Alle inzendingen over trots

waarom toch, is haar fluistering waarom toch stuurde een moeder mij naar haar zoon om hem te troosten wat was dat met Madelief een ontmoeting met de vraag ben je niet trots op een bepaald schrijven van je een arm om mijn schouder Madeliefke fluistert de wind en dan de vroegere buurman die zijn bekentenis deed staande naast me bij…

Trots wenst de levensevenementen vol te houden na meer dan 30 jaren triomf en speelt zijn spel.…

met complexiteit, die met gratie geweien dragen over de bosbodem rennen grote, trotse hooggeplaatste dieren, sterfelijkheid van een korte periode.…

Betrouwbaar de getrokken zwaarden, handgeschilderde replica der legendarische ziel Excaliburs de originele replica's verloren hebben ze de schittering en glorie, hun waarde de officieren met hun trotse grote sabels geloven niet meer in sprookjes en poëzie stilte voor de storm, betrouwbaar de afstand die zo gevreesd tot nieuwe inzichten…

nog geen dauw in de verse blaadjes wel een vroege honingraper die de tere pas gestreken eenling bezoekt met een zacht gezoem op rijm de schetser zalft de huid die geen trots herkent in de ogen van de spiegel waar gisteren de dader was van het nog onbesponnen huid, misschien maagdelijk doch zeker onbevreesd een machine op geluid, toekomst…

.' Vlieg voort, vlieg voort, mijn zangster zoet, maar luister: Spreek zacht en wil haar slaapgenoot niet wekken, Dat gij niet wekt míjn ijverzucht'ge trots. Als gij haar hier brengt, mug, geef 'k u een knots, En 'k zal u met een leeuwenhuid bedekken.…

Ik hoop dat je trots bent op wat je hebt bereikt Mijn hart door jou gestolen Mijn ziel voorgoed omdijkt Nooit meer zal ik geven Wat jij gekregen hebt Nooit meer komt terug Wat jij hebt weggemept Nooit meer doe ik open Wat door jou gesloten is Nooit meer het verlangen naar iets dat wordt gemist Getekend door die tijd Mijn kijk op alle vrouwen…

Ik dacht de nacht te horen vallen in duister waar het was gebleven zo zorgzaam was de dag en nu verlaten schimpt de schim dwars door ‘t donker heen geen sterrenlicht voorziet in dromen geen akker omgeploegd waar velden dun bezaaid met bloemen de ware trots van slechts de éénvoud zoent hoezeer de rust van binnen stilt de storm de bomen…

werd jij eergister alweer twee denk ik vol trots kijk dat ventje nou.. daar deel ik, mijn leven mee! kus oma…

Hij draaide nog wat en vluchtte, trots, verlegen. Nu hij om mijn oordeel vraagt, zie ik hem beven. Niets grijpt aan als een jonge dichter, echt al heel mooi bleek, met wallen, lang sluik haar, waarachter schuwe ogen.…

dit jaar begint met overbekende én onnaspeurbare vragen heeft één grote terugblik een eeuw geleden was de reus der zeeschepen schitterend voltooid gereed voor zijn vertrek pracht en weelde daarbinnen riep rijke mensen voor een geweldige reis vol sprookjesgedachten de trots van de oceaan wachtte op groots beleven oogstte bewondering…

Wanneer ze zoekt naar sporen die geen gebeden vragen maar haar geven wat ze nog kan dragen met haar laatste trots. Barsten zijn haar littekens van herinneringen die in elke stilte bloeden.…

.' en WIJ zijn er trots op...…

Verdwenen nu de frisse doodgewoonheid de basis voor het eens zo trots gelaat die kracht gaf aan haar schitterende schoonheid haar trekken plooien als een slecht gewaad. Het doktersmes dat haar versneed de pijn die zij daarmee vermeed zij hebben haar belogen.…

water, ik drink je in al mijn tijd zelfs in vluchtige momenten benevel jij mijn werkelijkheid en staar ik bodemloos naar het einde van deze rit zelfs het sterven wordt door jou begeleid in nissen waar schaduw en rijkdom zich vermommen tot een strak gelaat, er is geen leven in de wolk waarin je drijft, doch jouw trots zijn de eonen…

Gedoopt in trots en twijfel maakt het subjectief om het pad alleen te gaan over de naakte pagina’s van een laatste hoofdstuk en dunt mijn taal langzaam uit.…

