij zit voor het raam Ik heb een rode roos Want het spijt me…