Mijn kleine meid al zo groot waar is die tijd gebleven van dat knuffelen en verzorgen daarin was ik zo gedreven Mooi was ze en is ze nog ze gaat haar eigen weg ze weet heel goed wat ze wil ook al heeft ze wel eens pech Trots ben ik op mijn meissie op wat ze heeft bereikt en nog doet ze staat sterk in het leven ze doet het gewoon goed…

Sim gaat altijd naar de Turkse kapper lekker relaxt beetje chatten met z’n vrienden en Achmed scheert de mooiste vormen in z’n haar ik niet kapper, zegt Achmed trots ik kunstenaar maar de laatste keer toen Sim in de spiegel keek naar zijn kale kop was de couscous gaar hee man, wat flik je me nou?…

Onze naam met zachte hand gegrift, met trots. We rechten onze ruggen : wij zijn zonen, moederwezen.…

de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en steeds strakker strekken zodat jij meer hoogte krijgt en in het diabolospel de trotse…

Tjonge, wat ben ik trots op onze braam. De avond valt, ook al is het late middag. Alles wat ik hier hoef te doen is bijna niets. Ik kijk wat rond en ik luister. En ook, ik steek genoeglijk een Davidoffje aan. Ik zie aandachtig geurige wolkjes rook, samen met vredelievende gedachten, naar een verre hemel gaan. .…

meer Je kent het wel Goede bedoelingen, zwak beheer Soms spreek ik hun vrouwen Geen tijd om te rouwen Problemen, alsmaar problemen De jongste ligt de godganse dag op z'n nest te gamen Dochterlief is zwanger van een illegale behanger en altijd gezeik over geld Alsof alleen geld telt Zelf helrood haar, tegen hoerig aan Met een vleugje trots…

bedorven door het gemis van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven Juli is niet het begin van de zomer Juli is koud en barbaars Weg in mij de dromer Vertrapt door de zwartste laars van zelfhaat en schuld Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid die aan mij onthult gelukzalige vervullende vrijheid een vermetele dromer te zijn die trots…

er staat een paard te suffen in de kou zijn schoften zijn hoog maar ingezakt het schijnt te dromen misschien dient hij de koning van spanje of knelt la reina castiza Isabel haar zachte dijen om zijn rug of dient hij trots een lansier met knevels onder een zadeldek van goudgalon en werpt hij fier met zijn hoeven het spaanse stof op en ziet hij…

Ik had alles, alles wat mijn hart begeerde Mijn trotse moeder die altijd voor mij klaarstond Zomaar verdwenen uit mijn leven maar nog steeds in gedachten Weet ik net als menigeen dat het leven Niet altijd over rozen gaat Ik weet nu pas dat ik rijk was Samen met ons gezin Was zij de gene die ons leven tot leven bracht Nu moeten we op eigen…

ik zag je lopen met een stok die voor jou de weg verkende herkende je eerst niet het grijze haar dat je al vroeg tot oud bestemde paste de puzzel in elkaar je houding is nog trots als je vertelt hoe de oude rots in al zijn voegen kraakte langzaam onder water raakte hij is niet meer de branding heeft hem overleefd, jij bent beland…

Druk alle dagen net niet bezwijken doorgaan verantwoordelijkheden prestaties dankbaarheid trots mijn naam wordt genoemd doorgaan noodzaak raderen moeten draaien ze draaien snel dagen maanden jaren glippen voorbij doorgaan tot het moment dat het stopt persoonlijke spullen ingepakt kamer make over borrel toespraak geklap…

Zien elkaars trots om te zijn wat we bedoelen. Op te gaan in een groter geheel. Van alle kanten joelen voor- en tegenstanders: niet zómaar krijgen we applaus, hè zus? Toch staan we vermeld in de regenboog: 'Het standpunt van Wens'…

Gelijk edelstenen, trots gedragen, waarachtig prachtig stralen...…

gedachten tot herkenbare woorden voor iedereen maar waar het kruimelde en brak werd het met het vlak van de hand van tafel geveegd restanten die toch de spanning en sfeer hadden gesmaakt van het vergaderstuk dat door iedereen tot maaltijd was gemaakt van producten uit het land van herkomst met de versheid van de dag die met trots…